Roger Guillemin

Roger Guillemin fung sien Medizinstudium 1943 an de Universität Dijon an un hett dat 1949 afslooten. He gung dornah an de Universität Montreal mit en lütt Stipendium vun Hans Selye, den he bi en Vörlesen över hormonelle Regulatschoon in‘n Organismus in Paris kennenlehrt harr. Mit sien wetenschaplichen endokrinologischen Arbeiten dor kreeg he 1953 sien Doktertitel Ph. D. in Physiologie. Ansluutend gung he as Assistenz-Perfesser an dat Baylor College of Medicine in Houston. Tosommen mit Andrew Victor Schally hett he de Billen vun Peptidhormonen^[1] in’t Gehirn opdeckt un hemm versöcht, de chemische Struktur vun CR-Hormonen uttofinnen, wat aber nich klappt hett (de Struktur hett man eerst 1981 utfunnen). Se hemm sück dornah up anner Hormone vun den Hypothalamus konzentreert. Later wurrn se johrenlang Rivalen in de Forschung un in dat Ringen um den Nobelpries, wat Nicholas Wade 1981 to sien Book The Nobel Duel verarbeiten dee. An dat Baylor College of Medicine hett he todem bit 1970 Physiologie ünnerricht.

1970 weer he an den Upbau vun dat Endokrinologische Labor an dat Salk Institute for Biological Studies in La Jolla bedeeligt, wo he bit to sien Ruhestand 1989 arbeit un forscht hett.^[2] He un sien Team hemm dor 1972 ut den Hypothalamus vun ruch weg 490.000 Schapen Somatostatin, den Antagonisten vun den Releasingfactor för dat Wassdomshormon opdeckt un isoleert. ^[3] He hett – as etwa to glieker Tiet Andrew Victor Schally 1969 in en anner wetenschaplich Inrichtung – de Strukturen vun Thyreoliberin (TRH) un GnRH opdeckt. 1977 kreegen se dorför gemeensam den Nobelpries för Physiologie oder Medizin.

Guillemin sien Arbeit an dat Salk-Institut weer de Grundlaag för en bekannte, 1979 bekannt maakt Fallstudie to de sozialwetenschapliche Wetenschapsforschung: Laboratory Life: The Construction of Scientific Facts von Bruno Latour und Steve Woolgar.

Guillemin weer verheiraat un hett söss Kinner achterlaaten.

• 1974: Upnahm in de National Academy of Sciences
• 1974: Gairdner Foundation International Award
• 1975: Albert Lasker Award for Basic Medical Research
• 1976: Passano Award in Medical Sciences
• 1976: National Medal of Science för Biologie
• 1977: Nobelpries för Medizin „für ihre Entdeckungen über die Produktion von Peptidhormonen im Gehirn“, tosommen mit Andrew Victor Schally
• 1977: Upnahm in de American Academy of Arts and Sciences
• 1977: Dickson Prize in Medicine
• 1984: Upnahm in de Ehrenlegion (siet 2015 Commandeur)

• Roger Guillemin, B. Rosenberg: Humoral Hypothalamic Control of Anterior Pituitary: A Study With Combined Tissue Cultures. In: Endocrinology. Band 57, Nr. 5, 1955, S. 599–607, doi:10.1210/endo-57-5-599, PMID 13270723. 
• Roger Burgus, Thomas F. Dunn, Dominic M. Desiderio, Darrell N. Ward, Wylie Vale, Roger Guillemin: Characterization of Ovine Hypothalamic Hypophysiotropic TSH-releasing Factor. In: Nature. Band 226, Nr. 5243, 1970, S. 321–325, doi:10.1038/226321a0, PMID 4985794. 
• Paul Brazeau, Wylie Vale, Roger Burgus, Nicholas Ling, Madalyn Butcher, Jean Rivier, Roger Guillemin: Hypothalamic Polypeptide That Inhibits the Secretion of Immunoreactive Pituitary Growth Hormone. In: Science. Band 179, Nr. 4068, 1973, S. 77–79, doi:10.1126/science.179.4068.77, PMID 4682131. 
• Roger Guillemin, Therese Vargo, Jean Rossier, Scott Minick, Nicholas Ling, Catherine Rivier, Wylie Vale, Floyd Bloom: β-Endorphin and Adrenocorticotropin Are Selected Concomitantly by the Pituitary Gland. In: Science. Band 197, Nr. 4311, 1977, S. 1367–1369, doi:10.1126/science.197601, PMID 197601. 
• Roger Guillemin, Paul Brazeau, Peter Bohlen, Frederick Esch, Nicholas Ling, William B. Wehrenberg: Growth Hormone-Releasing Factor from a Human Pancreatic Tumor That Caused Acromegaly. In: Science. Band 218, Nr. 4572, 1982, S. 585–587, doi:10.1126/science.6812220, PMID 6812220. 
• Roger Guillemin: Neuroendocrinology: a short historical review. In: Annals of the New York Academy of Sciences. Band 1220, Nr. 1, 2011, S. 1–5, doi:10.1111/j.1749-6632.2010.05936.x, PMID 21388398. 

• Bruno Latour und Steve Woolgar: Laboratory Life: The Construction of Scientific Facts. Beverly Hills, Sage Publications, 1979, ISBN 0-8039-0993-4.
• Nicholas Wade: The Nobel Duel: Two scientists’ 21-year race to win the world’s most coveted research prize. Garden City, NY, 1981, ISBN 0-385-14981-6.
• Gisela Baumgart: Guillemin, Roger Charles. In: Werner E. Gerabek, Bernhard D. Haage, Gundolf Keil, Wolfgang Wegner (Hrsg.): Enzyklopädie Medizingeschichte. De Gruyter, Berlin/New York 2005, ISBN 3-11-015714-4, S. 517.
• Roger Guillemin, Greg Lemke: A Conversation with Roger Guillemin. In: Annual Review of Physiology. Band 75, Nr. 1, 2013, S. 1–22, doi:10.1146/annurev-physiol-082712-104641, PMID 23398151. 

• Indrag up de Sieden vun den Nobelpries
• Siet över Guillemin an dat Salk Institute for Biological Studies (engelsch)
• https://academictree.org/chemistry/tree.php?pid=5343 Akademisch Stammboom (engelsch)]