Gallows i Anderson

11 listopada 2013 New Japan Pro-Wrestling (NJPW) ogłosiło drużyny uczestniczące w turnieju World Tag League 2013. Jedną z nich byli reprezentujący grupę Bullet Club Karl Anderson i debiutujący Doc Gallows^[15]. Anderson pracował dla NJPW od 2008, zaś Gallows po opuszczeniu WWE w 2010 pracował głównie dla Total Nonstop Action Wrestling (TNA)^[5]. Duo wygrało swój blok z czterema zwycięstwami i dwiema porażkami^[16], zaś 8 grudnia pokonali Togiego Makabe i Tomoakiego Honmę w półfinale, a także Hiroyoshiego Tenzana i Satoshiego Kojimę w finale wygrywając turniej^[17]. Dzięki zwycięstwu zmierzyli się z K.E.S. (Daveyem Boy Smithem Jr. i Lance’em Archerem) o IWGP Tag Team Championship 4 stycznia 2014 na gali Wrestle Kingdom 8, którą wygrali i stali się nowymi mistrzami^[18]. Gallows i Anderson skutecznie bronili mistrzostw przez cały rok wygrywając sześć walk^[19]. W grudniu 2014 dotarli do finałów kolejnego turnieju World Tag League 2014, lecz tam zostali pokonani przez Hirookiego Goto i Katsuyori Shibatę^[20], którzy następnie pokonali Gallowsa i Andersona o IWGP Tag Team Championship 4 stycznia 2015 na gali Wrestle Kingdom 9^[21].

11 lutego podczas gali The New Beginning in Osaka pokonali nowych mistrzów w rewanżu i odzyskali tytuły^[22]. Ich drugie panowanie zakończyło się 5 kwietnia na gali Invasion Attack 2015, gdzie zostali pokonani przez The Kingdom (Matta Tavena i Michaela Bennetta)^[19][23]. Rewanż odbył się 5 lipca na gali Dominion 7.5 i duo zdołało ponownie odzyskać IWGP Tag Team Championship^[24]. Sześć miesięcy później podczas gali Wrestle Kingdom 10 utracili tytuły na rzecz Togiego Makabe i Tomoakiego Honmy, którzy zwyciężyli World Tag League 2015^[25].

W międzyczasie kiedy chodziły pogłoski o opuszczeniu przez nich NJPW^[26][27], Gallows i Anderson otrzymali rewanż 14 lutego na gali The New Beginning in Niigata, lecz zostali pokonani przez Makabe i Honmę^[28]. Zawalczyli w ostatniej walce dla NJPW 20 lutego podczas gali Honor Rising: Japan 2016, gdzie wraz z członkami Bullet Club, Bad Luck Falem i Tama Tongą, zostali pokonani przez Bobby’ego Fisha, Hirookiego Goto, Katsuyorę Shibatę i Kyle’a O’Reilly’ego w eight-man tag team matchu^[29][30].

Anderson i Gallows zadebiutowali dla amerykańskiej federacji Ring of Honor (ROH) 17 maja 2014 podczas gali War of the Worlds współtworzonej przez ROH i NJPW, gdzie obronili IWGP Tag Team Championship w walce z The Briscoe Brothers (Jayem i Markiem Briscoe)^[31]. Powrócili do ROH rok później^[32], a także 23 stycznia 2016 wzięli udział w eight-man tag team matchu, gdzie trzy tytuły federacji ROH były na szali. Duo wraz z The Young Bucks (Mattem i Nickiem Jacksonem) przegrali z ROH World Championem Jayem Lethalem, ROH World Television Championem Roderickiem Strongiem i ROH World Tag Team Championami War Machine (Toddem Smithem i Rayem Rowem)^[33].

20 grudnia 2014 Gallows i Anderson zadebiutowali jako tag team w amerykańskich federacjach niezależnych, gdzie między innymi podczas gali federacji Pro Wrestling Syndicate (PWS) pokonali Reality Check (Cravena Varo i Devona Moore’a)^[11]. Latem 2015 wystąpili podczas pojedynczych gal federacji Global Force Wrestling (GFW)^[10] i wzięli udział w turnieju o GFW Tag Team Championship^[34]. W październiku 2015 wraz z częścią rosteru NJPW wzięli udział w galach Revolution Pro Wrestling (RPW) w Wielkiej Brytanii^[12]. Tego samego miesiąca wzięli udział w turnieju World Tag Team Tournament niemieckiej federacji Westside Xtreme Wrestling, lecz w ćwierćfinale odpadli będąc pokonanym przez Big Daddy’ego Waltera i Zacka Sabre Jr.^[1].

11 kwietnia 2016 podczas odcinka tygodniówki Raw, Gallows i Anderson zadebiutowali wspólnie w WWE atakując The Usos (Jeya i Jimmy’ego Uso), tym samym stając się heelami; komentatorzy WWE wspomnieli o ich przeszłości i osiągnięciach w NJPW^[14]. Tydzień później zaczęli ukazywać chęć sojuszu z byłym członkiem Bullet Club AJ Stylesem, atakując rywala Stylesa z majowej gali Payback, Romana Reignsa^[35]. W pierwszej wspólnej walce z 25 kwietnia pokonali The Usos^[36]. Przez kolejne tygodnie próbowali przekonać niechętnego Stylesa, między innymi występując wspólnie w ringu przeciwko The Usos i Reignsowi, lecz nie zdołali wystarczająco pomóc Stylesowi w celu zdobycia WWE World Heavyweight Championship od Reignsa podczas gali Payback^[37]

9 maja trio zostało po raz pierwszy określone jako „The Club”^[38], lecz dwa tygodnie później Styles obwinił ich oraz The Usos za przegraną z Reignsem o tytuł mistrzowski podczas gali Extreme Rules^[39]. 30 maja podczas odcinka Raw zaatakowali posiadaczy WWE Tag Team Championship The New Day, zaś tej samej nocy przyłączyli się do Stylesa podczas jego ataku na powracającym Johnie Cenie^[40]. Mimo tego 19 lipca The Club zostało rozdzielone, kiedy to wskutek zorganizowania draftu Styles został przydzielony do brandu SmackDown, a Gallows i Anderson do brandu Raw^[41]. Po raz ostatni trójka zawalczyła i przegrała z Ceną, Enzo Amore i Big Cassem podczas lipcowej gali Battleground^[42].

W sierpniu Gallows i Anderson kontynuowali rywalizację z The New Day, między innymi kontuzjując Big E^[43]. 21 sierpnia podczas gali SummerSlam walka Gallowsa i Andersona z mistrzami zakończyła się dyskwalifikacją, kiedy to Anderson został zaatakowany przez Big E^[44]. Duo otrzymało ponownie szansy na walkę o WWE Raw Tag Team Championship 25 i 26 września podczas gal Clash of Champions i Raw, lecz obydwie walki przegrali^[45][46]. 7 listopada zostali ogłoszeni częścią tag-teamowej drużyny Raw w 10-on-10 Survivor Series Tag Team Elimination matchu podczas gali Survivor Series przeciwko drużynie SmackDown; obaj zostali wyeliminowani z walki przez Rhyno, lecz walkę wygrał ich zespół^[47]. 28 listopada i 12 grudnia ponownie przegrali walki z The New Day o mistrzostwa tag team^[48][49].

18 stycznia 2017 podczas tygodniówki Raw Gallows i Anderson pokonali Cesaro i Sheamusa o ich tytuły Raw Tag Team Championship, lecz z powodu oszustwa wynik walki został anulowany^[50]. Do rewanżu doszło podczas pre-show gali Royal Rumble, gdzie Gallows i Anderson pokonali mistrzów i zdobyli mistrzostwa^[51]. Utracili je podczas WrestleManii 33 z 2 kwietnia na rzecz powracających The Hardy Boyz (Jeffa i Matta Hardy’ego)^[52].

• Drużynowe finishery
  • Magic Killer (Aided snap swinging neckbreaker)^{[31][53][54][55]}
• Inne ruchy drużynowe
  • Boot of Doom^{[56][57][58][59]} (Fireman's carry flapjack (Gallows) i Running single leg front dropkick (Anderson))
• Menedżerowie
  • Amber Gallows^[10]
• Przydomki
  • „Good Brothers”^[60][61]
  • „Magic Killers”^[62]
• Motywy muzyczne
  • „Last Chance Saloon” ~ Deviant and Naive Ted (NJPW; używany podczas członkostwa w grupie Bullet Club)^[63]
  • „Shot'Em” ~ [Q]Brick (NJPW; używany podczas członkostwa w grupie Bullet Club)^[64]
  • „Omen in the Sky” ~ CFO$ (WWE; od 25 kwietnia 2016)^[65]

• New Japan Pro-Wrestling
  • IWGP Tag Team Championship (3 razy)^[19]
  • World Tag League (2013)^[17]
• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI umieściło Gallowsa w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 69. miejsce w 2013; 98. miejsce w 2014; 73. miejsce w 2015; 65. miejsce w 2016; 70. miejsce w 2017^[66]
  • PWI umieściło Andersona w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 88. miejsce w 2013; 70. miejsce w 2014; 79. miejsce w 2015; 69. miejsce w 2016; 73. miejsce w 2017^[67]
• WWE
  • WWE Raw Tag Team Championship (1 raz)^[68]

• Profil Luke'a Gallowsa na WWE.com
• Profil Karla Andersona na WWE.com
• Profile Luke’a Gallowsa w serwisach Cagematch.net, Wrestlingdata.com i Internet Wrestling Database.
• Profile Karla Andersona w serwisach Cagematch.net, Wrestlingdata.com i Internet Wrestling Database.