Varvara Flink

In 2013 won Flink de Orange Bowl in de categorie meisjes t/m 18 jaar. In januari 2014 bereikte zij de tweede positie op de wereldranglijst voor junioren.^[1]

Flink debuteerde in 2011 op het ITF-toernooi van Umag (Kroatië) – door in de tweede ronde Anna-Lena Friedsam te verslaan bereikte zij de kwartfinale. Zij stond in 2016 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Sharm-el-Sheikh (Egypte) – zij verloor van de Bulgaarse Julia Terziyska. In 2017 veroverde Flink haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), door de Argentijmse María Lourdes Carlé te verslaan. Tot op heden^{(augustus 2022)} won zij zes ITF-titels, de meest recente in 2019 in Kazan (Rusland).

In 2012 speelde Flink voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bakoe, met een wildcard. Zij won voor het eerst een WTA-partij op het toernooi van Moskou River Cup 2018.

In maart 2019 kwam zij binnen in de top 150 van de WTA-ranglijst. In juli 2019, na haar grandslam­debuut op Wimbledon waar zij na een geslaagd kwalificatie­traject ook in het hoofdtoernooi nog haar openingspartij won, bereikte zij haar hoogste positie: de 122e plaats. Daarna zakte zij in snel tempo, door weinig deel­name aan toernooien en door slechte resultaten. Per 11 juli 2022 bereikte zij haar dieptepunt: positie 1189.

Flink was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2011 op het ITF-toernooi van Charkov (Oekraïne), samen met de Armeense Ani Amiraghyan. Zij stond in 2012 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Monastir (Tunesië), samen met de Nederlandse Jaimy-Gayle van de Wal – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Nederlandse duo Valeria Podda en Lisanne van Riet te verslaan. Tot op heden^{(augustus 2022)} won zij twee ITF-titels, de andere in 2015 in Sharm-el-Sheikh (Egypte).

In 2012 speelde Flink voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bakoe, waarvoor zij samen met de Oostenrijkse Patricia Mayr een wildcard had gekregen. Zij bereikten er de tweede ronde.

Tussen juni 2018 en augustus 2022 heeft Flink nauwelijks aan dubbelspeltoernooien deelgenomen. Zij stond in augustus 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Concord, samen met de Amerikaanse Coco Vandeweghe – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Peangtarn Plipuech en Moyuka Uchijima te verslaan.

Positie per einde seizoen:

geen

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2022-08-14	WTA Concord	hardcourt	Coco Vandeweghe	Peangtarn Plipuech Moyuka Uchijima	6-3, 7-6	details
verloren finales
geen

nr.	finale	toernooi	dotatie	ondergrond	tegenstandster in finale	score
1.	2017-05-21	Antalya	$10.000	gravel	María Lourdes Carlé	6-4, 7-6
2.	2018-04-08	Antalya	$10.000	gravel	Nina Potočnik	6-4, 6-4
3.	2018-04-14	Şımkent	$10.000	gravel	Gozal Ainitdinova	6-4, 6-4
4.	2018-04-21	Şımkent	$10.000	gravel	Polina Golubovskaya	6-0, 6-3
5.	2018-08-19	Leipzig	$25.000	gravel	Julia Grabher	6-3, 6-2
6.	2019-01-27	Kazan	$25.000	hardcourt	Anastasija Gasanova	6-2, opg.

nr.	finale	toernooi	dotatie	ondergrond	partner	tegenstandsters in finale	score
1.	2012-11-03	Monastir	$10.000	hardcourt	Jaimy-Gayle van de Wal	Valeria Podda Lisanne van Riet	6-3, 6-2
2.	2015-10-03	Sharm-el-Sheikh	$10.000	hardcourt	Veronica Miroshnichenko	Jacqueline Cabaj Awad Martina Přádová	6-3, 6-4

Commons heeft media­bestanden in de categorie Varvara Flink.

• (en) Profiel van Varvara Flink op de website van de WTA
• (en) Profiel van Varvara Flink op de website van de ITF
• (en) Profiel van Varvara Flink op de website van Wimbledon