Primera División 1919 (Uruguay)

Er namen tien ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1919. Negen ploegen wisten zich vorig seizoen te handhaven en Belgrano FC promoveerde vanuit de Divisional Intermedia. Zij kwamen in de plaats van het gedegradeerde Misiones FC.

Montevideo

Alle teams in de Primera División 1919 waren afkomstig uit Montevideo

Club	Stad	Stadion	Vorig seizoen
Belgrano FC	Montevideo	Onbekend	10 1e (Int.)
Central FC	Montevideo	Parque Ricci	07 7e
Charley FC	Montevideo	Onbekend	09 9e
Dublin FC	Montevideo	Onbekend	04 4e
Montevideo Wanderers FC	Montevideo	Estadio Belvedere	05 5e
Nacional Club Nacional de Football	Montevideo	Gran Parque Central	02 2e
Peñarol CA Peñarol	Montevideo	Las Acacias	01 1e
Reformers FC	Montevideo	Onbekend	06 6e
River Plate FC	Montevideo	Parque Lugano	08 8e
Universal FC	Montevideo	Parque Salvo	03 3e

Alle deelnemende clubs speelden tweemaal tegen elkaar (thuis en uit). De ploeg met de meeste punten werd kampioen.

Titelhouder was CA Peñarol, maar zij slaagden er niet in om hun titel te verdedigen. Peñarol eindigde op de derde plek; het was voor het eerst sinds 1913 dat ze buiten de top-twee vielen. De strijd om het kampioenschap ging tussen Club Nacional de Football en Universal FC. Beide ploegen wonnen één onderlinge wedstrijd, maar Nacional liet in de overige duels minder punten liggen en pakte zo hun zevende titel.^[1] Universal werd tweede, hun hoogste klassering ooit.

Nieuwkomer Belgrano FC speelde de helft van de wedstrijden gelijk. Mede daardoor wisten ze Reformers FC en Charley FC achter zich te houden. Deze ploegen degradeerden echter niet, de Primera División werd volgend seizoen uitgebreid naar twaalf ploegen.

Kwalificatie voor internationale toernooien

Sinds 1900 werd de Copa de Competencia Chevallier Boutell (ook wel bekend als de Tie Cup) gespeeld tussen Uruguayaanse en Argentijnse clubs.^[2] De winnaar van de Copa Competencia kwalificeerde zich als Uruguayaanse deelnemer voor dit toernooi. De Copa Competencia was een officiële Copa de la Liga, maar maakte geen deel uit van de Primera División.

Sinds 1905 werd om een tweede Rioplatensische beker gespeeld, de Copa de Honor Cousenier.^[3] De winnaar van de Copa de Honor plaatste zich namens Uruguay voor dit toernooi. In 1919 werden de Copa de Honor en de Copa de Honor Cousenier niet gespeeld.

In 1913 werd de Copa Ricardo Aldao (afgekort tot Copa Aldao) geïntroduceerd. Deze beker was genoemd naar de voorzitter van het Argentijnse Club de Gimnasia y Esgrima die de beker had geschonken. De Copa Aldao werd betwist tussen de landskampioenen van beide landen om zo te bepalen wie zich de beste Rioplatensische ploeg zou mogen noemen. In tegenstelling tot de Tie Cup en de Copa de Honor Cousenier (waarvan de Uruguayaanse deelnemer werd bepaald in een apart toernooi) werd de Uruguayaanse club die aan de Copa Aldao meedeed dus wel bepaald middels de Primera División.^[4]

Eindstand

	Club	Sp.	W	G	V	Pnt.	DV	DT	DS
01.	Club Nacional de Football	18	15	1	2	31	47	5	+42
2.	Universal FC	18	13	3	2	29	28	8	+20
3.	CA Peñarol	18	11	4	3	26	27	6	+21
4.	Montevideo Wanderers FC	18	10	2	6	22	26	14	+12
5.	Central FC	18	6	5	7	17	22	27	–5
6.	Dublin FC	18	3	8	7	14	12	24	–12
7.	River Plate FC	18	2	8	8	12	8	27	–19
8.	Belgrano FC	18	1	9	8	11	9	30	–21
9.	Reformers FC	18	2	6	10	10	7	19	–12
10.	Charley FC	18	1	6	11	8	6	32	–26

Legenda

Kleur	Kwalificatie voor
	Copa Aldao 1919
	Tie Cup 1919 (winnaar Copa Competencia)

Winnaar Primera División 1919
Club Nacional de Football 7e titel

Topscorer

M. Varela van landskampioen Nacional maakte tien doelpunten en werd daarmee topscorer van de competitie.^[5]

№	Speler	Club(s)	Goals
1.	M. Varela	Club Nacional de Football	10