Geoffrey Burbidge

Geoffrey Ronald Burbidge (Chipping Norton, 24 september 1925 – La Jolla,  26 januari 2010) was een Brits-Amerikaans natuur- en sterrenkundige. Hij was hoogleraar aan de universiteit van Californië - San Diego en heeft belangrijke bijdragen geleverd in het onderzoek naar de vorming van zware elementen in sterren.

Geoffrey Burbidge
Geoffrey Ronald Burbidge
Algemene informatie
Land	Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten van Amerika
Geboortedatum	24 september 1925
Geboorteplaats	Chipping Norton
Overlijdensdatum	26 januari 2010
Overlijdensplaats	La Jolla
Werk
Beroep	astronoom, astrofysicus, natuurkundige, academisch docent
Werkveld	astronomie, astrofysica
Werkgever(s)	Universiteit van Californië - San Diego, Cavendish-laboratorium, Mount Wilson-observatorium, Palomar-observatorium, Kitt-Peak observatorium
Functies	professor
Studie
School/universiteit	University College London, Universiteit van Bristol, Universiteit van Londen
Promotor	Harrie Massey
Familie
Echtgenoot	Margaret Burbidge
Persoonlijk
Talen	Engels
Diversen
Lid van	Royal Society, American Academy of Arts and Sciences, American Astronomical Society
Prijzen en onderscheidingen	Fellow of the Royal Society, NAS Award for Scientific Reviewing (2007),[1] Helen B. Warner Prize for Astronomy (1959),[2] Gouden medaille van de Royal Astronomical Society (2005), Bruce Medal (1999)
Nominaties	Nobelprijs voor de Natuurkunde (1964)
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata. U kunt die informatie hier bewerken.

Samen met zijn vrouw, Margaret Burbidge, de Britse astronoom Fred Hoyle en de Amerikaanse natuurkundige William Fowler, was hij in 1957 de auteur van een bekend artikel over de "stellaire nucleosynthese".^[3] Het artikel is bekend als het artikel B²FH, naar de initialen van de 4 auteurs.

Burbidge is ook bekend door zijn steady-statetheorie, die begin van de jaren 1950 werd gelanceerd als tegenhanger van de bigbangtheorie. Volgens Burbidge is het universum een oscillerend geheel dat zich eeuwig uitzet en samentrekt. Wegens de controversiële aard van deze theorie, kende ze veel critici.