Nina Haver-Løseth

Ma dwie siostry Lene i Monę, które również są narciarkami alpejskimi^[2]. Jest zamężna z Hermanem Haverem– Mathisenem^[1][3].

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 13 stycznia 2005 roku w rozgrywanych w Funäsdalen zawodach FIS, w których zajęła 40. miejsce w slalomie gigancie^[4]. W tym samym roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Bardonecchii, gdzie zajęła 58. miejsce w slalomie gigancie, a także nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu^[5]. Rok 2005 to dla Niny Løseth także początek startów w Pucharze Europy^[6].

5 lutego 2006 roku miał miejsce jej debiut w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Ofterschwang zawodach sezonu 2005/2006 nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu slalomu^[7]. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobyła na zorganizowanych 11 marca 2006 roku zawodach w Levi, gdzie zajęła 28. miejsce w slalomie^[7]. W tym samym roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Québecu, na których zdobyła brązowy medal w slalomie, a także zajęła 19. miejsce w slalomie gigancie i 51. w supergigancie^[5]. Na zorganizowanych w 2007 roku mistrzostwach świata juniorów we Flachau startowała tylko w slalomie, w którym była dziesiąta^[5]. To samo miejsce w slalomie zajęła na przeprowadzonych w tym samym roku mistrzostwach świata w Åre, na których zdobyła ponadto 30. miejsce w slalomie gigancie^[8].

W 2009 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Val d’Isère, na których nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu, a także na będących ostatnimi w jej karierze mistrzostwach świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen^[5][8]. Wywalczyła na nich brązowy medal w slalomie, a także 14. miejsce w slalomie gigancie i 23. w supergigancie^[5].

W 2013 roku wystartowała w mistrzostwach świata w Schladming, na których zajęła 35. miejsce w slalomie gigancie, a ponadto nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu^[8]. Rok później wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których także nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu, z kolei w slalomie gigancie była siedemnasta^[9][10]. 4 stycznia 2015 roku po raz pierwszy w karierze stanęła na podium Pucharu Świata, kiedy to na rozegranych w ramach sezonu 2014/2015 zawodach w Zagrzebiu zajęła 3. miejsce w slalomie, przegrywając jedynie z Amerykanką Mikaelą Shiffrin i Austriaczką Kathrin Zettel^[11]. W 2015 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek, gdzie była jedenasta zarówno w slalomie, jak i w slalomie gigancie^[8]. 5 stycznia 2016 roku, podczas zorganizowanych w Santa Caterina di Valfurva zawodach sezonu 2015/2016 odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w slalomie Czeszkę Šárkę Strachovą i Słowaczkę Veronikę Velez-Zuzulovą^[12].

W 2017 roku, podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz zdobyła 10. miejsce w slalomie gigancie i 26. w slalomie^[8]. Na zorganizowanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu zajęła 15. miejsce w slalomie gigancie i 6. w slalomie, zdobyła ponadto brązowy medal w zawodach drużynowych, w których startowała z Sebastianem Fossem Solevågiem, Jonathanem Nordbottenem, Maren Skjøld, Kristin Lysdahl i Leifem Kristianem Nestvoldem-Haugenem^[13][14][15].

• Nina Haver-Løseth na stronie FIS (ang.)
• Nina Haver-Løseth na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-27)]. (ang.)
• Nina Haver-Løseth na Ski-DB.com (ang.)