4123 Tarsila

4123 Tarsila


Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	0.0674713
Axis semimaior perihelion aphelion	2.8335783 UA 2.6423931 UA 3.0247635 UA
Inclinatio orbitalis	2.75110°
Longitudo nodi ascendentis	55.25757°
Argumentum perihelii	358.66926°
Anomalia media	251.98060°
Periodus orbitalis	4.7699193916496 anni
Res physicae
Diameter	— km
Massa	kg
Densitas media	g/cm³
Periodus rotationis	h m
Classis spectralis Tholen SMASS	— —
Magnitudo absoluta	12.9
Albedo	—
De recognitione
Primus repertor	H. Debehogne
Repertum	die 27 Augusti 1986
Designationes aliae	1986 QP1, 1975 GF1, 1977 VC2, 1977 VK, 1982 UJ10

4123 Tarsila,^[1] olim designationibus 1986 QP1, 1975 GF1, 1977 VC2, 1977 VK, et 1982 UJ10 agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 12.9 monstrat. Die 27 Augusti 1986 ab Henrico Debehogne, astronomo apud Observatorium Europaeum Australi versato, repertus est.^[2]

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 4123 Tarsila per dies 1742 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.83 et eccentricitatem 0.07, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.64, quam maxime unitatibus 3.02. Inclinatio orbitalis 2.75° reperiebatur, anomalia media 251.98°.

Notae

Data astronomica: "20004123" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.

Systema Solare nostrum

Sol Planetae: Mercurius \| Venus \| Tellus (Terra) \| Mars \| Iuppiter \| Saturnus \| Uranus \| Neptunus
Planetulae: Ceres \| Pluto \| Haumea \| Makemake \| Eris Corpora alia: Satellites \| Luna \| Asteroides (+ indices) \| Corpora transneptuniana
Vide etiam indices corporum Systematis Solaris redactos secundum radium et massam.