Quarcum summum

SignumNomenOnusMassa
Lat.Ang.
Primum genus
ddeorsumdown1/3~ 5 MeV/c²
usursumup+2/3~ 3 MeV/c²
Secundum genus
smirumstrange1/395 ± 25 MeV/c²
cleporcharm+2/31,8 GeV/c²
Tertium genus
bimumbottom1/34,5 GeV/c²
tsummumtop+2/3171 GeV/c²

Quarcum summum,? aliquando quarcum veritatis appellatum,[1] omnium quarcorum est maxime massivum. Eius massa ex coniunctione cum bosone Higgsiano derivatur. Quae coniunctio, , unitatem appropinquat, atque in theoria canonica physicae particularum est maxima (fortissima) coniunctio gradu virium debilium et maiorum. Quarcum summum per experimenta Collider Detector at Fermilab[2] et DØ[3] apud Laboratorium Fermianum anno 1995 inventum est.

Quarcum summum, sicut alia quarca, est fermion elementarium, cui est versus 1/2,? et quod omnes quattuor vires fundamentales[4] patitur, quae sunt gravitatio, electromagnetismus, vires debiles, et vires fortes. Eius onus electricum est +2/3 e.? Eius massa, 172.76±0.3 GeV/c2,[5] massae atomicae rhenii simillima est.[6] Antiparticula quarci summi est antiquarcum summum,[7] quod ab eo differt solum quod nonnullae ex eius proprietatibus magnitudinem aequam sed signum oppositum exhibent.

Concursus duorum quarcorum.

Nexus interni

Notae

Bibliographia

  • Abachi, S., et al. 1995. "Observation of the Top Quark." Physical Review Letters 74 (14): 2632–37. doi:10.1103/PhysRevLett.74.2632. Arxiv hep-ex/9503003. Bibcode 1995PhRvL..74.2632A. PMID 10057979. s2cid=42826202.
  • Abe, F., et al. 1995. "Observation of top quark production in AntiprotonProton collisions with the Collider-Detector at Fermilab." Physical Review Letters 74 (14): 2626–31. doi:10.1103/PhysRevLett.74.2626. PMID 10057978 . s2cid 119451328. Bibcode 1995PhRvL..74.2626A. Arxiv hep-ex/9503002.
  • Ali, A., et G. Kramer. 2011. "JETS and QCD: A historical review of the discovery of the quark and gluon jets and its impact on QCD." European Physical Journal H 36 (2): 245. doi:10.1140/epjh/e2011-10047-1. Bibcode 2011EPJH...36..245A. Arxiv 1012.2288. s2cid 54062126.
  • Elert, Glenn. Quantum Chromodynamics. The Physics Hypertextbook.
  • Gell-Mann, Murray. (1964) 2000. "The Eightfold Way: A theory of strong interaction symmetry." In The Eightfold Way, ed. Murray Gell-Mann et Yuval Ne'eman. Westview Press. ISBN 978-0-7382-0299-0. Primum impressus 1961: "The Eightfold Way: A theory of strong interaction symmetry". Synchrotron Laboratory Report CTSL-20. California Institute of Technology.
  • Johnson, G. 2000. Strange Beauty: Murray Gell-Mann and the Revolution in Twentieth-Century Physics. Novi Eboraci: Random House. ISBN 978-0-679-43764-2. Google Books.
  • Nave, R. "Quarks." In HyperPhysics. Department of Physics and stronomy, Georgia State University. Editio interretialis.
  • Nishijima, Kazuhiko. 1955. "Charge Independence Theory of V Particles." Progress of Theoretical Physics 13 (3): 285. doi:10.1143/PTP.13.285. Bibcode 1955PThPh..13..285N.
  • Pickering, A. 1984. Constructing Quarks. Sicagi: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-66799-7.
  • Tanabashi, M., et al. (Particle Data Group). 2018. "Review of Particle Physics." Physical Review D 98 (3): 1–708. doi:10.1103/PhysRevD.98.030001. Bibcode 2018PhRvD..98c0001T. PMID 10020536. Editio interretialis.
Fermiones:

Quarcia · Leptones

Leptones:

Electrones · Myones · Tauones · Neutrina

Bosones gauge:

Photones · Gluones · bosona W+, W- et Z0 · boson Higgsianum

Hypotheticae:

Graviton · Tachyon

Particulae compositae:
Hadrones:

Baryones · Mesones

Baryones:

Protones · Neutrones · Hyperones

Mesones:

Piones · Kaones