Siemionowicze

Siemionowicze (biał. Сямёнавічы; ros. Семёновичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Stanisławowo.

Siemionowicze
Сямёнавічы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

szarkowszczyński

Sielsowiet

Stanisławowo

Populacja (2009)
• liczba ludności


11

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Siemionowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Siemionowicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Siemionowicze”
Ziemia55°17′40″N 27°03′55″E/55,294444 27,065278

Historia

W czasach zaborów w gminie Postawy, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie dziśnieńskim, w gminie Postawy[2], a następnie w gminie Woropajewo.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 208 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego, 160 prawosławnego a 43 mojżeszowego. Jednocześnie 5 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 160 białoruską, 39 żydowską a 8 inną. Było tu 35 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 44 domach zamieszkiwało 207 osób[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Drozdowszczyźnie i prawosławnej w Rymkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Połowo[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne