Primera División 1935 (Uruguay)

sportseizoen van een voetbalcompetitie

Het seizoen 1935 van de Primera División was het 32e seizoen van de hoogste Uruguayaanse voetbalcompetitie.

Primera División
Vlag van Uruguay
LandUruguay
BondAUF
CompetitiePrimera División
Seizoensdetails
Seizoen1935
KampioenCA Peñarol
Topscorer(s)Antonio Cataldo (CA Defensor)
Aantal clubs10
GedegradeerdGeen
Algemeen
Opgericht1900
Websiteauf.org.uy
Navigatie
Vorige  Volgende
Portaal  Portaalicoon  Voetbal

Teams

Er namen tien ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1935. Dit waren dezelfde ploegen als vorig seizoen; er degradeerden geen clubs naar de Divisional Intermedia en uit die competitie promoveerden ook geen clubs.


Montevideo
Alle teams in de Primera División 1935 waren afkomstig uit Montevideo.
ClubStadStadionVorig seizoen
CA Bella VistaMontevideoParque José Nasazzi10e
Central FCMontevideoParque Fraternidad7e
CA DefensorMontevideoParque Rodó5e
Montevideo Wanderers FCMontevideoEstadio Parque Alfredo Víctor Viera3e
Club Nacional de FootballMontevideoEstadio Centenario1e
CA PeñarolMontevideoEstadio Centenario2e
Racing Club de MontevideoMontevideoCancha Reducto8e
Rampla Juniors FCMontevideoParque Nelson4e
CA River PlateMontevideoEstadio Parque Federico Omar Saroldi6e
IA Sud AméricaMontevideoEstadio Parque Carlos Ángel Fossa9e

Competitie-opzet

Alle clubs speelden tweemaal tegen elkaar. De ploeg met de meeste punten werd kampioen. Dit seizoen werden er minder wedstrijden gespeeld dan de voorgaande jaren (1932–1934); toen speelden de clubs driemaal tegen elkaar.

Kwalificatie voor internationale toernooien

Dit seizoen waren er geen internationale bekers waar Uruguayaanse clubs zich voor kwalificeerden. De Copa Ricardo Aldao (afgekort tot Copa Aldao) die sinds 1913 onregelmatig werd betwist tussen de landskampioenen van Argentinië en Uruguay, werd dit jaar niet gespeeld.[1]

Torneo de Honor

Voorafgaand aan het seizoen werd voor het eerst het Torneo de Honor gespeeld tussen de ploegen in de Primera División. Deze eerste editie werd gewonnen door Club Nacional de Football.

Eerste seizoenshelft

Nacional was de titelverdediger. Zij waren de afgelopen twee seizoenen kampioen geworden. Indien ze dit jaar de titel voor de derde keer op rij zouden winnen, dan mochten ze de wisselbeker houden. De competitie begonnen ze met drie overwinningen, net zoals rivaal CA Peñarol. De vierde speelronde verloor Nacional van IA Sud América, waardoor Peñarol (dat wel won) nu alleen koploper werd. De daaropvolgende speelrondes bleef Peñarol aan de leiding, hoewel ze na hun eerste puntverlies (een nederlaag tegen CA River Plate) de koppositie tijdelijk moesten delen met Montevideo Wanderers.

De achtste speelronde speelden Nacional en Peñarol tegen elkaar. Deze wedstrijd, op 14 juli, werd met 2–1 gewonnen door koploper Peñarol.[2] Hierdoor vergrootten de Aurinegros hun voorsprong. Uiteindelijk beëindigden ze de eerste seizoenshelft met zestien punten. Nacional had dertien punten en Montevideo Wanderers stond derde met twaalf punten. CA Bella Vista stond laatste. Na acht nederlagen hadden ze tegen Wanderers hun eerste punt van de competitie gepakt.

Tweede seizoenshelft

De tweede helft van de competitie begon voor Peñarol en Nacional met twee overwinningen. Tijdens de twaalfde speelronde speelde Peñarol met 1–1 gelijk tegen Montevideo Wanderers. Omdat Nacional wel won, slonk de voorsprong van Peñarol tot twee punten. De daaropvolgende drie duels werden door beide ploegen gewonnen. Ook Montevideo Wanderers had nog niet verloren tijdens de tweede seizoenshelft en had nog een mathematische kans op de titel; met nog drie duels te gaan had Peñarol 27 punten, Nacional 25 punten en Wanderers 22 punten.

Tijdens de zestiende speelronde versloeg Nacional Wanderers met 3–0. Hierdoor waren de Bohemios uitgeschakeld voor de landstitel. Het verschil tussen Nacional en Peñarol bleef echter twee punten, omdat Peñarol ook won (1–0 tegen Racing Club de Montevideo). Op 8 december speelden de twee titelfavorieten tegen elkaar in de een-na-laatste wedstrijd van het seizoen. Dit duel werd met 3–0 door Peñarol gewonnen, dat hierdoor de landstitel veroverde.

Omdat de nieuwe kampioen in hun slotduel nog van Rampla Juniors FC verloor, eindigden ze de competitie 31 punten, twee punten meer dan Nacional. De derde plaats was voor Montevideo Wanderers, dat een ruime voorsprong had op Rampla Juniors en CA Defensor. De laatste plaats bleef in handen van Bella Vista, hoewel die club in de tweede seizoenshelft wel nog twee wedstrijden wist te winnen. Voor de Papales was dit het derde jaar op rij dat ze laatste werden. Er was echter geen degradatie uit de Primera División, daardoor trad Bella Vista ook in 1936 aan op het hoogste niveau.

Eindstand

ClubSp.WGVPnt.DVDTDS
CA Peñarol18151231369+27
2.Club Nacional de Football181413293611+25
3.Montevideo Wanderers FC181053253020+10
4.Rampla Juniors FC18828183225+7
5.CA Defensor18828183129+2
6.CA River Plate18738173034–4
7.IA Sud América18657171928–9
8.Central FC184410121729–12
9.Racing Club de Montevideo18321382134–13
10.CA Bella Vista18211572255–33
Winnaar Primera División 1935

CA Peñarol
11e titel

Topscorers

Antonio Cataldo van CA Defensor werd topscorer met twaalf doelpunten.

SpelerClubGoals
1. Antonio CataldoCA Defensor12