ਟ੍ਰਿਕਿਊਰੀਆਸਿਸ

ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਿਮਾਰੀ ਉਦੋਂ ਫੈਲਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਅਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਖਾਂਦੇ ਜਾਂ ਪਾਣੀ ਪੀਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੀੜਿਆਂ ਦੇ ਅੰਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।^[2] ਇਹ ਸਥਿਤੀ ਉਦੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਲਾਗਦਾਰ ਜਾਂ ਗੰਦੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਫ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂ ਪਕਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ।^[2] ਅਕਸਰ ਇਹ ਅੰਡੇ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਖੁਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਹੱਗਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਬਿਨਾਂ ਸੋਧੇ ਮਾਨਵ ਮਲ (ਟੱਟੀ) ਨੂੰ ਖਾਦ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।^[1] ਇਹ ਅੰਡੇ ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਟੱਟੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।^[2] ਅਜਿਹੀ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਮੁੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲਾਗ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।^[2] ਕੀੜੇ ਵੱਡੀ ਅੰਤੜੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੰਬਾਈ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ ਚਾਰ ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।^[1] ਮਾਈਕਰੋਸਕੋਪ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਟੱਟੀ ਦਾ ਪਰੀਖਣ ਕਰਦੇ ਸਮੇਂ ਅੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਵਿਪਵੋਰਮ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।^[3] ਅੰਡੇ ਢੋਲ-ਰੂਪੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।^[4]

ਰੋਕਥਾਮ ਲਈ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਕਾਉਣਾ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਥ ਧੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ।^[5] ਹੋਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਫਾਈ ਵਿਵਸਥਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨਾ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕ੍ਰਿਆਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਸਾਫ-ਸੁਥਰੇ ਪਖਾਨਿਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ^[5] ਅਤੇ ਸਾਫ ਪਾਣੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।^[6] ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਲਾਗ ਆਮ ਹੈ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪੂਰੇ ਦੇ ਪੂਰੇ ਸਮੂਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਰੋਜਾਨਾ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।^[7] ਇਲਾਜ ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਦਵਾਈ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ: ਅਲਬੈਂਡਾਜ਼ੋਲ, ਮੇਬੈਂਡਾਜ਼ੋਲ ਜਾਂ ਆਈਵਰਮੈਕਟਿਨ।^[8] ਅਕਸਰ ਲੋਕ ਇਲਾਜ ਪਿੱਛੋਂ ਦੁਬਾਰਾ ਲਾਗ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।^[9]

ਵਿਪਵੋਰਮ ਲਾਗ ਸੰਸਾਰ ਭਰ 'ਚ ਲਗਭਗ 60 ਤੋਂ 80 ਕਰੋੜ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ।^[1][10] ਤਪਤਖੰਡੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।^[7] ਵਿਕਾਸਸ਼ੀਲ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਪਵੋਰਮ ਲਾਗ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਕਸਰ ਹੁੱਕਵੋਰਮ ਅਤੇ ਐਸਕਾਰੀਆਸਿਸ ਲਾਗਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਪੀੜਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।^[7] ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ 'ਤੇ ਵੱਡਾ ਪ੍ਰਫਾਵ ਹੈ।^[11] ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਟੀਕਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।^[7] ਟ੍ਰਿਕੂਰੀਆਸਿਸ ਨੂੰ ਅਣਗੋਲੀ ਤਪਤਖੰਡੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਗੀਕ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।^[12]