Konstal 105Nz
Konstal 105Nz – typ silnikowego wagonu tramwajowego, wyprodukowanego w 1997 r. w zakładach Alstom Konstal[1]. Ogółem powstały dwa wagony tramwajowe typu 105Nz, które dostarczone zostały do Warszawy. Jest to pierwszy polski tramwaj z silnikami prądu przemiennego[2].
 Jeden z dwóch wyprodukowanych tramwajów typu 105Nz | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji | 1997 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów | 1 |
| Długość | 13 500 mm |
| Szerokość | 2400 mm |
| Wysokość | 3060 mm |
| Masa | 17 000 kg |
| Rozstaw wózków | 1435 mm |
| Rozstaw osi w wózkach | 1900 mm |
| Układ osi | Bo’Bo’ |
| Moc silników | 4 × 45 kW |
| Typ silników | asynchroniczne |
| Napięcie zasilania | 600 V |
| Prędkość maksymalna | 70 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących | 22 |
| Liczba miejsc ogółem | 125 |
| Wysokość podłogi | 910 mm |
Konstrukcja
Konstal 105Nz to silnikowy, jednoczłonowy, jednokierunkowy, wysokopodłogowy wagon tramwajowy. Nadwozie oparte jest na dwóch dwuosiowych wózkach. Po prawej stronie nadwozia zamontowano troje dwudzielnych drzwi odskokowo-wychylnych. W porównaniu z tramwajem typu Konstal 105Na zmieniono typ silników napędzających osie wózków z silników prądu stałego na asynchroniczne, zasilane napięciem przemiennym z falowników. Zamiast rozruchu oporowego w tramwaju umieszczono układ rozruchowy oparty na tyrystorach GTO[1]. Poza tym zamiast przetwornicy wirującej zastosowano statyczną[3]. Sterowanie odbywa się przy pomocy ręcznego nastawnika jazdy. Prąd pobierany jest z sieci trakcyjnej przez połówkowy odbierak prądu. Wewnątrz tramwaju rozmieszczono siedzenia w układzie 1+1.
Dostawy
W 1997 r. wyprodukowano 2 tramwaje typu 105Nz.
| Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Polska | Warszawa | 1997 | 2 | 2028–2029 | [2] | |
| Łączna liczba: | 2 | |||||
Jedyne dwa wyprodukowane egzemplarze tramwaju typu 105Nz zakupione zostały przez Warszawę. W 2016 r. przeprowadzono modernizację tramwajów, zastępując silniki asynchroniczne silnikami prądu stałego oraz wymieniając rozruch tyrystorowy na tranzystorowy. Tak przebudowane wagony oznaczono jako 105Ni[2].