ရဝမ်ဘာသာစကား

ရဝမ်ဘာသာစကား
	Rvwàng
ဒေသခံ	မြန်မာနိုင်ငံ၊ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊ တရုတ်နိုင်ငံ၊ ထိုင်းနိုင်ငံ
လူမျိုးစု	ရဝမ်လူမျိုး
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ	၆၃,၀၀၀ (၂၀၀၀)
ဘာသာစကား မိသားစု	တရုတ်-တိဗက်နွယ် Nungish ရဝမ်ဘာသာစကား; ;
ဒေသိယစကား	Mutwang; Longmi; Serwang; Tangsarr;
စာအရေးအသားစနစ်	လက်တင် (ရဝမ်အက္ခရာ)
ဘာသာစကားကုဒ်များ
ISO 639-3	raw
Glottolog	rawa1265

ရဝမ်ဘာသာစကားသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံနှင့် မြန်မာနိုင်ငံတို့၏ တရုတ်-တိဗက်ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ရဝမ်စကားကို ကချင်ပြည်နယ် မြောက်ပိုင်း ပူတာအိုမြို့နယ်၊ မချမ်းဘောမြို့နယ်၊ နောင်မော်မြို့နယ်၊ ကော့လန်ဖူးမြို့နယ်၊ နှင့် ပန်းနန်ဒင်မြို့နယ်များတွင် ပြောဆိုကြသည်။ အခြားအမည်များမှာ Chiutse၊ Ch’opa၊ Ganung-Rawang၊ Hkanung၊ Kiutze၊ Nung၊ Nung Rawang နှင့် Qiuze တို့ဖြစ်သည်။

ရဝမ်စကားတွင် အတွင်းပိုင်းကွဲပြားမှု မြင့်မားပြီး အချို့သောမျိုးကွဲများသည် အပြန်အလှန်နားလည်နိုင်စွမ်းမရှိပေ။ သို့သော် အများစုမှာ ရဝမ်စကား၏အခြေခံဖြစ်သော Mutwang ကိုနားလည်ကြသည်။

အမည်မှည့်ပုံ

ရဝမ်လူမျိုးများသည် မိမိတို့ သား သမီးများအား နာမည် မှည့်ရာတွင် အကြီးမှ အငယ်အလိုက်မှည့်ကြသည်။ ၎င်းမှာ အောက်ပါအလိုက်ဖြစ်သည်။

	သား	သမီး
ပထမ	ဖုန်	နန်
ဒုတိယ	ဒီး၊ ထင်	နင်
တတိယ	ခင်၊ ဂျုံ	ချန်၊ ခေါ်
စတုတ္ထ	ဆင်	နွန်၊ ထီ
ပဉ်စမ	မင်	ဇင်၊ ခူရ်
ဆဌမ	ဖီ	ထန်၊ ဂင်း
သတ္တမ	ယုန်	ထမ်း

ကိုးကား

[၁]

[၂]