Lijst van ridderorden en onderscheidingen van maarschalk Tito

Wikimedia-lijst

Onder de leiding van maarschalk Tito was Joegoslavië in de jaren zestig en zeventig van de 20e eeuw een in het internationale verkeer veel gezochte partner en een leider van de beweging van niet-gebonden staten. Tito legde dan ook veel staatsbezoeken af en hij ontving veel gasten. Zijn talloze bezoeken aan zo uiteenlopende landen als Cambodja, Zambia en Bolivia resulteerden in deze lijst van 116 ridderorden en onderscheidingen. Tito strijdt met prins Bernhard der Nederlanden,[1] koningin Elizabeth II van het Verenigd Koninkrijk[2] en Haile Selassie om het recordaantal onderscheidingen.

Een bron op het internet noemt de hieronder opgesomde ridderorden en enige, maar niet alle, medailles. De lijst werd op veel plaatsen gecorrigeerd.[3]

Joegoslavische onderscheidingen

Een aantal onderscheidingen, ze zijn met een *) gemerkt, droeg Tito ambtshalve. Andere eerbewijzen vielen hem ten deel omdat hij in de Tweede Wereldoorlog Joegoslaviës communistische partizanen aanvoerde.

Decoraties van vreemde staten

De Orde van de Olifant

De verhoudingen tussen het in de oorlog zwaar door de Duitse terreur getroffen Joegoslavië en Duitsland waren officieel goed omdat het om zogeheten "socialistische broederstaten" ging. Desondanks duurde het twintig jaar voordat Tito (Oost) Berlijn officieel bezocht.

  • Karl Marx-orde van de “Duitse Democratische Republiek”, 12 november 1974
  • Karl Marx-orde van de “Duitse Democratische Republiek”, 12 januari 1977

De "socialistische orden hadden meestal één enkele graad, daar stond tegenover dat men dezelfde onderscheiding meermalen kon krijgen.

In juni 1974 bezocht Tito Bonn voor een staatsbezoek en ontving hij dit voor staatshoofden gereserveerde grootkruis. Het bezoek was mogelijk geworden door de "Ostpolitik" van Egon Bahr en Willy Brandt.

  • Grote Keten van de Orde van de Nijl, 28 december 1955 Egypte
  • Grote Keten met Grootlint van de Orde van de Koningin van Sheba, 21 juli 1954 Ethiopië
  • De Oorlogsmedaille van de Heilige George met de overwinningspalm, 21 juli 1954 Ethiopië
  • Medaille voor de Landsverdediging met vijf palmtakken, 21 juli 1954 Ethiopië
  • Commandeur-grootkruis van de Orde van de Witte Roos van Finland met Keten en Grootlint, 6 mei 1963
  • Militair Kruis met palm 1939–1945, 7 mei 1956 Frankrijk
Ster van het Legioen van Eer

De toekenning van een "Medaille Militaire" aan iemand die ook het Legioen van Eer draagt geldt als Frankrijks hoogste militaire eerbewijs.

  • Grootkruis in de Orde van het Legioen van Eer, 7 mei 1956 Frankrijk
  • Commandeur in de Orde van Verdienste voor de zorg voor oud-strijders, 29 juni 1956 Frankrijk

De commandeursgraad is de hoogste graad in deze sinds 1964 niet meer verleende orde die de zorg voor veteranen en oorlogsslachtoffers beloont.

Dat men na het "Legioen van Eer" ook de lagere Franse "Nationale Orde van Verdienste" ontvangt, is opmerkelijk.

Orde van de Vlag van de Volksrepubliek Hongarije

Een onderscheiding ter herinnering aan de geruchtmakend luxe plechtigheid in Persepolis. Ook daar was Maarschalk Tito aanwezig.

Maarschalk Tito werd door de Luxemburgse groothertog in deze Nederlands-Luxemburgse orde benoemd.

Maarschalk Tito werd dus door de koning én door het communistische regime dat de Roemeense vorst verdreef gedecoreerd.

Maarschalk Tito was een van de vier buitenlandse dragers[6] van deze bijzondere[7] onderscheiding. De ster was van platina en met 150 diamanten en robijnen ingelegd.[8]

Militaire Orde van de Witte Leeuw voor de Overwinning

Voetnoten