ငါးစိမ်း မြင် ငါးကင် ပစ်

မြေခွေးသည် ငါးစိမ်းကို မြင်ကာမျှနှင့် မိမိပါးစပ်ထဲသို့ ရောက်ပြီးသော ငါးကင်ကို စွန့်ပစ်သကဲ့သို့ အသစ်ကို မြင်ကာမျှနှင့် မိမိလက်ဝယ်ရှိသော အဟောင်းကို စွန့်ပစ်သည်။

စူဠဓနုဂ္ဂဟ အမည်ရှိသော လုလင်သည် ဇနီးနှင့်အတူ တက္ကသိုလ်ပြည်မှ ဗာရာဏသီပြည်သို့ ပြန်လာခဲ့၏။ လမ်းခရီးအကြား တောအုပ်တစ်ခုအတွင်း သူခိုးများနှင့်တွေ့ရာ စူဠဓနုဂ္ဂဟ၏ ဇနီးသည် ခိုးသူကြီးကို မြင်လျှင်မြင်ချင်း တပ်မက်သောစိတ် ရှိသဖြင့် အကောက်ကြံသောကြောင့် စူဠဓနုဂ္ဂဟ သေဆုံးရလေသည်။ ခိုးသူကြီးက ထိုမိန်းမ၏ ဖောက်ပြန်သော စိတ်ကို သိရှိသဖြင့် မြစ်တစ်ဖက်သို့ ကူးပြေးရာ ထိုမိန်းမသည် တစ်ဖက်ကမ်း၌ ငို၍ ကျန်ရစ်ခဲ့၏။ ထိုခဏ၌ ဘုရားလောင်းသိကြားမင်းသည် ထိုမိန်းမကို အရှက်ရစေလိုသဖြင့် မိမိက အမဲတုံးကို ချီသည့်ခွေးအဖြစ် ဖန်ဆင်း၍ မာတလိနတ်သားအား ငါးအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ပဉ္စသီခနတ်သားအား ငှက်အဖြစ်လည်းကောင်း ဖန်ဆင်းစေ၏။ ခွေးသည် ငါးကို မြင်၍ မိမိ ချီလာသော အမဲတုံးကို စွန့်ကာ ငါးကို လိုက်သည်။ ငါးသည်လည်း ရေ၌ ငုပ်သွားလေသည်။ အမဲတုံးကိုမူ ငှက်က ချီယူသွားပြန်သည်။ ဤသို့လျှင် မြေခွေးသည် ငါးစိမ်းကို လိုချင်တပ်မက်မိသဖြင့် မိမိ၏အမဲတုံးနှင့် ငါးစိမ်းပါ နှစ်ခုစလုံး ဆုံးရှုံးသွားရသည်။^[၁]

• "စူဠပဒုမ၊ ဒုဋ္ဌကုမ္မာရီ၊ ငါးညှီစိမ်းအမြင်ကြောင့်၊ ငါးကင်ကို ပစ်သည့် ဇာတ်လည်းတစ်ထောက်၊" [၁၁၈၀] ဥက္ကံ။ ၃၅။
• "ငါးစိမ်း မြင်၍၊ ငါးကင်စွန့်ပစ်၊ မြေခွေးညစ်သို့၊" [၁၂၆၆] မဃ * ၃၀၈။