Casterar e Lobish

Casterar e Lobish^[1]^[2] (Castéra-Loubix en francés) qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Casterar e Lobish
Castéra-Loubix

Absida de la glèisa de Sent Andrèu de Lobish

Geografia fisica

Coordenadas

43° 24′ 11″ N, 0° 01′ 59″ O

Superfícia

3,43 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

323 m
320 m
208 m

Geografia politica

França

Pau

País de Morlans e deu Montanerés (Montanèr abans 2015)

Intercom
246500375

CC d'Ador Madiran (2017 ençà)

Cònsol

Jean-Marc Tisné-Daban
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2019)

52 ab.

Evolucion de la populacion

53 ab.

Densitat

15,74 ab./km²

Autras informacions

(en francés)

64460

Geografia

Toponimia

Casterar

La prononciacion qu'ei [kaste'ra] (mès Grosclaude que causeish la grafia Lo Casterar. Las fòrmas ancianas que son Casteraa en 1385, Lo Castera e Lobixs en 1429, Lo Casterra en 1546, Lo Casterar en 1549, Le Castéra au Vic-Bilh en 1778, Castéra-Loubix despuish qu'apleguèn las duas comunas lo 30 de deceme de 1844 ^[3].

Dauzat que horneish ua atestacion deu sègle XIV, lo Castelar ^[4].

Segon Miquèu Grosclaude, lo nom qu'ei lo gascon casterar : camp, mòta feudau, oppidum ^[3].

Lobish

La prononciacion qu'ei [lu'biʃ]. Las fòrmas ancianas que son Lobix en 1385, Lobis au sègle XIVau, Lobixs en 1429, Lo Bis en 1549, Lobis en 1673, Castéra-Loubix despuish qu'apleguèn las duas comunas lo 30 de deceme de 1844 ^[5].

Segon lo doctor Lemoine, citat per Miquèu Grosclaude, Lobish que vien de obit, capèra erigida a la memòria d'un defunt provesida d'ua renda per lo son manteniment ^[5].

Segon Miquèu Grosclaude, obitus dab article qu'auré miat a *Lobit e non pas a Lobish. Lo latin viscum qu'ei [bisk] o [biʃ] en bearnés e que seré foneticament mei adeqüat, mès aquera planta non pòt balhar toponimes. La solucion mei probabla qu'ei lo nom de persona Lop seguit deu sufixe -ixs (> [iʃ]) de valor afectiva; cf. Peirixs (Recensament de Lenveja), Perrixs (Recensament de Sendòs e de Bèthlòc en 1385), Petrixs^[5].