Helen Bevington
Helen Bevington (ur. 1906, zm. 2001) – amerykańska uczona, pisarka i poetka.
| Imię i nazwisko | Helen Smith Bevington |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1906 |
| Data i miejsce śmierci | 2001 |
| Narodowość | amerykańska |
| Język | angielski |
| Alma Mater | University of Chicago, Columbia University |
| Dziedzina sztuki | poezje |
| Ważne dzieła | |
Charley Smith’s Girl | |
Życiorys
Helen Smith Bevington urodziła się w 1906 roku w miejscowości Afton w stanie Nowy Jork[1]. Była córką metodystycznego pastora[1] Charleya Smitha[2]. Wychowała się w pobliskim Worcester[1]. Na przedmiot swoich studiów wybrała początkowo filozofię[2]. W połowie lat dwudziestych uzyskała bakalaureat na Uniwersytecie Chicago[1]. Edukację w zakresie literatury angielskiej[2] kontynuowała na Columbia University[1]. Wtedy też poznała swojego męża Merlego M. Bevingtona[1]. Państwo Benington pobrali się w 1928[3]. Małżonkowie osiedli w Durham[3] w Karolinie Północnej, gdzie oboje zaczęli pracować na Duke University[1]. Uczona przeszła na emeryturę w 1976[1]. Miała dwóch synów, Davida Martina Bevingtona, który został szekspirologiem, i Filipa, który zmarł w 1980 roku[1]. Mąż poetki zmarł w 1964 roku[1]. Helen Bevington zakończyła życie 16 marca 2001 roku w Chicago[1] w wieku dziewięćdziesięciu lat[2].
Twórczość
Helen Smith Bevington opublikowała dwanaście książek[2]. Pisała poezje, prozę i eseje[2]. Tworzyła również poezję niepoważną dla The New Yorker, The Atlantic Monthly i The New York Times Book Review[1]. Niektóre z jej książek mają charakter autobiograficzny[2]. Jej najbardziej znaną pozycją jest kontrowersyjna opowieść Charley Smith's Girl[4], wydana w 1965 roku[2]. Mówi ona o rozwodzie rodziców pisarki spowodowanym skłonnością wielebnego Smitha do romansów z parafiankami[2]. Była ona nominowana do Nagrody Pulitzera[2].