Espaliu

una comuna francesa
Vila d'Occitània

Espaliu[1],[2],[3],[4] (Espalion en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Espaliu
Espalion
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ancian Palai de Justícia e lo Pont Vièlh.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas44° 31′ 13″ N, 2° 45′ 45″ E
Superfícia36,60 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
764 m
340 m
338 m
Geografia politica
PaísRoergue Armas de Roergue
 Guiana
EstatBandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
12
Avairon Armas deu Departament d'Avairon
Arrondiment
122
Rodés
Canton
1212
Capluòc del canton d'Òlt e Truèire (capluòc del Canton d'Espaliu abans 2015)
Intercom
ZZZZZZZZZ
CC de Comtal, Òlt e Truèire (residéncia)
CònsolÉric Picard
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
4 559 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

4 702 ab.
Densitat119,56 ab./km²
Autras informacions
GentiliciEspalionés, -a
(jos l'influéncia del francés)
Còde postal12500
Còde INSEE12096
www.espalion.fr

Geografia

Comunas a l'entorn.

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa
Espaliu

Bessuèjols
(2,9 km)
Sant Cosme
(4,2 km)
Cobison
(4,2 km)
Bòsols
(6,4 km)
Lo Cairòl
(7,7 km)
Gabriac
(8,0 km)


Toponimia

Panèl de dintrada d'Espaliu.

Las fòrmas dels sègles X e XI son : Spelevo, Speleu, Speleuvo; cap a 1169 ad Espeleu [5],[6]. Se pòt donc supausar un ancian *Espeleu vengut Espaliu. Coma, en Roergue, -iu e -ion se confondon en [-ju] (al revèrs de la majoritat del lengadocian), la grafia francesa es erronèament en -ion e Dauzat postula a tòrt *Spalione, d'un nom d'òme gallo-roman Spalia e sufixe -onem (o una basa preceltica *spal, « bauç ») [6].

Istòria

En 1832, Espaliu annexèt Flaujac e Lo Cairòl. Lo Cairòl tornèt comuna en 1866.

Lo pont vièlh.

Administracion

Lista dels cònsols successius
PeriòdeIdentitatEtiquetaQualitat
20142026Éric Picarddivèrs drechaagricultor
març de 19892014Gilbert CayronUDF, puèi MoDem, puèi UDIfarmacian
març de 19771989Maurice CayronUDF-CDSprofessor d'ensenhament agricòla, conselhièr general (1976-1988)
mai de 19451977Jean SolinhacMRPfarmacian, deputat (1945-1955), conselhièr general (1945-1949 puèi 1952-1958)
19331945Joseph Tremolières mètge
 1933   
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • * Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, Espaliu èra canton; es ara burèu centralisator del canton de « Lot et Truyère » (en francés), donc Òlt e Truèire.

Demografia

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4376, totala: 4501

179318001806182118311836184118461851
2 9052 6223 3043 2613 5454 0824 4044 3534 318

185618611866187218761881188618911896
4 3074 2304 3303 8454 0013 8323 9353 6673 787

190119061911192119261931193619461954
4 1493 7253 7163 4923 6453 3913 6374 0123 660

196219681975198219901999200620072008
3 529
3 881
4 422
4 733
4 614
4 360
4 511
4 549
4 477
4 631
20092010
4 409
4 561
4 341
4 492
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • en 1832, Espaliu annexèt Flaujac (188 abitants en 1800) e Lo Cairòl (284 abitants en 1800), mas tanlèu 1806 aquelas comunas èran recensadas amb una autra - probablament Espaliu. Se pòt donc considerar que la populacion de Flaujac e del Cairòl explican en partida la pujada de la populacion de 1806; al revèrs, Lo Cairòl tornèt comuna en 1866, d'aquí una partida de la baissa de 1872.

Luòcs e monuments

Espalion: Lo Castèl de Calmont d'Òlt.
Lo Pont Vièlh.

Personalitats ligadas amb la comuna

  • Beneset Rocairòl, nascut a Espaliu lo 13 de junh de 1826, inventor del primièr escafandre autonòm.
  • Familha Poulenc (a Flaujac) : La tor de Masse (en francés) situada a Flaujac foguèt l'ostal familial dels Poulencs dont sortiguèron lo compositor Francis Poulenc e Joseph, farmacian que faguèt fortuna a París e que venguèt al sègle XIX lo mecène d'Espaliu. Son filh Etienne fondèt la companhiá Poulenc et Cie que fusionèt al sègle XX amb la la Société chimique des usines du Rhône, en venent atal la firma Rhône-Poulenc. Camille Poulenc foguèt censor de la Banca de França de 1920 a 1932, puèi régent de la Banca de França (XIVn sèti) del 28.01.1932 al 17.08.1936.
  • Josèp Vailet (felibre).
  • Numa Ayrinhac (pintor argentin).

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

Patrimòni Mondial de l'UNESCO
Etapa precedenta

Sant Cosme
Romavatge de Sant Jacme de Compostèla

Via Podiensis
Etapa seguenta

Bessuèjols


  • Portau de Guiana