Labrilhana

Labrilhana (La Brillanne en francés) es una comuna provençala situada dins lo departament deis Aups d'Auta Provença e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur.

Labrilhana
La Brillanne

Labrilhana.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

43° 55′ 39″ N, 5° 53′ 30″ E

Superfícia

7,22 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

520 m
380 m
332 m

Geografia politica

País

Provença

Estat

França

Region
93

Provença Aups e Còsta d'Azur

Forcauquier ancianament de Peirueis

Intercom
240400432

Intercommunalité du Lubéron Oriental

Cònsol

Jean-Charles Borghini
(2014-2020)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

1 137 ab.

Evolucion de la populacion

1 152 ab.

Autras informacions

Gentilici

Brillannais (en francés)

04700

Geografia

Toponimia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

La forma occitana modèrna es Labrilhana mentre qu'en occitan medievau èra Lebrinhana (cf. Ch. Rostaing, 1950, Essai sur la toponymie de la Provence, p. 403-404).

En grafia classica s'escriu Labrilhana. En grafia mistralenca s'escriu Labrihano (segon lo diccionari de Mistral, Lou Tresor dóu Felibrige).

Una error d'interpretacion buta a escriure lo nom en dos mots, amb un faus article definit “La” que correspònd pas a l'etimologia:

Es lo cas en francés dins La Brillanne.
E tanben es lo cas sus lo panèu d'intrada de l'aglomeracion, en occitan, en grafia mistralenca, ont se vei per error “La Brihano” mentre que la forma mistralenca corrècta es “Labrihano”.

Istòria

Fòrça vestigis de l'epòca galo-romana an estat trobats.

Ai sègle xiis e sègle xiis, la glèsia paroquiala Santa-Agata e sei beneficis dependavan de l'abadiá Sant-Andreu de Vilanòva d'Avinhon. Labrilhana dependava deis avesques de Sisteron a l'Edat Mejana, lo fèu a estat separat entre mai que d'un pichon senhor.

Adelaïda de Forcauquier balha Labrilhana ai Templèrs (e lo domeni d'Aulun a l'avesque de Sisteron), mai l'avesque de Sisteron Pèire de Sabran a impausat un escambi a l'òrdre dau Temple. A sa majoritat, lo comte Guilhèm IV de Forcauquier restablís lei dons, coma lo voliá son ancèstra.

Una barca de tralha per traversar la Durança es atestada en 1270. Èra un dei mai freqüentats. Autre ressòrça economica ligada a la Durança : un peatge establit en travers dau riu, que taxava lei radeliers que la davalavan.

La comunitat levava de la vigariá de Sisteron.