Kevin De Bruyne

Jeugd

De Bruyne begon op zesjarige leeftijd in zijn geboortestreek te voetballen voor eerste provincialer KVV Drongen. In 1999 trok hij naar KAA Gent. Hij ruilde deze club op zijn veertiende in voor de voetbalacademie van KRC Genk. In Genk verbleef de jonge puber eerst een jaar in een pension en daarna in een gastgezin, waar hij mentaal een uiterst moeilijke periode doormaakte. Na een seizoen was hij niet langer welkom in het gastgezin, dat hem te introvert, asociaal en eigengereid vond. Noodgedwongen verhuisde de zestienjarige De Bruyne naar een ander pension, eentje voor moeilijkere kinderen. Hij herpakte zich en nam sportieve revanche door harder te trainen en tijdens een invalbeurt bij de tweede ploeg vijfmaal in één speelhelft een doelpunt te maken. De nare ervaring met het gastgezin gold naar eigen zeggen als een levensles voor zijn carrière.^[1]

KRC Genk

Na een geslaagd seizoen bij het beloftenteam onder leiding van trainer Domenico Olivieri kreeg en greep Kevin De Bruyne op het einde van het seizoen 2008/09 de kans om zich te bewijzen in het eerste elftal van KRC Genk. De Bruyne debuteerde op het hoogste niveau van de Belgische competitie op 9 mei 2009 toen interim-trainer Pierre Denier hem als 17-jarige belofte liet invallen op het veld van Sporting Charleroi (in een wedstrijd die KRC verloor met 3-0).^[2]

Europees debuteerde hij in de voorrondes van de eerste editie van de Europa League. Genk speelde tegen Lille OSC en werd uitgeschakeld. De Bruyne mocht in beide wedstrijden invallen. Zijn eerste doelpunt in de Jupiler Pro League maakte hij tijdens de topper tegen Standard Luik. In totaal speelde De Bruyne in seizoen 2009/10 39 officiële duels voor de club en maakte hij daarin drie doelpunten.

Voor het seizoen 2010/11 stond De Bruyne in de belangstelling van diverse clubs zoals de Nederlandse landskampioen FC Twente.^[3] De club slaagde erin de speler te behouden voor de club, waar hij ondertussen ook zijn eerste Europese treffer scoorde. In oktober 2010 werd klierkoorts bij de middenvelder geconstateerd, waardoor hij enige tijd uit de roulatie was.^[4] Uiteindelijk maakte De Bruyne tijdens het seizoen nog zijn rentree in de ploeg en werd met KRC Genk kampioen.

In het seizoen 2011/12 speelde De Bruyne 28 wedstrijden en scoorde daarin acht keer waaronder een hattrick op Club Brugge en gaf tien assists.

Chelsea

Op 31 januari 2012 tekende De Bruyne een contract voor vijf jaar bij Chelsea.^[5] De Engelse club betaalde zo'n 9 miljoen euro voor zijn overgang en leende hem meteen terug uit aan Genk. De Bruyne zou bij Chelsea verenigd worden met landgenoten Thibaut Courtois, Romelu Lukaku, Eden Hazard en Thorgan Hazard ware het niet dat hij sinds augustus 2012 voor een seizoen zonder aankoopoptie uitgeleend werd aan het Duitse Werder Bremen.

Verhuur aan Werder Bremen

De Bruyne speelde gedurende het seizoen 2012-2013 voor het Duitse Werder Bremen. Hij groeide uit tot een vaste waarde en speelde het grootste deel van de wedstrijden. Enkel op het einde van het seizoen moest hij enkele wedstrijden missen vanwege zijn blessure. Toch belette hem dit niet om in de laatste wedstrijden nog een paar keer te scoren en zo Werder te helpen bij het voorkomen van degradatie.

Terugkeer naar Chelsea

Tijdens de openingsmatch van Chelsea in het seizoen 2013/14 op 18 augustus tegen Hull City gaf De Bruyne een assist aan Oscar. Hierop werd hij in zijn eerste officiële wedstrijd voor Chelsea verkozen tot man van de match. Na deze match verdween De Bruyne naar de bank. José Mourinho verklaarde dat De Bruyne zich niet kon aanpassen aan de speelstijl van Chelsea. De Bruyne kreeg in de eerste helft van het seizoen 2013-2014 geen speelkansen en hij raakte uit vorm. Dit was duidelijk te merken tijdens de wedstrijden bij de Rode Duivels, waar hij wel speelkansen kreeg. De bondscoach van de Rode Duivels, Marc Wilmots, wees zijn spelers erop dat ze zo veel mogelijk moesten spelen bij hun club. Aangezien dit voor De Bruyne niet het geval was, vroeg hij voor een uitleenbeurt of transfer tijdens de winterstop. Het werd een ware transfersoap, want er waren tal van ploegen die belangstelling toonden voor De Bruyne.

VfL Wolfsburg

Op 18 januari 2014 tekende De Bruyne een contract tot 2019 bij VfL Wolfsburg.^[6] De Duitse club betaalde € 30 miljoen voor zijn overstap, op dat moment de duurste transfer in de geschiedenis van de club. Naar aanleiding van deze transfer diende De Bruyne in 2019 bij het parket een klacht in tegen zijn makelaar en "tweede vader" Patrick De Koster die, samen met diens zakenpartner Didier Frenay, een te hoog commissieloon (10 miljoen euro) zou hebben opgestreken. In augustus 2020 werd De Koster door de Brusselse onderzoeksrechter Claise aangehouden op verdenking van valsheid in geschrifte, het gebruik van valse stukken en witwaspraktijken. De Koster zelf beweert dat hem niks strafrechtelijk te verwijten valt en vraagt zich af waarom de klacht pas vijf jaar na de feiten werd ingediend.^[7]

Bij Wolfsburg werd De Bruyne herenigd met landgenoot Junior Malanda. Op 25 januari 2014 maakte hij als basisspeler zijn debuut tegen Hannover. Op 30 mei 2015 won Wolfsburg de Duitse beker. De Bruyne maakte het tweede doelpunt voor Wolfsburg in de finale: 1-3. In het seizoen 14-15 verbrak De Bruyne het assist record in de Bundesliga door 21 assists te geven.

Manchester City

2015/16

De Bruyne tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2021 bij Manchester City, de nummer twee van de Premier League in het voorgaande seizoen. Dat betaalde circa € 76 miljoen voor hem aan VfL Wolfsburg, dat daarbij nog tot maximaal € 6 miljoen aan eventuele bonussen in het vooruitzicht kreeg.^[8][9] De transfer maakte De Bruyne op dat moment de duurste Belgische voetballer ooit. Hij verbrak het record van Christian Benteke, die een maand eerder voor circa € 46.400.000 van Aston Villa naar Liverpool ging. Bij Manchester City kwam De Bruyne onder andere collega-Rode Duivel Vincent Kompany tegen. Hij maakte zijn debuut voor die club op 12 september tegen Crystal Palace. Hij verving Agüero in minuut 26. Op 15 september maakte de Bruyne ook zijn Europese debuut voor 'City', tegen Juventus. Een week later, in de door 'City' verloren wedstrijd tegen West Ham, scoorde hij bij zijn debuut in de basisploeg zijn eerste goal. Scoren deed hij de 3 wedstrijden daarna wederom. Op 20 oktober maakte de FIFA een lijst van 23 spelers bekend voor de Ballon d'Or. De Bruyne was 1 van die 23 spelers.^[10] Een dag na die onthulling was de Bruyne belangrijk voor zijn club in de Champions League tegen Sevilla door in blessuretijd het winnende doelpunt te scoren. Op 28 februari won Manchester City de League Cup zonder de Bruyne die er door een knieblessure voor 2 maanden uit.^[11] De Belg was echter wel belangrijk in die competitie met 5 doelpunten uit 5 wedstrijden. Bij zijn terugkeer van zijn blessure was hij opnieuw belangrijk door b.v. in de thuis- en uitwedstrijd tegen Paris Saint-Germain te scoren, waardoor Manchester City voor het eerst in haar historie de halve finale van de Champions League bereikte waar ze uitgeschakeld werden door Real Madrid. Manchester City eindigde in de Premier League op de 4e plaats wat betekende dat ze het seizoen daarop wederom in een Europese competitie gingen spelen. Over het hele seizoen speelde de Bruyne 41 wedstrijden waarin hij 16 keer doeltreffend was.

2016/17

In het seizoen 2016/17 kreeg Manchester City en de Bruyne een nieuwe coach: Pep Guardiola. Onder hem stond de Bruyne de eerste zes wedstrijden in de basis, waaronder de Manchester Derby. In die wedstrijd scoorde hij zijn eerste Derby Goal. Er werd het hele seizoen bijna niks gewonnen maar in de Premier League eindigde City op de 3e plaats. In het seizoen 2016/17 speelde De Bruyne van alle spelers van Manchester City de meeste wedstrijden: 49. Zeven keer kwam hij tot scoren.

2017/18

Het seizoen 2017/18 begon niet slecht voor Manchester City met 4 wedstrijden ongeslagen, waarvan de vierde een 5-0 winst op Liverpool was, waar de Bruyne 2 assists leverde. Manchester City was ook nog ongeslagen toen ze in speelronde 7 op bezoek kwamen bij Chelsea, toen huidig kampioen. De Bruyne zorgde voor de winst van City door het enige doelpunt van de wedstrijd te scoren. Op 13 december 2017 brak Manchester City een record door hun 15e wedstrijd achter elkaar in de Premier League te winnen door een 4-0 uitoverwinning te boeken op Swansea City.^[12] De Bruyne hielp daarbij door de 2-0 te scoren. Op 22 januari 2018 tekende de middenvelder een nieuw contract bij 'The Citizens' tot 2023.^[13] Op 25 februari won Manchester City haar eerste prijs sinds de aanstelling van Pep Guardiola: de League Cup. In de 3-0 winst op Arsenal speelde de Bruyne de hele wedstrijd. Manchester City won op 14 april (een week na de eventuele kampioenswedstrijd, de Manchester Derby, verloren werd) van Tottenham Hotspur. Doordat Manchester United een dag later verloor van West Brom, was Manchester City, met De Bruyne, Engels kampioen. Op de laatste speeldag won Manchester City in de slotfase met 1-0 van Southampton door een assist van De Bruyne. Dit zorgde voor de maximale 100 punten, iets wat geen andere Premier-League-club ooit gedaan had.^[14] Opnieuw speelde de Belg de meest wedstrijden van alle City-spelers dat seizoen. Dit keer waren dat 52 wedstrijden en vond hij 12 keer het net. Ook had de Bruyne 16 assists achter zijn naam, de meeste van de Premier League dat seizoen. Voor zijn assists kreeg hij de 'Premier League Playmaker of the Year'.^[15] Ook zat hij in de 'PFA Team of the Year'^[16] en won hij de prijs voor beste speler van het seizoen bij Manchester City.

2018/19

Op 15 augustus 2018, na slechts één speelronde, liep De Bruyne een knieblessure op waardoor hij er twee maanden uit lag. Manchester City won daarvoor al de Community Shield tegen Chelsea, maar dat deden ze zonder de Bruyne die nog rust kreeg na het WK. Om dezelfde reden startte de Bruyne niet in de basis tegen Arsenal. 2 weken na de terugkeer van de Bruyne werd hij opnieuw geplaagd door een blessure. In die twee wedstrijden tussen die blessures gaf hij wel een assist tegen Shakhtar Donetsk in de Champions League. Op 15 december 2018 vierde hij zijn terugkeer in het competitieduel tegen Everton.

2021/22

Op 11 mei 2022 scoorde De Bruyne in de eerste helft een hattrick op het veld van Wolverhampton Wanders en scoorde een vierde keer in tweede helft.^[17]

2022/23

De Bruyne werd met Manchester City voor het derde opeenvolgende jaar kampioen van Engeland in de Premier League en won voor de eerste keer de Champions League na een met 1-0 gewonnen finale tegen het Italiaanse Internazionale.

2023/24

In de Premier League seizoensopener tegen Burnley in augustus 2023 geraakte De Bruyne zwaar gekwetst aan de adductoren waarmee hij al eerder sukkelde. Hij werd geopereerd in Antwerpen en was enkele maanden buiten strijd.^[18] Op 25 april 2024 maakte De Bruyne tegen Brighton zijn eerste kopbaldoelpunt in de Premier League. Het was zijn 68ste doelpunt in 255 Premier League-wedstrijden.

Seizoen	Club	Competitie	Competitie			Beker			Europa			Totaal
			Wed.	Dlp.	Ass.	Wed.	Dlp.	Ass.	Wed.	Dlp.	Ass.	Wed.	Dlp.	Ass.
2008/09	KRC Genk	Eerste klasse	2	0	0	0	0	0	—			2	0	0
2009/10			35	3	4	3	0	0	2	0	0	40	3	4
2010/11			32	5	16	0	0	0	3	1	1	35	6	17
2011/12			28	8	14	2	0	0	6	0	1	36	8	15
Club Totaal			97	16	34	5	0	0	11	1	2	113	17	36
2012/13	→ Werder Bremen	Bundesliga	33	10	9	1	0	1	—			34	10	10
Club Totaal			33	10	9	1	0	1	0	0	0	34	10	10
2013/14	Chelsea	Premier League	3	0	1	3	0	0	3	0	0	9	0	1
Club Totaal			3	0	1	3	0	0	3	0	0	9	0	1
2013/14	VfL Wolfsburg	Bundesliga	16	3	10	2	0	0	—			18	3	10
2014/15			34	10	21	6	1	2	11	5	5	51	16	28
2015/16			2	0	0	2	1	2	0	0	0	4	1	2
Club Totaal			52	13	31	10	2	4	11	5	5	73	20	40
2015/16	Manchester City	Premier League	25	7	9	6	6	4	10	3	0	41	21	19
2016/17			36	6	19	6	0	0	7	1	2	49	7	23
2017/18			37	8	16	7	3	1	8	1	4	52	13	26
2018/19			19	2	2	9	4	5	4	0	4	32	8	11
2019/20			35	13	20	6	1	1	7	2	2	48	19	29
2020/21			25	6	12	7	1	2	7	3	4	39	13	23
2021/22			30	15	8	5	2	3	10	2	3	44	20	18
2022/23			32	7	18	7	1	6	10	2	7	49	10	31
2023/24			7	1	4	4	0	6	1	1	2	12	2	12
Club Totaal			246	65	108	57	18	28	64	15	28	366	113	192
TOTAAL			431	104	183	76	20	33	89	21	35	596	160	269

Laatst bijgewerkt op 28 februari 2024.

Op 11 augustus 2010 maakte De Bruyne zijn debuut bij de Rode Duivels. In een oefeninterland tegen Finland mocht hij van bondscoach Georges Leekens in de basis starten. Tijdens de rust werd hij vervangen door Steven Defour. Op 12 oktober 2012 was hij in de met 0-3 gewonnen uitwedstrijd tegen Servië, man van de match en volgens de FIFA ook man van speeldag drie.^[19] Hij gaf de assist voor het openingsdoelpunt aan Christian Benteke en tekende met zijn eerste doelpunt voor de tussentijdse 0-2. Na deze prestatie was hij niet meer weg te denken uit de basiself. Enkele dagen later zorgde hij mede door een assist voor Benteke voor de openingstreffer tegen Schotland. Uiteindelijk werd het in deze wedstrijd 2-0. Enkele maanden later speelde hij ook mee tegen Macedonië. In de moeilijke wedstrijd voor de Duivels opende hij de score. De wedstrijd eindigde nog op 0-2.

Op het WK in 2014 maakte hij bij de Rode Duivels een goal op aangeven van Romelu Lukaku die zijn verdediger achter zich liet en daarna een pas gaf naar De Bruyne. Hij schoot de bal voorbij de Amerikaanse doelman Tim Howard. Dankzij de doelpunten van De Bruyne en Lukaku gingen de Rode Duivels naar de kwartfinales. Op 5 juli werden de Rode Duivels uitgeschakeld door de Argentijnse nationale ploeg na een doelpunt van Gonzalo Higuaín.

Interlands van Kevin De Bruyne voor  België
Nr.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij KRC Genk
1.	11 augustus 2010	Finland – België	1 – 0	Vriendschappelijk	-
2.	11 november 2011	België – Roemenië	2 – 1	Vriendschappelijk	-
Als speler bij Werder Bremen
3.	15 augustus 2012	België – Nederland	4 – 2	Vriendschappelijk	-
4.	7 september 2012	Wales – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2014	-
5.	11 september 2012	België – Kroatië	1 – 1	Kwalificatie WK 2014	-
6.	12 oktober 2012	Servië – België	0 – 3	Kwalificatie WK 2014	68'
7.	16 oktober 2012	België – Schotland	2 – 0	Kwalificatie WK 2014	-
8.	14 november 2012	Roemenië – België	2 – 1	Vriendschappelijk	-
9.	6 februari 2013	België – Slowakije	2 – 1	Vriendschappelijk	-
10.	22 maart 2013	Macedonië – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2014	26'
11.	26 maart 2013	België – Macedonië	1 – 0	Vriendschappelijk	-
12.	29 mei 2013	Verenigde Staten – België	2 – 4	Vriendschappelijk	-
13.	7 juni 2013	België – Servië	2 – 1	Kwalificatie WK 2014	13'
Als speler bij Chelsea
14.	14 augustus 2013	België – Frankrijk	0 – 0	Vriendschappelijk	-
15.	6 september 2013	Schotland – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2014	-
16.	11 oktober 2013	Kroatië – België	1 – 2	Kwalificatie WK 2014	-
17.	15 oktober 2013	België – Wales	1 – 1	Kwalificatie WK 2014	64'
18.	14 november 2013	België – Colombia	0 – 2	Vriendschappelijk	-
19.	19 november 2013	België – Japan	2 – 3	Vriendschappelijk	-
Als speler bij VfL Wolfsburg
20.	5 maart 2014	België – Ivoorkust	2 – 2	Vriendschappelijk	-
21.	26 mei 2014	België – Luxemburg	5 – 1	Vriendschappelijk	90+1' (pen.)
22.	1 juni 2014	Zweden – België	0 – 2	Vriendschappelijk	-
23.	17 juni 2014	België – Algerije	2 – 1	WK 2014 groepsfase	-
24.	12 juni 2014	België – Rusland	1 – 0	WK 2014 groepsfase	-
25.	1 juli 2014	België – Verenigde Staten	2 – 1	WK 2014 Achtste Finale	93'
26.	5 juli 2014	Argentinië – België	1 – 0	WK 2014 Kwartfinale	-
27.	4 september 2014	België – Australië	2 – 0	Vriendschappelijk	-
28.	10 oktober 2014	België – Andorra	6 – 0	Kwalificatie EK 2016	31' (pen.)  34'
29.	13 oktober 2014	Bosnië en Herzegovina – België	1 – 1	Kwalificatie EK 2016	-
30.	16 november 2014	België – Wales	0 – 0	Kwalificatie EK 2016	-
31.	28 maart 2015	België – Cyprus	5 – 0	Kwalificatie EK 2016	-
32.	31 maart 2015	Israël – België	0 – 1	Kwalificatie EK 2016	-
33.	12 juni 2015	Wales – België	1 – 0	Kwalificatie EK 2016	-
Als speler bij Manchester City FC
34.	3 september 2015	België – Bosnië en Herzegovina	3 – 1	Kwalificatie EK 2016	44'
35.	6 september 2015	Cyprus – België	0 – 1	Kwalificatie EK 2016	-
36.	10 oktober 2015	Andorra – België	1 – 4	Kwalificatie EK 2016	42'
37.	13 oktober 2015	België – IJsland	3 – 1	Kwalificatie EK 2016	74'
38.	13 november 2015	België – Italië	3 – 1	Vriendschappelijk	83'
39.	28 mei 2016	Zwitserland – België	1 – 2	Vriendschappelijk	83'
40.	1 juni 2016	België – Finland	1 – 1	Vriendschappelijk	-
41.	5 juni 2016	België – Noorwegen	3 – 2	Vriendschappelijk	-
42.	13 juni 2016	België – Italië	0 – 2	Groepsfase EK 2016	-
43.	18 juni 2016	België – Ierland	3 – 0	Groepsfase EK 2016	-
44.	22 juni 2016	Zweden – België	0 – 1	Groepsfase EK 2016	-
45.	26 juni 2016	Hongarije – België	0 – 4	1/16 finales EK 2016	-
46.	1 juli 2016	Wales – België	3 – 1	Kwartfinale EK 2016	-
47.	1 september 2016	België – Spanje	0 – 2	Vriendschappelijk	-
48.	6 september 2016	Cyprus – België	0 – 3	Kwalificatie WK 2018	-
49.	9 november 2016	Nederland – België	1 – 1	Vriendschappelijk	-
50.	13 november 2016	België – Estland	8 – 1	Kwalificatie WK 2018	-
51.	5 juni 2017	België – Tsjechië	2 – 1	Vriendschappelijk	-
52.	9 juni 2017	Estland – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2018	-
53.	31 augustus 2017	België – Gibraltar	9 – 0	Kwalificatie WK 2018	-
54.	3 september 2017	Griekenland – België	1 – 2	Kwalificatie WK 2018	-
55.	7 oktober 2017	Bosnië en Herzegovina – België	3 – 4	Kwalificatie WK 2018	-
56.	10 oktober 2017	België – Cyprus	4 – 0	Kwalificatie WK 2018	-
57.	10 november 2017	België – Mexico	3 – 3	Vriendschappelijk	-
58.	14 november 2017	België – Japan	1 – 0	Vriendschappelijk	-
59.	27 maart 2018	België – Saoedi-Arabië	4 – 0	Vriendschappelijk	78'
60.	2 juni 2018	België – Portugal	0 – 0	Vriendschappelijk	-
61.	6 juni 2018	België – Egypte	3 – 0	Vriendschappelijk	-
62.	11 juni 2018	België – Costa Rica	4 – 1	Vriendschappelijk	-
63.	18 juni 2018	België – Panama	3 – 0	WK 2018 groepsfase	-
64.	23 juni 2018	België – Tunesië	5 – 2	WK 2018 groepsfase	-
65.	2 juli 2018	België – Japan	3 – 2	WK 2018 achtste finale	-
66.	6 juli 2018	Brazilië – België	1 – 2	WK 2018 kwartfinale	31'
67.	10 juli 2018	Frankrijk – België	1 – 0	WK 2018 halve finale	-
68.	14 juli 2018	België – Engeland	2 – 0	WK 2018 troostfinale	-
69.	8 juni 2019	België – Kazachstan	3 – 0	EK Kwalificatie 2020	-
70.	11 juni 2019	België – Schotland	3 – 0	EK Kwalificatie 2020	90+2'
71.	6 september 2019	San Marino – België	0 – 4	EK Kwalificatie 2020	-
72.	9 september 2019	Schotland – België	0 – 4	EK Kwalificatie 2020	82'
73.	16 november 2019	Rusland – België	1 – 4	EK Kwalificatie 2020	-
74.	19 november 2019	België – Cyprus	6 – 1	EK Kwalificatie 2020	36'  41'
75.	5 september 2020	Denemarken – België	0 – 2	UEFA Nations League 2020/21	-
76.	11 oktober 2020	Engeland - België	2 - 1	UEFA Nations League 2020/21	-
77.	15 november 2020	België – Engeland	2 – 0	UEFA Nations League 2020/21	-
78.	18 november 2020	België – Denemarken	4 – 2	UEFA Nations League 2020/21	87'
79.	24 maart 2021	België – Wales	3 – 1	Kwalificatie WK 2022	22'
80.	27 maart 2021	Tsjechië – België	1 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
81.	17 juni 2021	Denemarken - België	1 – 2	EK 2020 groepsfase	70'
82.	21 juni 2021	Finland - België	0 – 2	EK 2020 groepsfase	-
83.	27 juni 2021	België - Portugal	1 – 0	EK 2020 achtste finale	-
84.	2 juli 2021	België - Italië	1 – 2	EK 2020 kwartfinale	-
85.	7 oktober 2021	België – Frankrijk	2 – 3	UEFA Nations League 2020/21 halve finale	-
86.	10 oktober 2021	Italië – België	2 – 1	UEFA Nations League 2020/21 troostfinale	-
87.	13 november 2021	België - Estland	3 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
88.	16 november 2021	Wales - België	1 – 1	Kwalificatie WK 2022	12'
89.	3 juni 2022	België – Nederland	1 – 4	UEFA Nations League 2022/23	-
90.	8 juni 2022	België – Polen	6 – 1	UEFA Nations League 2022/23	59'
91.	11 juni 2022	Wales - België	1 – 1	UEFA Nations League 2022/23	-
92.	22 september 2022	België – Wales	2 – 1	UEFA Nations League 2022/23	10'
93.	25 september 2022	Nederland – België	1 – 0	UEFA Nations League 2022/23	-
94.	18 november 2022	België – Egypte	1 – 2	Vriendschappelijk	-
95.	23 november 2022	België – Canada	1 – 0	WK 2022 groepsfase	-
96.	27 november 2022	België – Marokko	0 – 2	WK 2022 groepsfase	-
97.	1 december 2022	Kroatië – België	0 – 0	WK 2022 groepsfase	-
98.	24 maart 2023	Zweden – België	0 – 3	Kwalificatie EK 2024	-
99.	28 maart 2023	Duitsland – België	2 – 3	Vriendschappelijk	78'
Totaal					26

Bijgewerkt t/m 24 maart 2023.^[20]

Competitie
	Aantal	Jaren
KRC Genk
Eerste klasse A	1×	2010/11
Beker van België	1×	2008/09
Belgische supercup	1×	2011
VFL Wolfsburg
DFB Pokal	1×	2014/15
DFL-Supercup	1×	2015
Manchester City
UEFA Champions League	1×	2022/23
UEFA Super Cup	1×	2023
Premier League	5×	2017/18, 2018/19, 2020/2021, 2021/2022, 2022/2023
FA Cup	2×	2018/19, 2022/23
Football League Cup/EFL Cup	5×	2015/16, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21
FA Community Shield	2×	2018, 2019

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
België
Wereldkampioenschap voetbal					1x	3 2018

Individueel

• Bundesliga beste jongere van het jaar 2012/13
• Bundesliga Speler van het jaar 2014/15
• Belgisch sportman van het jaar 2015
• PFA Speler van het Jaar 2019/20^[21]
• UEFA Middenvelder van het Jaar 2019/20^[22]
• PFA Speler van het Jaar 2020/21^[23]

• In het najaar van 2014 verscheen er een boek over hem getiteld Keep It Simple.^[24]
• In juni wordt sinds 2016 ieder jaar de KDB Cup georganiseerd in De Bruynes geboortedorp Drongen. Het is een internationaal jeugdtoernooi.^[25][26]

• Lijst van Premier League-winnaars
• Lijst van spelers in de Premier League
• Lijst van spelers van Chelsea FC
• Lijst van spelers van KRC Genk
• Lijst van spelers van Manchester City FC
• Lijst van spelers van SV Werder Bremen
• Lijst van spelers van VfL Wolfsburg
• Lijst van Belgische doelpuntenmakers in de UEFA Champions League

Zie de categorie Kevin De Bruyne van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.