Sporting Charleroi in het seizoen 2000/01

In maart 2000 grepen Enzo Scifo, die toen nog als speler onder contract lag bij RSC Anderlecht, en diens entourage de macht binnen de club. Scifo werd meerderheidsaandeelhouder van Charleroi en installeerde zijn advocaat en rechterhand Pol Massart als interim-voorzitter met het idee om hem na zijn spelerscarrière, die hij bij Charleroi zou afsluiten, op te volgen.^[1][2] Na afloop van het seizoen 1999/00 kreeg Abbas Bayat, eigenaar van waterproducent Chaudfontaine, de meerderheid (81 procent) van de aandelen in handen, waarna hij ook de nieuwe voorzitter van de club werd.^[3][4]

In de zomer van 2000 maakte Scifo als speler de overstap van Anderlecht naar Charleroi. Ondanks de overname van Bayat bleef hij aanvankelijk aan de sportieve touwtjes trekken binnen de club. Als speler maakte hij deel uit van de A-kern. Daarnaast was Scifo ook een minderheidsaandeelhouder en bekleedde hij de functie van vicevoorzitter.^[5] Op die manier woog hij ook op het beleid van de club. Na het ontslag van trainer Manu Ferrera eind november 2000 werd hij ook hoofdcoach van Charleroi.

Manu Ferrera begon als hoofdcoach aan het seizoen 2000/01. In tegenstelling tot een seizoen eerder slaagde Charleroi er ditmaal in om uit de degradatiezone te blijven. Ferrera loodste de Zebra's naar een gedeelde vijfde plaats in het klassement. Desondanks kon hij op weinig vertrouwen van het bestuur rekenen en werd zijn positie regelmatig in vraag gesteld.^[6] Begin november werd Charleroi in de beker uitgeschakeld na een wanprestatie tegen STVV (3–0).^[7] Op 29 november 2000, enkele dagen na de competitienederlaag tegen KV Mechelen (4–3), werd Ferrera aan de kant geschoven.^[8] De club bood hem vervolgens een rol als scout en sportief raadgever aan, maar Ferrera ging niet op het aanbod in.^[9] Enkele dagen na zijn ontslag werd hij opgevolgd door Scifo, die om medische redenen een punt achter zijn spelerscarrière moest zetten.

Charleroi nam in de zomer van 2000 afscheid van verschillende buitenlanders. Zo verloor de club spits Alexandros Kaklamanos aan AA Gent. In ruil trok Charleroi hoofdzakelijk Belgen aan. Enzo Scifo, die sinds maart 2000 ook aandeelhouder van de club was, maakte de overstap van landskampioen RSC Anderlecht. Verder verhuisden ook Roberto Bisconti, Ronald Foguenne en Marc Vangronsveld naar Charleroi. In het najaar keerde ook de jonge doelman Olivier Renard terug na een seizoen Udinese. Philippe Albert probeerde na een lange revalidatie terug te keren op het hoogste niveau, maar besloot uiteindelijk in oktober 2000, na nieuwe problemen met de knie, om een punt achter zijn carrière te zetten.^[10] Enkele weken later stopte ook Scifo om medische redenen met voetballen.^[11]

Charleroi begon uitstekend aan het nieuwe seizoen. Onder leiding van coach Ferrera steeg Charleroi in het najaar van 2000 naar een gedeelde vijfde plaats in het klassement. De club won voor eigen supporters van onder meer van KRC Harelbeke (5–0), AA Gent (4–3), Lierse SK (2–0) en Sporting Lokeren (1–0). Desondanks kon Ferrera op weinig vertrouwen rekenen van het bestuur. Zo kwam er onder meer kritiek op de zware nederlagen tegen de topclubs. Charleroi verloor met zware cijfers van RSC Anderlecht (7–2), Standard Luik (4–0) en Club Brugge (4–0).

Eind november werd Ferrera aan de kant geschoven en opgevolgd door Scifo. Onder diens leiding zakten de Zebra's terug naar de negende plaats. Op de 32e speeldag verloor Charleroi met 4–0 op het veld van Eendracht Aalst, dat geleid werd door Scifo's voorganger Ferrera. Na de zware nederlaag zette Scifo middenvelder Roberto Bisconti uit de selectie en insinueerde hij dat er sprake was van omkoping.^[12] Na zijn uitspraken stelde bondsprocureur René Verstringhe een onderzoek in. Een week na de zware nederlaag tegen Aalst werd Charleroi in eigen stadion met 1–7 ingeblikt door STVV. Scifo's manier van werken en gebrek aan tactisch inzicht werden in de media hevig bekritiseerd.^[13]

In de Beker van België werd Charleroi na een wanprestatie in de eerste ronde uitgeschakeld door Sint-Truidense VV (3–0). De ervaren leiders van het team, Enzo Scifo en Dante Brogno, pakten beide een rode kaart. Voor zijn uitsluiting had Brogno ook al een strafschop gemist.^[7]

Nr.	Naam	Nationaliteit	Geboortedatum	Vorige club
Keepers
1	Ištvan Dudaš	Joegoslavië	02-08-1973	Lleida Esportiu (1999)
12	Jean-François Lecomte	België	17-11-1968	Sint-Truidense VV (1997–1999)
21	Olivier Renard	België	24-05-1979	Udinese (1999–2000)
	Frédéric Van Belle	België	04-10-1980	/
	Keevin Boon	België	25-07-1983	/
Verdedigers
2	Bertin Tokéné	Kameroen	10-05-1975	Unisport Bafang (1996–1997)
3	Marc Vangronsveld	België	29-03-1972	KRC Genk (1992–2000)
4	Romuald Petit	België	19-10-1972	RAEC Mons (1999–2000)
5	Nikola Jerkan	Kroatië	08-12-1964	Nottingham Forest (1998–1999)
16	Frank Defays	België	23-02-1974	UR Namur (1992–1999)
17	Gauthier Remacle	België	26-05-1977	Standard Luik (1996–2000)
18	Mahamoudou Keré	Burkina Faso	02-01-1982	Santos FC (1997–1998)
29	Mohammad Reza Mahdavi	Iran	17-12-1972	Esteghlal FC (2000)
	Enzo Biondo	België	04-11-1979	/
	Serge Eputa Asembwa	Congo-Kinsh.	04-02-1980	/
	Fabrice Kelban	Frankrijk	09-10-1978	Paris Saint-Germain (1997–1999)
	Philippe Albert	België	10-08-1967	Fulham FC (1999)
Middenvelders
6	Aziz Rabbah	Frankrijk	10-09-1976	RC Strasbourg (1995–1998)
7	Roberto Bisconti	België	21-07-1973	Standard Luik (1998–2000)
8	Ronald Foguenne	België	10-08-1970	AA Gent (1996–2000)
10	Enzo Scifo	België	19-02-1966	RSC Anderlecht (1997–2000)
13	Christian Negouai	Frankrijk	20-01-1978	UR Namur (1998–1999)
14	Dimitri De Condé	België	07-01-1975	Standard Luik (1995–1999)
15	Serhij Omeljanovitsj	Oekraïne	13-08-1977	Zorja Loehansk (1994)
19	Grégory Dufer	België	19-12-1981	/
22	Pascal Dias	Frankrijk	10-02-1976	Standard Luik (1999–2000)
28	Alireza Emamifar	Iran	16-09-1974	Fajr Sepasi Shiraz (2000)
30	Dariush Yazdani	Iran	02-06-1977	Esteghlal FC (1999–2000)
	Francesco Quaglia	België	23-01-1982	/
	Sébastien Rassart	België	18-09-1979	/
Aanvallers
9	Sergio Rojas	Argentinië	22-11-1973	Douglas Haig (1998–1999)
11	Dante Brogno	België	02-05-1966	RA Marchiennoise (1984–1986)
23	Eduardo	Brazilië	13-10-1979	Vasco da Gama (2000)
	Luciano Djim	Centr.-Afrik. Rep.	03-08-1978	/
	Philippe Urbain	België	03-09-1980	/

• = aanvoerder

Functie	Naam	Nationaliteit	Opmerking
Coach	Enzo Scifo	België	Vanaf 30 november 2000.
Coach	Manu Ferrera	België	Ontslagen op 29 november 2000.
Assistent-coach	Mario Notaro	België /  Italië
Keeperstrainer	István Gulyás	Hongarije

Shirtsponsor(s): Chaudfontaine
Sportmerk: Umbro

Thuis

Thuis

Uit

Uit

Doelman

• Officiële website