Massimo Schuster

Italiaans toneelregisseur

Massimo Schuster (Lodi, 30 juli 1950) is een Italiaans poppenspeler en -maker, acteur en regisseur.

Massimo Schuster
Massimo Schuster
Algemene informatie
GeborenLodi, 30 juli 1950
GeboorteplaatsLodiBewerken op Wikidata
LandItalië
Werk
Genre(s)Poppentheater
BeroepPoppenspeler
Poppenmaker
Acteur
Regisseur
Officiële website
Portaal  Portaalicoon  Kunst & Cultuur

Levensloop

Schuster begon zijn loopbaan in 1967 in het Piccolo Teatro in Milaan. In 1969 maakte hij kennis met het Bread and Puppet Theater dat toen op tournee was in Europa. Voor dit gezelschap van Peter Schumann werkte hij in de vijf jaar aansluitend tot en met 1974.

In 1975 vertrok hij naar Zuid-Frankrijk en richtte daar zijn eigen poppentheater op met de naam Théâtre de l'Arc-en-Terre; sindsdien is Frankrijk zijn thuisbasis. In de eerste jaren was hij sterk beïnvloed door het poppentheater van Schumann en geleidelijk aan ontwikkelde hij een eigen stijl. Die werd vooral zichtbaar vanaf de opvoeringen in 1983 van Thésée et le Minotaure uit de Griekse mythologie en in 1984 van La Tragique Histoire De Macbeth van William Shakespeare.

Zijn loopbaan karakteriseert zich in de samenwerking die hij telkens zoekt met andere kunstenaars, zoals met schilders als Enrico Baj, Hervé Di Rosa, Joan Baixas, beeldhouwers als Richard Di Rosa, schrijvers als Anthony Burgess, Jean-Pierre Carasso, Tzvetan Marangozov, Francesco Niccolini en de musici Gino Negri, Lorenzo Ferrero, Richard Harmelle, Bogdan Dowlasz.

Hij haalt zijn inspiratie vaak uit klassieke teksten die hij bewerkt voor poppentheater, waarbij hij voorstellingen regisseerde die soms jaren achtereen liepen zoals Ubu roi, Illiade, Roncisvalle! en Mahabharata. Hij voerde de opera Le Bleu-blanc-rouge et le noir op die werd geschreven door Lorenzo Ferrero. Over zijn werk heeft hij verschillende boeken uitgebracht.

Hij heeft verder een groot aantal marionetten eigenhandig gemaakt die hij onder meer exposeerde in het Musée de l'Art Décorative van zowel Lausanne als Zürich. Zijn optredens vertoonde hij in meer dan zestig landen, waaronder tijdens vooraanstaande internationale festivals en de Biënnale van Venetië.

Van 2004 tot 2008 was hij voorzitter van de wereldvereniging voor poppentheater, de Union Internationale de la Marionnette (UNIMA).

Bibliografie

  • Ana Maria Amaral, Teatro de Animação, Ateliê Editorial, 1987.
  • Eileen Blumenthal, Puppetry, a World History, Harry N. Abrahams, Inc. Publishers, 2005.
  • Mathieu Braunstein, Le bûcher des marionnettes, L'oeil d'or, 2006.
  • Doretta Cecchi, Attori di legno, Fratelli Palombi Editore, 1998.
  • Rory Terence Doepel, Fiona Rankin-Smith, Pataphysics: Massimo Schuster, Marcel Duchamp, Enrico Baj, French Institute of South Africa, 1997.
  • Paul Fournel, Les marionnettes, Bordas, 1988.
  • Henryk Jurkowski, Métamorphoses, Éditions Institut International de la Marionnette, 2000.
  • Peter Schumann, Massimo Schuster et al., Bread and Puppet, la cattedrale di cartapesta, Titivillus Edizioni, Corazzano, 2002.
  • Massimo Schuster, Ave marionnette, Théâtre de L'Arc-en-Terre, Marseille, 1995.
  • Massimo Schuster, La boîte à texticules: Billets d'humeur pour le magazine Taktik, Théâtre de L'Arc-en-Terre, Marseille, 1997.
  • Massimo Schuster, Francesco Niccolini e Enrico Baj, Roncisvalle!-Roncevaux!, Titivillus Edizioni, Corazzano, 2001.
  • Massimo Schuster, Francesco Niccolini, Voyage autour du Mahabharata-Viaggio attorno al Mahabharata, Titivillus Edizioni, Corazzano, 2003.
  • Massimo Schuster, Bread & Puppet Museum, Titivillus Edizioni, Corazzano, 2006.
  • UNIMA-Encyclopédie Mondiale des Arts de la Marionnette, L'Entretemps éditions, 2009.