Park Narodowy Archipelagu Ekenäs

Park Narodowy Archipelagu Ekenäs (fiń. Tammisaaren saariston kansallispuisto, szw. Ekenäs skärgårds nationalpark) – park narodowy w Finlandii, utworzony w 1989 r. na powierzchni 52 km².

Park Narodowy Archipelagu Ekenäs
Tammisaaren saariston kansallispuisto
Ilustracja
Archipelag Ekenäs
park narodowy
Państwo

 Finlandia

Położenie

okolice miasta Ekenäs

Data utworzenia

1989

Powierzchnia

52 km²

Odwiedzający

54 200 (2016)[1]

Położenie na mapie Finlandii
Mapa konturowa Finlandii, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Archipelagu Ekenäs”
Ziemia59°49′22″N 23°27′15″E/59,822778 23,454167
Strona internetowa

Ochroną w formie parku narodowego objęto najbardziej wysunięte na południe tereny należące do Finlandii, przy czym należy zaznaczyć, że w całości jest to obszar wysp i Morza Bałtyckiego. Jest częścią archipelagu liczącego około 1300 wysp[2]. Najbliższym miastem, a zarazem najdogodniejszą bazą wypadową jest Ekenäs[3] w gminie Raseborg[2].

Blisko 90% obszaru parku stanowi woda. Na Morzu Bałtyckim rozrzucone są niewielkie wysepki, jak np. Älgö, Fladalandet, Modermagan, czy Jussarö[4].

Wyspy archipelagu różnią się znacznie od siebie. Na przykład Älgö jest duża i porośnięta gęstym lasem iglastym (głównie sosna i świerk)[3]. Wysepki położone na południe od niej są również zalesione, ale znacznie mniejsze. Tworzą skomplikowany labirynt, którym wiodą szlaki turystyczne. Jeszcze dalej na południe wyspy są małe, bezleśne i znacznie oddalone od siebie. Ta część archipelagu ochroną otacza głównie niezliczone kolonie ptaków. W okresie lęgowym (wiosna i lato) obowiązuje tu zakaz wysiadania z łodzi na ląd[3]. Główną atrakcją parku jest wyspa Jussarö – częściowo zamknięta dla zwiedzających. Po terenie nieobjętym ścisłym rezerwatem oprowadzają przewodnicy. Oprowadzają m.in. po nieczynnych już sztolniach kopalni rudy żelaza z początków XIX wieku, unikatowych łąkach i wieży, z której obserwuje się ptaki[4].

W 1996 roku Park Narodowy Ekenäs został wyróżniony Europejskim Dyplomem Obszarów Chronionych[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne