ပဌမသိက္ခမာနနဝုဋ္ဌာပနသိက္ခာပုဒ်

ထုလ္လနန္ဒာသည် သိက္ခမာန်တစ်ယောက်က ဘိက္ခုနီ ပြုပေးပါရန် တောင်းပန်လာသောအခါ “သင်က ငါ့အား သင်္ကန်းပေးလျှင် ဥပဇ္ဈာယ်လုပ်၍ သင့်ကို ဘိက္ခုနီပြုပေး မည်”ဟု ဝန်ခံပြီးနောက် ရဟန်းပြုပေးဖို့ မဖြစ်နိုင် လောက်သော အန္တရာယ်မရှိပါဘဲ ကိုယ်တိုင်လည်းရဟန်းပြုမပေး, သူတစ်ပါးကို ပြုပေးစေ ဖို့ရန် ကြောင့်ကြမစိုက်သောကြောင့် ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူရလေသည်။

ယာ ပန ဘိက္ခုနီ သိက္ခမာနံ ‘‘သစေ မေ တွံ, အယျေ, စီဝရံ ဒဿသိ, ဧဝါဟံ တံ ဝုဋ္ဌာပေဿာမီ’’တိ ဝတွာ သာ ပစ္ဆာ အနန္တရာယိကိနီ နေဝ ဝုဋ္ဌာပေယျ, န ဝုဋ္ဌာပနာယ ဥဿုက္ကံ ကရေယျ, ပါစိတ္တိယံ။

သိက္ခမာန်ကို “အကယ်၍ ငါ့အား သင်္ကန်းပေးအံ့၊ ထိုသို့ ပေးလျင် ငါ သင့်ကို ဘိက္ခုနီအဖြစ်ရောက်အောင် ထမြောက်စေမည် (ဘိက္ခုနီပြုပေးမည်) ဟု ပြောဆိုပြီး၍ နောက်အခါ တစ်စုံတရာ အန္တရာယ်မရှိပါဘဲ ကိုယ်တိုင်လည်း ရဟန်းပြုမပေးသော, သူတစ်ပါးကိုလည်း ပြုပေးဖို့ရန် ကြောင့်ကြမစိုက်သော ဘိက္ခုနီမှာ ပါစိတ် အာပတ်သင့်၏။