Grand Prix-wegrace der Naties 1950

In de Grand Prix des Nations kwamen niet alleen alle klassen aan de start, maar werden ook wereldtitels in de 500cc-, 250cc-, 125cc- en de zijspanklasse beslist. In de 350cc-klasse was Bob Foster al wereldkampioen.

Geoff Duke won de 500cc-race in Monza, maar de tweede plaats was voor Umberto Masetti voldoende om de wereldtitel te winnen. Arciso Artesiani scoorde zijn eerste podiumplaats met de MV Agusta 500 4C.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Geoff Duke Norton 1:11"06'3 8 2 Umberto Masetti Gilera +50'7 6 3 Arciso Artesiani MV Agusta +1"36'7 4 4 Alfredo Milani Gilera +1"36'9 3 5 Carlo Bandirola Gilera +1"59'8 2 6 Dickie Dale Norton +2"00'1 1 7 Les Graham AJS +2"04'7 8 Johnny Lockett Norton +2"21'9 9 Giuseppe Colnago Gilera +1 ronde 10 Harold Daniell Norton +1 ronde 11 Ted Frend AJS +1 ronde 12 Guido Leoni MV Agusta +2 ronden 13 Armando Miele Gilera +2 ronden 14 Dante Bianchi Moto Guzzi +2 ronden 15 Bob Foster AJS +2 ronden 16 Georges Monneret Norton +3 ronden 17 Auguste Goffin Norton +3 ronden 18 Benoît Musy Moto Guzzi +3 ronden 19 Adelmo Mandolini Moto Guzzi +3 ronden 20 Lodovico Facchinelli Gilera +4 ronden 21 Dario Basso Gilera +4 ronden 22 Libero Liberati Moto Guzzi +4 ronden

Niet gefinished Coureur Merk Georges Cordey Velocette Fergus Anderson Moto Guzzi Maurice Cann Moto Guzzi Reg Armstrong AJS Felice Benasedo Moto Guzzi Nello Pagani Gilera Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Eric McPherson Norton Harry Hinton Norton Artie Bell Norton Blessures[2] Jock West AJS Syd Jensen Triumph

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Umberto Masetti	Gilera	28 (29)
2	Geoff Duke	Norton	27
3	Les Graham	AJS	17
4	Nello Pagani	Gilera	12
5	Carlo Bandirola	Gilera	12
6	Johnny Lockett	Norton	9
7	Artie Bell	Norton	6
8	Arciso Artesiani	MV Agusta	6
9	Harry Hinton	Norton	5
10	Ted Frend	AJS	4

De 350cc-race in Monza werd gewonnen door Geoff Duke, die al vrij stevig op de tweede plaats van het wereldkampioenschap stond. Les Graham werd tweede in de race en schoof daardoor eindelijk Artie Bell in de stand om het wereldkampioenschap voorbij. Bell had alleen punten gescoord in de TT van Man en was daarna zwaargewond geraakt in de GP van België.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Geoff Duke Norton 59"18 8 2 Les Graham AJS +1'0 6 3 Harry Hinton[1] Norton +1'2 4 4 Dickie Dale Norton +7'0 3 5 Bill Lomas Velocette +1"02'3 2 6 Cecil Sandford AJS +1"05'1 1 7 Reg Armstrong Velocette +1"05'3 8 Ted Frend AJS +1"50'2 9 Tommy Wood Velocette +1"50'3 10 Georges Monneret AJS +1 ronde 11 Bob Matthews Velocette +1 ronde 12 Pierre Monneret AJS +1 ronde 13 Ernie Thomas Velocette +1 ronde 14 Eric Oliver Velocette +1 ronde

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Artie Bell Norton Blessures[2] Onbekend[3] Coureur Merk Eric McPherson AJS Bob Foster Velocette Charlie Salt Velocette Harold Daniell Norton Johnny Lockett Norton

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Bob Foster	Velocette	30
2	Geoff Duke	Norton	24 (28)
3	Les Graham	AJS	17
4	Artie Bell	Norton	14
5	Reg Armstrong	Velocette	11
6	Harry Hinton[1]	Norton	9
7	Bill Lomas	Velocette	9
8	Harold Daniell	Norton	6
9	Johnny Lockett	Norton	4
	Dickie Dale	AJS

Dario Ambrosini won met zijn Benelli 250 Bialbero de derde race van het seizoen en stelde daarmee zijn wereldtitel veilig. Dat was een teleurstelling voor Moto Guzzi, dat een flink aantal rijders met de nieuwe Moto Guzzi Gambalunghino had uitgerust, die echter niet overal aan de start kwamen. Ambrosini was ook de enige Italiaan geweest die naar de TT van Man was gereisd en Moto Guzzi-coureur Maurice Cann kwam lang niet overal aan de start.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Dario Ambrosini Benelli 1:23"03'3 8 2 Fergus Anderson Moto Guzzi +58'1 6 3 Bruno Francisci Benelli +1"28'1 4 4 Claudio Mastellari Moto Guzzi +2"38'7 3 5 Alano Montanari Moto Guzzi +1 ronde 2 6 Ugo Plebani Moto Guzzi +1 ronde 1 7 Elio Scopigno Moto Guzzi +1 ronde 8 Armando Miele Benelli +1 ronde 9 Onorato Francone Moto Guzzi +2 ronden 10 Ernaldo Casprini Moto Guzzi +2 ronden 11 B. Falconi Moto Guzzi +2 ronden 12 Lanfranco Baviera Moto Guzzi +3 ronden

Onbekend[3] Coureur Merk Benoît Musy Moto Guzzi Carlo Bellotti Moto Guzzi Arnold Jones Moto Guzzi Arthur Burton Excelsior David Andrews Excelsior Dickie Dale Benelli Len Bayliss Elbee Special Maurice Cann Moto Guzzi Roland Pike Rudge Ronald Mead Velocette William Campbell Excelsior Wilf Billington Moto Guzzi Bruno Ruffo Moto Guzzi

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Dario Ambrosini	Benelli	24
2	Maurice Cann	Moto Guzzi	14
3	Bruno Ruffo	Moto Guzzi	6
	Fergus Anderson	Moto Guzzi
5	Dickie Dale	Benelli	4
	Wilf Billington	Moto Guzzi
	Bruno Francisci	Benelli
	Ronald Mead	Velocette
9	Arthur Burton	Excelsior	3
	Claudio Mastellari	Moto Guzzi
	Benoît Musy	Moto Guzzi
	Roland Pike	Rudge

Gianni Leoni won de 125cc-race, maar hij had nog slechts een theoretische kans op de wereldtitel. Het was echter al duidelijk dat de wereldtitel naar een van de drie Mondial-fabriekscoureurs zou gaan, want zij waren als enige naar de Ulster Grand Prix afgereisd. Bruno Ruffo had aan de vierde plaats genoeg om wereldkampioen te worden. Leoni kwam door zijn overwinning op gelijke hoogte met Carlo Ubbiali, die hij met 0,8 seconde verschil versloeg.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Gianni Leoni Mondial 45"44'4 8 2 Carlo Ubbiali Mondial +0'8 6 3 Luigi Zinzani Morini +0'9 4 4 Bruno Ruffo Mondial +1"00'0 3 5 Raffaele Alberti Mondial +1"00'8 2 6 Emilio Soprani Morini +2"36'7 1 7 Romolo Ferri Morini +1 ronde 8 Franco Bertoni MV Agusta +1 ronde 9 Renato Magi MV Agusta +2 ronden 10 Antonio Ronchei MV Agusta +2 ronden 11 Wim Zijlaard MV Agusta +2 ronden 12 Renato Poggi MV Agusta +2 ronden 13 Lucchi MV Agusta +3 ronden

Onbekend[3] Coureur Merk Giuseppe Matucci Morini Umberto Braga Mondial Felice Benasedo MV Agusta Gijs Lagerweij Sparta

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Bruno Ruffo	Mondial	17
2	Gianni Leoni	Mondial	14
	Carlo Ubbiali	Mondial
4	Giuseppe Matucci	Morini	4
	Luigi Zinzani	Morini
6	Umberto Braga	Mondial	3
7	Raffaele Alberti	Mondial	2
	Felice Benasedo	MV Agusta
9	Gijs Lagerweij	Sparta	1
	Emilio Soprani	Morini

Eric Oliver en Ercole Frigerio waren eigenlijk de enige twee die de zijspanklasse serieus namen, maar Oliver, met bakkenist Lorenzo Dobelli, beschikte over het nieuwste Norton Manx-blok, terwijl Frigerio het met de verouderde eencilinder Gilera Saturno moest stellen. Oliver/Dobelli wonnen dan ook hun derde race en werden wereldkampioen.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Eric Oliver Lorenzo Dobelli Norton 43"03'2 8 2 Ercole Frigerio Ezio Ricotti Gilera +2"43'8 6 3 Hans Haldemann Josef Albisser Norton +3"05'0 4 4 Jakob Keller Gianfranco Zanzi Gilera +1 ronde 3 5 Ernesto Merlo Dino Magri Gilera +1 ronde 2 6 Fritz Mühlemann Marie Mühlemann Norton +1 ronde 1 7 Henry Meuwly Pierre Devaud Gilera +1 ronde 8 A. Del Corno Onbekend Moto Guzzi +2 ronden 9 Roberto Besana Onbekend Triumph +2 ronden 10 Willy Wirth Fred Schürtenberger Gilera +2 ronden 11 Julien Deronne Johnny Anthony Norton +2 ronden 12 Luigi Marcelli Onbekend Gilera +2 ronden 13 Carlo Vittone Onbekend Carrù +2 ronden 14 Benoît Musy Onbekend MV Agusta +2 ronden 15 Poggi Onbekend Moto Guzzi +3 ronden

Onbekend[3] Coureur Bakkenist Merk Alphonse Vervroegen Pierrot Vervroegen FN Marcel Masuy Denis Jenkinson BMW Ferdinand Aubert René Aubert Norton

Pos.	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn.
1	Eric Oliver	Lorenzo Dobelli	Norton	24
2	Ercole Frigerio	Ezio Ricotti	Gilera	18
3	Hans Haldemann	Josef Albisser	Norton	8
4	Ferdinand Aubert	René Aubert	Norton	7
5	Henry Meuwly	Pierre Devaud	Gilera	3
	Jakob Keller	Gianfranco Zanzi	Gilera
7	Alphonse Vervroegen	Pierrot Vervroegen	FN	2
	Willy Wirth	Fred Schürtenberger	Gilera
	Ernesto Merlo	Dino Magri	Gilera
10	Fritz Mühlemann	Marie Mühlemann	Norton	2