16:9

De 4:3-standaardafmeting was waarop de stomme films werden gemaakt. SD gebruikt de 4:3 (smalbeeld-standaard), HD gebruikt de 16:9 (de breedbeeldstandaard).

Op film waar geluid en beeld werden gecombineerd, werd door de filmstandaard SMPTE de 2,40:1 gebruikt. Het beeld dat op een bioscoopscherm werd geprojecteerd was meestal de 2,40:1

Ergonomisch ligt 16:9 dicht bij de verhouding van het menselijk gezichtsveld.

De 'logica' van 16:9 kan ook wiskundig worden verantwoord, namelijk (4:3)²=16:9. Het kwadrateren van de standaardverhouding zorgt dus voor de breedbeeldverhouding. 4:3 tot de derde (4:3)³ komt weer in de buurt van de filmstandaard 2,40:1.

De eerste televisietoestellen hadden een verhouding (aspect ratio) van 4:3, wat wil zeggen dat het televisiebeeld 4 eenheden breed en 3 eenheden hoog is. Rond 1950 werd het breedbeeldformaat voor film geïntroduceerd. Vanaf ongeveer 1992 begon Philips met breedbeeldtelevisie met een verhouding van 16:9.

Nederland stapte pas laat over op het breedbeeldformaat. Pas sinds 2007 zendt de meerderheid van de Nederlandse tv-zenders in breedbeeld uit. De publieke omroepen van België en Groot-Brittannië begonnen al veel eerder met het breedbeeldformaat. In België is zelfs een wettelijk minimum vastgesteld, ongeveer 90% tot 95% moet in breedbeeld worden uitgezonden.

Oude televisieprogramma's worden meestal nog in 4:3 uitgezonden. Vaak worden deze afgesneden aan de boven- en onderkant, of er worden zwarte balken aan de linker- en rechterkant getoond (pillarbox).^[1]

Enkele veelgebruikte beeldresoluties voor 16:9 worden genoemd in onderstaande tabel.

• 
  Afbeelding met een aspectratio van 16:9
• 
  Afbeelding met een aspectratio van 4:3

Commons heeft mediabestanden in de categorie 16:9.

• 4:3
• Beeldverhouding (aspect ratio)
• Breedbeeld
• Letterbox
• Ultra-high-definition television