Oleksandr Zavarov

Oleksandr Zavarov
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Oleksandr Anatoljevitsj Zavarov
Geboortedatum	20 april 1961
Geboorteplaats	Loehansk, Oekraïne
Lengte	170 cm
Positie	Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club	Gestopt in 1998
Jeugd
1968–1977	Zorja Loehansk
Senioren
Interlands
Getrainde teams
1995–2003; 2003–2004; 2004; 2005; 2006–2010; 2012; 2013–	Saint-Dizier; FC Wil; FK Astana; Metalist Charkov; Arsenal Kiev; Oekraïne; Oekraïne (assistent)
Portaal	Voetbal

Oleksandr Anatoljevitsj Zavarov (Oekraïens: Олександр Анатолійович Заваров) (Loehansk, 20 april 1961) is een voormalig Oekraïens profvoetballer en huidig (assistent)-voetbaltrainer. In 1986 werd de aanvallende middenvelder verkozen tot beste voetballer van de Sovjet-Unie en Oekraïens voetballer van het jaar. Daarnaast eindigde hij op de zesde plaats van de Europees voetballer van het jaar-verkiezing. Zavarov wordt beschouwd als een van de beste spelers uit de historie van de Sovjet-Unie en Oekraïne. Als speler werd zijn naam steevast in het Russisch geschreven en was hij bekend als Aleksandr Zazarov.

Carrièrebrontekst bewerken

Zavarov startte zijn carrière bij het plaatselijke Zarja Vorosjilovgrad (het huidige Zorja Loehansk). Nadien speelde de middenvelder bij SKA Rostov, totdat hij in 1982 een contract tekende bij Dynamo Kiev, dat onder leiding stond van de legendarische Valeri Lobanovsky. Met Dynamo Kiev won Zavarov de Europacup II (1986), waarbij hij zelf in de finale scoorde, twee landskampioenschappen (1985 en 1986) en drie nationale bekers (1981, 1985 en 1987).

In 1988 bereikte Zavarov met de Sovjet-Unie - dat voornamelijk bestond uit spelers van Dynamo Kiev, zoals Oleksij Mychajlytsjenko, Oleg Protasov en Ihor Bilanov - de finale van het EK voetbal 1988.^[1] Daarin verloor het met 2-0 van Nederland, door doelpunten van Ruud Gullit en Marco van Basten. Na het EK voetbal openden de grenzen van de Sovjet-Unie zich en mochten voetballers de overstap maken naar Europese clubs. Zavarov was een van de eerste spelers die vertrok en tekende een contract bij Juventus. Met de Italiaanse topclub legde hij in 1990 beslag op de Coppa Italia en UEFA Cup, maar in het algemeen was zijn eigen inbreng minimaal. Net zoals vele andere Sovjet-spelers die destijds de overstap maakten naar Europa mislukten zij stuk voor stuk.^[2]

In 1990 werd Zavarov vrijgegeven door Juventus, nadat hij een jaar eerder al tevergeefs was aangeboden aan Genoa en Atalanta Bergamo.^[3] Zavarov tekende daarop een contract bij de Franse promovendus AS Nancy.^[4] In Frankrijk sloot Zavorov zijn voetbalcarrière vervolgens af en werd hij trainer.