Łabucie
Łabucie (biał. Лабуці; ros. Лабути) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Stanisławowo.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | Stanisławowo |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°17′52″N 27°19′44″E/55,297778 27,328889 | |
Historia
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Łuck (od 1927 gmina Kozłowszczyzna)[3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 72 osoby, 12 było wyznania rzymskokatolickiego, a 60 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 16 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 18 domach zamieszkiwało 80 osób[5].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Szarkowszczyźnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Szarkowszczyźnie[6].
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Łabucie, wieś, powiat dzisieński, gmina Łuck, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 252.