Maciej Bundzylak
Maciej Bundzylak (ur. 26 lutego 1890 w Koniuszkach Siemianowskich, zm. 1940 w ZSRR) – polski kolejarz, rolnik, działacz społeczny, wójt, senator w II Rzeczypospolitej, ofiara zbrodni katyńskiej.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Senator V kadencji (II RP) | |
Okres | od 1938 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Życiorys
Był synem Józefa i Anny z domu Swedryk. Ukończył pięć klas szkoły wydziałowej w Rudkach[1]. W wieku 17 lat rozpoczął pracę na kolei, na linii Lwów-Sambor. W latach 1911–1912 i 1914–1915 służył w armii austriackiej. Po wyjściu z wojska wrócił do pracy na kolei.
Od 1918 służył w Wojsku Polskim, m.in. w 4 pułku piechoty Legionów. Po internowaniu przez wojska ukraińskie zbiegł w 1919 z obozu jenieckiego i został komendantem polskiej milicji w gminie Koniuszki Siemianowskie.
W dwudziestoleciu międzywojennym prowadził gospodarstwo rolne w rodzinnej miejscowości. Został wybrany wójtem gminy Koniuszki Siemianowskie i pozostawał nim do końca lat 30.[2]. Był inicjatorem budowy szkoły, mleczarni i świetlicy, prezesem koła Związku Strzeleckiego, prezesem kółka rolniczego i Kasy Stefczyka, członkiem Państwowej Rady Rolniczej. Dekretem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z 14 stycznia 1937 został mianowany radcą Lwowskiej Izby Rolniczej[3].
Należał do OZN. W 1938 został senatorem V kadencji (1938–1939) z województwa lwowskiego, należał do klubu OZN i pracował w komisjach: administracyjno-samorządowej, rolnej i skarbowej. W 1937 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1937).
Około 4–5 września 1939 przyjechał z Warszawy do rodzinnej wsi, pożegnał się z bliskimi i wyjechał, aby dołączyć do ewakuowanych z Warszawy władz. Jesienią 1939 został aresztowany przez NKWD, śledztwo w jego sprawie wszczęto 15 lutego 1940. Został rozstrzelany przez NKWD wiosną 1940 na Ukrainie w nieznanych okolicznościach[4]. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 42/30 oznaczony numerem 330, dosłownie określony jako Maciej Bundzilak)[5]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Jego żona Anna została w 1941 wywieziona do Kazachstanu, gdzie zmarła. Zamężna córka, Zofia Chomont, również wywieziona do ZSRR, wróciła do Polski w 1948, zamieszkała w Bieniowie, gdzie zmarła[1].
Upamiętnienie
Został upamiętniony na tablicy pamiątkowej odsłoniętej 3 lipca 1999 w gmachu Senatu RP ku czci senatorów II RP, którzy zginęli w czasie II wojny światowej i okresie powojennych represji[6][7][4].