အလယ်ကာလီမန်တန်ပြည်နယ်
အလယ်ပိုင်း ကာလီမန်တန် ( အင်ဒိုနီးရှား: ကာလီမန်တန် တက်ငါဟ် ), အင်ဒိုနီးရှား၏ပြည်နယ်တစ်ခုဖြစ်သည် ။ ၎င်းသည်အင်ဒိုနီးရှား ဘော်နီယိုကျွန်း၏ ကာလီမန်တန်အမည်ရသည့် ပြည်နယ်ငါးခုတွင် တစ်ခုအပါအဝင် ဖြစ်သည်။ ၎င်းပြည်နယ်၏ မြို့တော်မှာ ပါလင်ကာရာယာ
| Central Kalimantan | |||
|---|---|---|---|
| |||
 Location of Central Kalimantan in Indonesia. | |||
| Capital and largest city | Palangka Raya | ||
| အစိုးရ | |||
| • Governor | Sugianto Sabran | ||
| ဧရိယာ | |||
| • စုစုပေါင်း | ၁၅၃၅၆၄.၅ စတုရန်းကီလိုမီတာ (၅၉၂၉၁.၆ စတုရန်းမိုင်) | ||
| ဧရိယာအဆင့် | 2nd | ||
| လူဦးရေ (mid 2019)[၁] | |||
| • စုစုပေါင်း | ၂၆၄၉၈၀၃ | ||
| • သိပ်သည်းမှု | ၁၇/km၂ (၄၅/sq mi) | ||
| Demographics[၂] | |||
| • Ethnic groups | {{{demographics1_info1}}} | ||
| အချိန်ဇုန် | WIB (UTC+7) | ||
| HDI 2018 |  0.704 (High) | ||
| HDI rank | 21st in Indonesia (2018) | ||
| ဝက်ဘ်ဆိုဒ် | kalteng.go.id | ||
ဖြစ်ပြီး ၂ခုနှစ်၁၀ တ ွငလူဦး မှာ ၂.၂ သန်းကျော်ရှိခဲ့သည်။ [၃] ၂၀၁၅ ခုနှစ်တွင် ၂.၄၉ သန်းအ မြင့်တက်ခဲ့ပြီးနောက်ဆုံးတရားဝင်ခန့်မှန်းချက်အရက် (၂၀၁၁ ခုနှစ်အလယ်ပိုင်းတွင်) ၂၆၄၉,၈ဦးရေ၀၃ ဖြပါစ်သည်။ [၄]
လူဦးရေတိုးနှုန်းမှာ ၁၉၉၀ မှ ၂၀၀၀ ပြည့်နှစ်တွင်တစ်နှစ်လျှင် ၃.၀% နီးပါးရှိခဲ့သည်။ နောက်ဆယ်စုနှစ်မှ ၂၀၁၀ အတွင်းနှစ်စဉ်ပျမ်းမျှတိုးတက်မှုနှုန်းသည် ၁.၈% အထိသိသိသာသာနှေးကွေးခဲ့သော်လည်း ၂၀၁၀ ခုနှစ်မှစ၍ ဆယ်စုနှစ်တွင်ထပ်မံမြင့်တက်ခဲ့သည်။ ဒေသတွင်းရှိအခြားပြည်နယ်များနှင့်စာလျင် အလယ်ပိုင်း ကာလီမန်တန်သည် ဘော်နီယို ဌာနေတိုင်းရင်းသားများဖြစ်သော ဒိုင်းယက် များနေထိုင်ရာဒေသဖြစ်သည်။
သမိုင်း
၁၈ ရာစုကတည်းက ကာလီမန်တန်၏ အလယ်ပိုင်းဒေသနှင့် ဒိုင်းယက်လူမျိုးများကို ဘန်ဂျာရ်မွတ်စလင် ဆူလတန်ဘုရင်မှ အုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင်အင်ဒိုနီးရှားလွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် ဒိုင်းယက်အနွယ်များသည် တောင်ကာလီမန်တန်ပြည်နယ်နှင့် သီးခြားပြည်နယ်တစ်ခုပေးရန် တောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။
| သမိုင်းတစ်လျှောက် လူဦးရေများ | ||
|---|---|---|
| ခုနှစ် | လူဦးရေ | ±% |
| 1971 | ၇၀၁၉၃၆ | — |
| 1980 | ၉၅၄၃၅၃ | +36.0% |
| 1990 | ၁၃၉၆၄၈၆ | +46.3% |
| 1995 | ၁၆၂၇၄၅၃ | +16.5% |
| 2000 | ၁၈၀၁၉၆၅ | +10.7% |
| 2005 | ၁၉၁၄၉၀၀ | +6.3% |
| 2010 | ၂၂၁၂၀၈၉ | +15.5% |
| 2015 | ၂၄၉၀၁၇၈ | +12.6% |
| 2019 | ၂၆၄၉၈၀၃ | +6.4% |
ပထဝီဝင်
အလယ်ပိုင်းကာလီမန်တန်သည် အင်ဒိုနီးရှားနိုင်ငံ၏ တတိယမြောက်အကြီးဆုံးပြည်နယ်ဖြစ်ပြီး ဧရိယာအကျယ်ဖြစ်ပြီးအရွယ်အစားမှာ ၁၅၃၅၆၄.၅ ကီလိုမီတာရှိသည်။ ၎င်းသည်ဂျာဗားကျွန်း၏ ၁.၅ ဆမျှရှိသည်။ ၎င်းနှင့် နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသည် အနောက် ကာလီမန်တန် နှင့်မြောက်ဘက်၌ အရှေ့ ကာလီမန်တန် ၊တောင်ဘက်၌ ပြည်န ဂျာဗားပင်လယ်၊ အရှေ့ဘက်၌ တောင် ကာလီမန်တန် နှင့် အရှေ့ ကာလီမန်တန် ပြည်နယ်နှင့် အနောက်ဘက်တွင် အနောက် ကာလီမန်တန်ပြည်နယ်ရှိသည်။
Schwaner တောင်တန်း သည်ပြည်နယ်၏အရှေ့မြောက်မှတောင်ဘက် - အနောက်ဘက်အထိကျယ်ပြန့်သည်။ ၈၀ ရာနှုန်းကိုသစ်တောထူထပ်သော၊ သစ်တောထူထပ်သော ရွှံ့ နွံ များ ၊ ဒီရေတောများ ၊ မြစ်များနှင့်ရိုးရာစိုက်ပျိုးရေးမြေများဖြင့်ဖုံးလွှမ်းထားသည်။ အရှေ့မြောက်ဘက်ရှိကုန်းမြင့်ဒေသများသည်ဝေးလံခေါင်ဖျား။ အလွယ်တကူလက်လှမ်းမမှီနိုင်ပါ။ Kengkabang, Samiajang, Liang Pahang နှင့် Ulu Gedang အပါအ ၀ င်ဤဒေသတွင်မီးတောင်မဟုတ်သောတောင်များပြန့်ကျဲနေသည်။
မြစ်ချောင်းများ
ကာလီမန်တန် အလယ်ပိုင်းတွင်မြစ်ဆုံများမှ Schwaner တောင်တန်းများ ရှိမြစ်များစွာနှင့် ဂျာဗား ပင်လယ် သို့စီးဆင်းသည်။ အဓိကမြစ်ကြီးများမှာ -
- ဘာရီတိုမြစ် (၉၀၀ ကီလိုမီတာ)
- Kapuas မြစ် (၆၀၀ ကီလိုမီတာ)
- Kahayan မြစ် (၆၀၀ ကီလိုမီတာ)
- ကိတ်တင်းမြစ် (၆၀၀ ကီလိုမီတာ)
- မန္တာရာ (Sempit) မြစ် (၄၀၀ ကီလိုမီတာ)
- Seruyan မြစ် (၃၅၀ ကီလိုမီတာ)
- Lamandau မြစ် (300 ကီလိုမီတာ)
- အရုမြစ် (၂၅၀ ကီလိုမီတာ)
- Sabangau မြစ် (၂၀၀ ကီလိုမီတာ)
- Kumai မြစ် (၁၇၉ ကီလိုမီတာ)
- ဂျယ်လိုင်မြစ် (၁၀၀ ကီလိုမီတာ)
မြစ်ချောင်းများသည် သယ်ယူပို့ဆောင်ရေး အတွက်အရေးကြီးသောနေရာဖြစ်ပြီးအခြေချရန်အဓိကနေရာဖြစ်သည်။ အခြေခံအဆောက်အအုံများဖွံ့ဖြိုးမှုနည်းပါးသောကြောင့် ပြည်နယ်၏စီးပွားရေးသည်မြစ်များပေါ်တွင်များစွာမှီခိုနေရသည်။ [ကိုးကားချက်လိုသည်] [ ကိုးကားရန်လိုအပ်သည် ]
အုပ်ချုပ်ရေးဌာနခွဲများ
ဗဟို ကာလီမန်တန် အုပ်ချုပ်ရေးဆယ်သို့ကွဲပြား ရင်ခွင်ပိုက် တစ်ဦးအရွယ်မရောက်ကဦးဆောင်ဦးချင်းစီ - - တမြို့ (kotamayda), အဆုံးစွန်သောဖြစ်လျက်ရှိ (kabupaten) Palangka Raya (ပြည်နယ်မြို့တော်) ။ ဒါတွေဟာအောက်ပါအတိုင်းဖြစ်တယ် -