ပဉ္စသီလသမာဒါနိယ

အနောမဒဿီဘုရားလက်ထက်

အနောမဒဿီဘုရား ပွင့်တော်မူချိန် ဖြစ်၏။ ထိုအချိန်တွင် အရှင်ပဉ္စသီလသမာဒါနိယထေရ်သည် စန္ဒဝတီမြို့တွင် သူတစ်ပါး အမှုထမ်းဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ရဟန်းပြု၍ ရဟန်းအဖြစ်ကို မရပေ။ ထို့ကြောင့် အမှုထမ်းလုလင်သည် အနေမဒဿီမြတ်စွာဘုရား၏ တပည့်ဖြစ်သူ နိဘသထေရ်ထံတွင် ငါးပါးသီလကို ခံယူကာ ကောင်းမွန်စွာဆောက်တည်ခဲ့၏။ ထိုအချိန်တွင် လူတို့၏ သက်တမ်းသည် အနှစ်တစ်သိန်း ဖြစ်၏။ လုလင်သည် အနှစ်တစ်သိန်းပတ်လုံး ငါးပါးသီလကို စောင့်ရှောက်ခဲ့၏။^[၁]

ငါးပါးသီလဆောက်တည်ခြင်း၏ အကျိုးခံစားရခြင်း

သေလွန်သောအခါ လုလင်သည် တာဝတိံသာနတ်ပြည်သို့ ရောက်၏။ ထို့နောက် နတ်သမီးတို့ခြံရံကာ နတ်စည်းစိမ်ကို ခံစားရ၏။ ထို့ပြင် စကြဝတေးမင်းအဖြစ် ခုနစ်ဆယ့်ငါးကြိမ် ဖြစ်၏။ ပဒေသရာဇ်မင်းအဖြစ်မူ မရေတွက်နိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့၏။

ဤသို့ ဘဒ္ဒကမ္ဘာမှ ရေတွက်ပါက မရေတွက်င်သော ကာလက ဆောက်တည်ခဲ့သည့် ငါးပါးသီလကြောင့် အပါယ်လေးပါးသို့ လုံးဝမကျရောက်ခဲ့ရပေ။^[၁]

ဂေါတမမြတ်စွာဘုရားလက်ထက်

နောက်ဆုံးဘဝတွင် အရှင်ပဉ္စသီလသမာဒါနိယထေရ်သည် ဝေသာလီပြည်တွင် ဥစ္စာရှိသော မဟာသလ မျိုးတွင် ဖြစ်၏။ ဝါဆိုခါနီးသော် မိခင်ဖခင်တို့သည် ငါးပါးသီလဆောက်တည်ကြသည်ကို ကြားလေ၏။ ထိုအခါ အရှင်ပဉ္စသီလသမာဒါနိယထေရ်သည် ယခင်ဘဝက ဆောက်တည်ခဲ့သည်ကို သတိရကာ တစ်ထိုင်တည်း ထိုနေရာတွင်ပင် အရဟတ္တဖိုလ်သို့ ရောက်လေ၏။^[၁]