Tlenek niklu(II)

nieorganiczny związek chemiczny niklu

Tlenek niklu(II), NiO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym nikiel występuje na II stopniu utlenienia. Występuje naturalnie jako bunsenit[2].

Tlenek niklu(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

NiO

Masa molowa

74,69 g/mol

Wygląd

żółty (w wysokiej temperaturze), czarny lub zielony krystaliczny proszek (w temperaturze pokojowej)[1][2]

Identyfikacja
Numer CAS

1313-99-1

PubChem

14805

Podobne związki
Podobne związki

Ni
2
O
3
, Ni
3
O
4

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Otrzymywanie

Można go otrzymać przez reakcję wody z niklem w temperaturze 1000 °C[1]. Tlenek niklu(II) o barwie zielonej można otrzymać poprzez ogrzewanie niklu z wodą w temperaturze 1000 °C[1][2]. NiO o czarnej barwie można otrzymać kalcynując azotan niklu(II) lub wodorowęglan niklu(II) w temperaturze 600 °C[1][2].

Właściwości

Występuje w formie zielonej i czarnej[1][2], a w wysokich temperaturach przybiera barwę koloru żółtego[1]. Czarna forma jest aktywna chemicznie i tworzy proste sole w obecności kwasów, zaś zielona forma jest bierna chemiczne i odporna na wysokie temperatury[2]. Jest antyferromagnetyczny[5]. Jego temperatura topnienia wynosi 1957 °C, nie rozpuszcza się w wodzie, roztwarza się w kwasach[1][2].

Zastosowanie

Jest ważnym surowcem w procesach wytapiania i produkcji stopów[1][2]. Może być również stosowany jako katalizator lub barwnik do kolorowego szkła[2][5].

Zagrożenia

Ma niską toksyczność[2], jednak jego wdychanie może powodować raka[4].

Zobacz też

Przypisy