Ulica Tkacka w Szczecinie

Dzisiejsza ulica Tkacka powstała w wyniku połączenia dwóch starszych ulic o średniowiecznym rodowodzie.

platea colonorum

Najstarsza wzmianka o platea colonorum (ulicy rolników) pochodzi z 1306 r. i nawiązuje do właścicieli położonych wówczas przy tej drodze gospodarstw rolnych. Południowy odcinek współczesnej ulic Tkackiej nosił w początkach średniowiecza miano buwstrate. W drugiej połowie XVI wieku część ulicy w pobliżu Bramy Passawskiej nazywana była armen buden (biedne budy); nazwa ta prawdopodobnie powstała od położonych przy ulicy skromnych zabudowań, zamieszkanych przez osoby niezamożne. W końcu XVI w. ulica otrzymała nazwę Wullweberstraß (ulica tkaczy wełny). Około 1721 r., kiedy to miasto znalazło się pod panowaniem pruskim, nieistniejący obecnie odcinek ulicy między ul. Podgórną a ul. Wyszyńskiego otrzymał miano Kuhstraße, a część między ul. Wyszyńskiego i ul. Łaziebną nazwano Baustraße. W 1857 roku powyższe dwie ulice połączono w jedną pod nazwą Große Wollweberstraße^[1].

platea lanificum

Łacińskimi nazwami platea lanificum, pannificum, lanaetextorum, textorum, platea pannificum określano w XIII w. odcinek dzisiejszej ulicy Tkackiej pomiędzy ulicą Łaziebną a placem Żołnierza Polskiego^[2]. Na początku XVI wieku pojawiła się nazwa wullenwewerstrate. Po 1857 r. ulica stała się częścią Große Wollweberstraße.

• 
  platea colonorum
• 
  platea lanificum

Budynki wznoszące się przed 1945 r. przy Große Wollweberstraße zostały częściowo zniszczone m.in. w czasie bombardowania w nocy z 5 na 6 stycznia 1944 r.^[3] Zniszczenia wojenne przetrwała część kamienic w pobliżu placu Żołnierza Polskiego i skrzyżowania z ulicą Łaziebną^[4]. Niektóre kamienice poddano remontom, inne natomiast z powodu złego stanu technicznego musiały zostać wyburzone^[5]; przykładowo kamienice nr 7, 8, 9 rozebrano, a następnie odbudowano i zrekonstruowano fasady^[4][6]. W 2010 r. na pustym placu u zbiegu ulicy Tkackiej z ulicą Wyszyńskiego i aleją Niepodległości rozpoczęto budowę biurowca Brama Portowa I; prace budowlane ukończono rok później^[7][8]. W latach 2016–2018 przy ulicy, w miejscu wyburzonego baru „Extra”, wzniesiono apartamentowiec „Black Pearl”^[9].

• Numery parzyste: 2, 2A, 3, 3A, 4, 6, 8, 10, 12, 20, 22, 28, 50, 54–68
• Numery nieparzyste: 3, 3A, 7–13, 19, 21, 55–59, 63, 65, 69
• Kody pocztowe: 70-556^[10]

• 
  Ulica Tkacka po bombardowaniach alianckich, 1944 r.
• 
  Kamienice nr 9, 8 i 7
• 
  Kamienice nr 12 i 13 oraz biurowiec Black Pearl
• 
  Odcinek między ulicami Grodzką i Wyszyńskiego
• 
  Widok w kierunku pl. Żołnierza Polskiego
• 
  Kamienice na narożniku z Łaziebną
• 
  Pierzeja wschodnia, kamienice nr 69-64

• Stare Miasto

• Jan Iwańczuk: Ulica Tkacka. Internetowa Encyklopedia Szczecina. [dostęp 2018-11-11]. (treść udostępniona na licencji CC-BY-SA 3.0)
• Encyklopedia Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, s. 1096. ISBN 978-83-942725-0-0.
• Hugo Lemcke: Die älteren Stettiner Straßennamen im Rahmen der älteren Stadtentwicklung. Stettin: Leon Sauniers Buchhandlung, 1926. Brak numerów stron w książce