WrestleMania 35

WrestleMania jest sztandarowym cyklem gal pay-per-view federacji WWE^[5], potocznie nazywa się ją Super Bowlem rozrywki sportowej^[6]. Cykl rozpoczął się wraz z pierwszą galą, 31 marca 1985. WrestleMania 35 była trzydziestą piątą galą chronologii, drugą organizowaną w MetLife Stadium w East Rutherford (po WrestleManii 29 z 2013)^[4]. Sprzedaż biletów na wydarzenie rozpoczęła się 29 października 2018, natomiast specjalne pakiety podróżne sprzedawane były od 16 listopada^[7]. 11 marca na odcinku Raw potwierdzono, że wrestlerka Alexa Bliss poprowadzi WrestleManię 35^[8][9]. Na następnym odcinku, Elias ogłosił, że będzie miał występ muzyczny na gali^[10].

Zobacz też: Wrestling.

WrestleMania oferowała walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown Live oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria^[11][12].

28 marca ogłoszono, że amerykańska artystka Yolanda Adams zaśpiewa „America the Beautiful” na początku show^[13]. Oficjalnymi motywami muzycznymi gali były „Love Runs Out” autorstwa OneRepublic i „Work” autorstwa Chrisa Classica. Była też piosenka przewodnia na main event, „White Flag” autorstwa Bishop Briggs^[1]. Ogłoszono także że Joan Jett wykona swój motyw „Bad Reputation” podczas wejścia Rondy Rousey^[14].

Na SummerSlam, Becky Lynch i Charlotte Flair brały udział w Triple Threat matchu o SmackDown Women’s Championship z broniącą tytułu Carmellą, który wygrała Flair. Następnie Lynch zaatakowała Flair, kończąc ich przyjaźń^[15]. Lynch pokonała Flair w walce o mistrzostwo na gali Hell in a Cell i z powodzeniem obroniła swój tytuł przeciwko Flair w Last Woman Standing matchu na inauguracyjnym pay-per-view dla wszystkich kobiet Evolution^[16][17]. Na Survivor Series Lynch pierwotnie miała zmierzyć się z Rondą Rousey z Raw w walce bez tytułu na szali, ale została zastąpiona przez Flair z powodu prawdziwej kontuzji^[18]; podczas walki Flair brutalnie zaatakowała Rousey bronią^[19]. Rousey następnie ingerowała w Tables, Ladders and Chairs matchu o mistrzostwo pomiędzy Lynch, Flair i Asuką podczas gali o tej samej nazwie, co kosztowało walkę zarówno Lynch, jak i Flair^[20]. Lynch nie udało się odzyskać tytułu na Royal Rumble, ale wygrała Royal Rumble match kobiet przez ostatnią eliminację Flair, pomimo kontuzji własnego kolana, i zdecydowała się zmierzyć z Rousey o Raw Women’s Championship na WrestleManii^[21][22]. Lynch została następnie zawieszona za odmowę badania lekarskiego na jej kolanie^[23]. Jednak po uzyskaniu medycznego oczyszczenia, Vince McMahon zawiesił ją ponownie i przedstawił Flair jako przeciwniczkę Rousey na WrestleManii. W ciągu następnych tygodni Lynch nadal naruszała swoje zawieszenie i atakowała zarówno Rousey, jak i Flair, dopóki zawieszenie nie zostało zniesione^[24]. Na Fastlane, Lynch pokonała Flair przez dyskwalifikację, gdy Rousey zaatakowała Lynch. Zgodnie z założeniem, Lynch została ponownie dodana do walki o mistrzostwo na WrestleManii, aby uczynić go Triple Threat matchem^[25]. Po tym, jak Flair pokonała Asukę o SmackDown Women’s Championship^[26], walka na WrestleManii została zrobiona na Winner Takes All z obydwoma tytułami na szali^[27]. Walka została również potwierdzona jako pierwsza w historii walka kobiet w walce wieczoru WrestleManii^[28].

Na Royal Rumble, Seth Rollins z Raw wygrał Royal Rumble match mężczyzn, zdobywając wybrany przez siebie walkę o światowe mistrzostwo na WrestleManii^[21]. Następnej nocy na odcinku Raw, adwokat Universal Championa Brocka Lesnara, Paul Heyman, próbował zniechęcić Rollinsa do rzucenia wyzwania Lesnarowi, co doprowadziło do bójki między Rollinsem i Lesnarem. Następnie Rollins postanowił rzucić wyzwanie Lesnarowi o Universal Championship na WrestleManii^[22].

12 lutego na odcinku SmackDown, Kofi Kingston z The New Day był w ostatniej chwili zastępcą kontuzjowanego Mustafy Aliego w Gauntlet matchu, aby ustalić, kto ostatni wejdzie do WWE Championship Elimination Chamber matchu. Kingston pokonał mistrza WWE Daniela Bryana i przetrwał ponad godzinę, zanim został wyeliminowany^[29]. Na Elimination Chamber, Bryan obronił tytuł w tytularnej walce, a Kingston był ostatnim wyeliminowanym wrestlerem. Na następnym odcinku SmackDown Kingston otrzymał walkę o WWE Championship na Fastlane po tym, jak przypiął Bryana w Six-man Tag Team matchu, w którym wzięli udział Kingston, AJ Styles i Jeff Hardy przeciwko Bryanowi, Samoa Joe i Randy’emu Ortonowi^[30]. Jednak w następnym tygodniu właściciel WWE Vince McMahon przerwał podpisanie kontraktu pomiędzy Bryanem i Kingstonem. Chociaż Vince chwalił Kingstona, zastąpił go powracającym Kevinem Owensem, stwierdzając, że Owens jest bardziej wykwalifikowany i bardziej zasługuje na okazję^[31]. Na odcinku SmackDown po Fastlane, The New Day (Big E, Kingston i Xavier Woods) skonfrontowali się z Mr. McMahonem za oszukanie Kingstona, by uwierzył, że został dodany do walki o tytuł na Fastlane. Mr. McMahon zdecydował, że jeśli Kingston wygra Gauntlet match, otrzyma walkę o WWE Championship z Bryanem na WrestleManii^[32]. Kingston następnie wygrał Gauntlet match, jednak Mr. McMahon dodał jeszcze jednego przeciwnika, którym był sam mistrz WWE, który pokonał Kingstona^[33]. Na odcinku z 26 marca The New Day teasowali opuszczenie WWE i ponownie zkonfrontowali się z Mr. McMahonem, który zdecydował, że Kingston faktycznie otrzyma walkę o mistrzostwo, jeśli Big E i Woods wygrają walkę Tag Team Gauntlet, co później to zrobili^[26].

Na SmackDown 1000 16 października 2018, Batista, który ostatnio walczył w WWE w 2014 roku, wziął udział w ponownym zjednoczeniu Evolution. Pochwalił członka Evolution Triple H’a za zrobienie wszystkiego w biznesie wrestlerskim, z wyjątkiem pokonania go^[34]. Batista następnie zaatakował członka Evolution, Rica Flaira, przed obchodami 70. urodzin tego ostatniego w odcinku Raw z 25 lutego 2019, szukając uwagi Triple H’a^[35]. Batista zażądał ostatniej walki z Triple H’em na WrestleManii; Triple H zaakceptował i uznał warunek za walkę No Holds Barred^[8]. Batista oskarżył Triple H’a o to, że zawsze go przytrzymywał^[36] i zażądał, aby Triple H postawił swoją karierę na szali, a Triple H się zgodził^[37].

11 marca na odcinku Raw, WWE Hall of Famer Kurt Angle rozpoczął swoją pożegnalną trasę, której kulminacją był pożegnalny pojedynek na WrestleManii^[8]. W następnym tygodniu Angle wybrał Barona Corbina na swojego ostatniego przeciwnika, ponieważ Corbin sprawiał Angle’owi wiele problemów podczas jego kadencji jako generalny menadżer Raw (2017–2018) i ostatecznie go zastąpił, tymczasowo stając się pełniącym obowiązki generalnego menadżera^[36][27].

Na Crown Jewel, Shane McMahon wygrał WWE World Cup, zastępując w finale The Miza, który nie był w stanie rywalizować po przedmeczowej bójce^[38]. Następnie The Miz i Shane utworzyli Tag Team. Wygrali SmackDown Tag Team Championship na Royal Rumble^[21], jednak stracili tytuł na Elimination Chamber^[39]. Po nieudanej próbie odzyskania tytułów w Fastlane, Shane zaatakował Miza i ojca Miza, który siedział w pierwszym rzędzie^[25]. Na odcinku SmackDown, Shane oskarżył Miza o użycie go i chciał go ponownie pobić i wyzwał Miza na pojedynek na WrestleManii^[32]. Miz rzucił Shane’owi wyzwanie, aby walka była Falls Count Anywhere matchem, a Shane się zgodził^[26].

Po tygodniach lekceważących komentarzy na swój temat, Randy Orton wyeliminował AJ Stylesa w walce Elimination Chamber match o WWE Championship^[39]. Na Fastlane Orton zaatakował Eliasa od tyłu, ale Styles zaatakował go^[25]. Na następnym odcinku SmackDown, Orton poczuł się urażony, gdy Styles określił SmackDown jako „dom, który zbudował AJ Styles”, ponieważ Orton rozpoczął swoją karierę w WWE na SmackDown w 2002 roku, podczas gdy Styles spędził większość tego czasu w federacjach niezależnych, aż do swojego debiutu w WWE w 2016. Styles odpowiedział, że Orton przekazał mu wszystko, podczas gdy Styles musiał na to zapracować. Wyzwał Ortona na walkę na WrestleManii, a Orton przyjął wyzwanie^[32].

Roman Reigns, który był na przerwie od występów z powodu białaczki od października 2018^[40], powrócił na 25 lutego 2019 na odcinku Raw i stwierdził, że jego białaczka była w remisji^[35]. Po Fastlane, Drew McIntyre zaatakował Reignsa, pokonał innego członka The Shield Deana Ambrose’a w walce Falls Count Anywhere^[8], pokonał innego członka The Shield, Setha Rollinsa, a następnie wyzwał Reignsa na pojedynek na WrestleManię^[36]. McIntyre twierdził, że zniszczył The Shield i wychował białaczkę i rodzinę Reignsa, co skłoniło Reignsa do przyjęcia wyzwania^[37].

Po zostaniu inauguracyjnymi posiadaczkami WWE Women’s Tag Team Championship na Elimination Chamber, The Boss ’n’ Hug Connection (Bayley i Sasha Banks) oświadczyli, że będą bronić tytułów na Raw, SmackDown i NXT^[41][25]. One zachowały swoje mistrzostwa przeciwko Nią Jax i Taminą z Raw na Fastlane, a następnie wywołane przez The IIconics (Billie Kay i Peyton Royce) ze SmackDown^[32]. 18 marca na odcinku Raw, WWE Hall of Famer Beth Phoenix wyszła z emerytury, aby zreformować swój Tag team z Natalyą i walczyć o mistrzostwo na WrestleManii. Następnej nocy na odcinku SmackDown, The IIconics pokonało The Boss ’n’ Hug Connection w walce bez tytułu na szali. Następnie ogłoszono, że mistrzynie będą bronić tytułów przeciwko Jax i Taminie, Phoenix i Natalyi oraz The IIconics w Fatal 4-Way Tag Team matchu na WrestleManii^[37].

Na Elimination Chamber, Finn Bálor pokonał Bobby’ego Lashleya i Lio Rusha w Handicap matchu i wygrał Intercontinental Championship Lashleya^[39]. Lashley odzyskał tytuł 11 marca na odcinku Raw dzięki pomocy Rusha^[8]. 25 marca Bálor zdobył kolejną walkę o tytuł na WrestleManii, pokonując Lashleya i Jindera Mahala w innej walce handicapowej^[37], a Bálor ostrzegł Lashleya, że będzie walczył ze swoją alternatywną postacią, "Demonem"^[27].

2 kwietnia na odcinku SmackDown, host WrestleManii, Alexa Bliss, poinformowała The Usos (Jey Uso i Jimmy Uso), że rezygnacja z walki z The New Day z poprzedniego tygodnia była honorowa, ale będą miały konsekwencje. Następnie ogłosiła, że The Usos będą bronić SmackDown Tag Team Championship na WrestleManii w Fatal 4-Way Tag Team matchu przeciwko The Bar (Cesaro i Sheamus), Aleisterowi Blackowi i Ricochetowi oraz Rusevowi i Shinsuke Nakamurze^[42].

19 lutego na odcinku 205 Live, generalny menadżer Drake Maverick ogłosił ośmioosobowy turniej, w którym zwycięzca zmierzy się z Buddym Murphym o WWE Cruiserweight Championship na WrestleMania 35 Kickoff^[43]. W ciągu następnych kilku tygodni Tony Nese, Drew Gulak, Oney Lorcan, Cedric Alexander, Kalisto, The Brian Kendrick, Humberto Carrillo i Akira Tozawa rywalizowali w turnieju^[44][45][46], który wygrał Nese^[47].

4 marca na odcinku Raw, Braun Strowman skonfrontował na backstage’u przez Saturday Night Live Colin Jost i Michaela Che; Jost zakwestionował zasadność profesjonalnego wrestlingu, co spowodowało, że Strowman uniósł go z dławieniem^[24]. W następnym tygodniu Che i Jost przeprosili i podarowali Strowmanowi zupełnie nowy samochód tylko po to, by Strowman mógł go zdemontować^[8]. 25 marca na odcinku Raw, Strowman wyzwał Josta do dołączenia do niego w André the Giant Memorial Battle Royalu. Che zgodził się w imieniu Josta, który z kolei zgodził się na udział Che^[36].

Uwagi

• Oficjalna strona gali WrestleMania