Galileo Galilei

Galileo Galilei

Galileo Galilei, soèns ciamà mach con sò nòm Galileo, a l'era un matemàtich, fìsich e astrònom, dont ël travaj a l'é stàit amportant ëdcò për la stòria dla filosofìa.

La famija

Galilei a l'era nassù a Pisa ël 15 ëd fërvé dël 1564 an na famija nòbil ma ampoverìa.A l'era fieul ëd Vincenzo, mùsich e teòrich musical fiorentin ch'a l'avìa ëdcò na preparassion matemàtica, e ëd Giula Ammannati.Për dle dificoltà finansiarie, monsù Vincenzo a l'avìa dovù duverté n'atività comersial, tramudand da Firense a Pisa; la famija a l'é peui tornà a Firense dël 1574.

La formassion

A Firense Galilei a l'ha arseivù soa prima educassion ëd tipo umanìstich literari e religios al monasté ëd Vallombrosa a Firense, anté ch'a l'ha studià grech, latin e lògica.Ij sò prim anteresse a son ëstàit për la pitura e la mùsica.An efet Galilei a dissegnava assè bin e a amprendrà a soné l'òrgo e la fluta.
Dël 1581 sò pare a l'ha falo anscrive a la facoltà ëd medzin-a dl'Università ëd Pisa.Ma Galilei a l'era pa anteressà a costi studi e a l'ha nen livraje.Nopà, a l'ha ancaminà a ocupesse ëd matemàtica, sota la tùa ëd n'amis dla famija, Ostilio Ricci, ch'a l'era stàit dissìpol ëd Tartaja.A l'ha ëdcò ancaminà a anteressesse a j'osservassion fìsiche, dëscoatand dël 1583 l'isocronìa djë sbalansament dël pèndol.

Tornà a Firense dël 1585, a l'ha passà quatr agn an famija, sensa fé 'n mësté precis, ma a l'ha sërcà d'amelioré e aprofondì soa coltura literaria e matemàtica.
Dël 1588 a l'ha tnù a l'Academia fiorentin-a doe lession an Sla forma, leu e grandëssa ëd l'infern ëd Dante.Antratant a ancaminava a scrive dij travaj ëd matemàtica anfluensà da le leture d'Archimede.

La cariera

Ël perìod pisan

Su arcesta dël marchèis Guidubald dël Mont ëd Pésaro, dël 1588 a l'ha scrivù un tratà an sël sènter ëd gravità ant ij sòlid.Mersì a sòn, dël 1589 ël granduca Ferdinand I ëd Toscan-a a l'ha assignaje për tre agn n'ansegnament ëd matemàtica a l'Università 'd Pisa.

A l'é belfé ch'a armonto al perìod pisan le Considerassion ansima a Tasso e miraco le prime anotassion conossùe tanme Armarche a Ariosto.Con costi scrit, Galilei a partissipava al debà, a l'época ëd gran atualità, ansima al valor artìstich ëd si doi poeta: chiel a sostnisìa ëd fasson ciàira la superiorità d'Ariosto.

Ël perìod padoan

Galilei a l'é restà a Pisa findi al 1592, cand a l'ha otnù un pòst ëd letor ëd Matemàtica, pagà un pòch mej, për mostré mecànica a l'Università ëd Pàdoa, anté ch'a l'é restà fin-a al 1610.

A Pàdoa Galilei a l'ha coltivà ëd relassion drùe con l'ambient padoan e venessian e a l'ha mnà vàire arserche sientìfiche.Dël 1640 a scrivrà che costi disdeut agn a son ëstàit ij pi bej ëd soa vita.
An cost perìod a l'é vnù amis ëd Paolo Sarpi e con chiel a l'ha avù na corëspondensa an sël problema dël robatament dij còrp ant lë spassi.A l'ha ëdcò rancontrà Gian Domenico Campanella.

Tanme professor ëd matemàtica, a smonìa ëdcò ël sistema ëd Tolomé, dont a l'ha fàit d'ampie tratassion sia ant le lession che an n'euvra dël 1597.Tutun, an soa corëspondensa as mostrava giumaj convinciù dla vrità dël sistema copernican.
Soa publicassion pì conossùa d'ës perìod-sì a l'é lë scartari Le operazioni del compasso metrico militare dël 1606.

Ij fieuj

A Pàdoa Galilei a parlava con Marina Gamba, ma a la chitrà cand a tramudërà torna a Firense.Da soa relassion a son nassuje Virginia dël 1600, Livia dël 1601 e Vincenzo dël 1606.

La montà ëd soa nomea

J'arzultà ëd soe osservassion astronòmiche a son ëstàit dun-a comunicà da Galilei ant ël Sidereus Nuncius, livrà dë stampé ai 12 ëd mars 1610.Malgré vàire crìtiche, la vrità ëd soe dëscuverte a l'é amponusse an pressa: për sòn a l'é stàit determinant l'arconossiment ëd Kepler, astrònom a la cort ëd Vien-a, e dij matemàtich dël Colege roman, ël pì amportant anstitù sientìfich dij gesuita.A l'é parèj che Galilei a l'é vnù arnomà an Euròpa.

L'artorn a Firense

Ant ël Sidereus Nuncius Galilei a l'avìa fortì soa divossion ai granduca ëd Toscan-a an ciamand pianeta mediceo ij quatr satélit ëd Gieuv da chiel dëscoatà.Ant ël giugn 1610 ël granduca Còsim II dij Médici a l'ha deliberà d'angagelo tanme matemàtich primari a l'Università 'd Pisa, sensa l'obligassion ëd fé lession nì d'abité an cola sità, e tanme filòsof dël serenìssim granduca.A l'ha assignaje na pension ëd mila scu l'ann.
Sò tramud a Firense dlë stèmber 1610 a përmëtrà a Galilei d'arzòlve sò problema finansiari e dë spende tut sò temp ant l'arserca sientìfica e ij debà filosòfich.
Dël 1611 ël prinsi Federico Cesi a l'ha ciamalo a fé part ëd l'Academia dij Linceo.

Le litre copernican-e e ël process dël 1616

A la prima part d'ës perìod fiorentin a armonto j'arnomà litre copernican-e, scrivùe antra 'l 1613 e ël 1615, anté che Galilei a sërca ëd dimostré l'acòrd antra la teorìa copernican-a e 'l catolicésim.Na litra a l'é adressà al beneditin Benedetto Castelli, sò dissìipol (21 dë dzèmber 1613), doe a Pietro Dini (16 ëd fërvé e 23 ëd mars 1615) e un-a a madama Cristin-a ëd Loren-a, granduchëssa ëd Toscan-a (sconda mità dël 1615).Coste litre a j'ero nen ëstàite publicà, ma a l'han motobin sircolà antra sò amis e studios.

Le denonsie contra j'ansidit galileista ëd doi duminican, Nicolò Lorini e Tommaso Caccini, a buta an brando un process dël Sant Ufissi.An na ciambrea dij 25 ëd fërvé 1616, Pàul V a diciara che la dutrin-a atribuìa a Copérnich a l'é contra a le Scriture Sacrà e donca a peul nen esse difendùa ni sostnùa.Lòn ch'a l'é stàit acetà a l'é l'ansidita tesi dël cardinal Bellarmino, visadì che la teorìa copernican-a a podìa esse dovrà tanme utiss matemàtich convenient për la descrission dij fenòmeno astronòmich, sensa però pretende d'esse vera da na mira fìsica.
Ël process a l'é finì ai 3 ëd mars 1616 con la condana d'un tratà che ël carmelitan Paolo Antonio Foscarini a l'avìa scrivù dël 1615 an sla possibilità ëd buté d'acòrd la tesi dl'imobilità dël sol e j'afermassion dël Vej Testament e con la proibission ëd tuti ij lìber ch'a fortièisso la midema posission.
Galilei a l'era andàit a Roma për sosten-e la càusa copernican-a.Chiel a l'é nen ëstàit amplicà an manera direta ant la condana, dagià che le litre copernican-e a j'ero dij papé privà e nen publicà.

Ai 26 ëd maj ël cardinal Bellarmino a anforma Galilei ëd l'arzultà dël process, e chiel a promet d'ubidì.Ma, an efet, a mantnirà ël propòsit ëd sosten-e la teorìa copernican-a e ëd mostré ch'a l'era nen an contradission con la fé catòlica.

Il saggiatore

Dël 1623 a l'é Il saggiatore, an sla natura dle comëtte, an polémica con Orazio Grassi.Ël tema a l'era vnù d'atualità con l'ariv ant ël 1618 ëd tre comëtte e pr'ij debà ch'a j'ero s-ciodune.La tesi che Galilei a sosten a l'é che le comëtte a j'ero d'aparense produvùe da l'arflession ëd la lus solar ansima a dij vapor d'adoss terestra.Costa posission a l'é falà, ma ël test a resta na ciadeuvra për soa fòrsa polémica, soa pròsa svicia e ancisiva e l'amportansa dle posission filosòfiche e metodològiche.

Ël process dël 1633

Ant ël 1630 Galilei a livra Il dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo, tolemaico e copernicano, ma a l'é mach ëd gené 1632 che a seurt ëstampà a Firense.A l'ancamin a l'avìa otnù l'aprovassion ëd l'autorità eclesiàstica, ma peui a l'é stàit proibì e Galilei a l'é stàit ciamà a Roma për sot-ponse a 'n process dël Sant Ufissi, dël 1633.Sta vira l'acusa a l'era contra 'd chiel, arprocià d'avèj nen ëscotà la difida smonuje dal cardinal Bellarmino ant ël 1616.

Galilei a riva a Roma ai 13 ëd fërvé.Ël process a l'é sarasse ai 22 ëd giugn con l'arnegassion pùblica ëd Galilei.La sentensa a l'é stàita sot-signà da set cardinaj, ma a l'é nen ëstàita ratificà dal vësco ëd Roma, 'me ch'as costumava.
La përzon formal a vita, a la qual Galilei a l'era stàit condanà, a l'é stàita cangià dlonch ant un confin al giardin dla Tërnità dij Mont, a la sede dl'ambassada dël granduca.Ai 6 ëd luj a l'ha podù parte për Sien-a, anté ch'a l'é stàit për vàire mèis a ca dl'arsivësco Ascanio Piccolomini, sò amis e amirator.Dlë dzèmber 1633 a l'é tornà a soa ca a Firense, na vilëtta a Arcetri davzin al convent anté ch'a stasìo soe fije monie Virginia e Livia.

A podìa arsèive dle vìsite (antra ij sò visitador a-i é staje ël poeta Milton), ma mach dël 1639 a l'é stàit autorisà a ospité ël giovo Vincenzo Viviani al qual as giontrà ant l'otóber 1641 Evangelista Torricelli.Malgré sòn, ël dolor për la mòrt ëd soa fija Virginia dël 1634 e l'agravesse dle mal dla veciaja (dël 1637 a l'é vnù bòrgno dël tut e peui a l'é 'dcò dventà ciòrgn), Galilei a seghitava con costansa soe arserche sientìfiche, 'me ch'a arzulta dal rich epistolari.
Dël 1638 a l'é stàita publicà ë Lèida soa euvra ëd mecànica pì amportanta, ij Discorsi e dimostrazioni intorno a due nuove scienze.

Galileo Galilei a l'é mòrt a Arcetri l' 8 ëd gené dël 1642.A l'é sotrà ant la cesa ëd Santa Cros a Firense.

Soe contribussion sientìfiche

Sò but a l'era col d'arcuperé la siensa elenìstica.
La part pì sostansial ëd sò travaj a l'é soa contribussion a l'afirmesse ëd la mecànica tanme na siensa.

L'anteresse për ij progress técnich

Ant j'agn padoan Galilei a frequentava soens l'arsenal ëd Venessia, un-a dle bòite pi ëd ponta dl'época, e sòn a l'ha përmëtuje d'amprende vàire nossion técniche.Chiel-midem a l'ha organisà an soa ca 'd Pàdoa na cita bòita, na sòrt ëd laboratòri sientìfich.Ambelelà, con l'agiut ëd l'ovrié Marcantonio Mazzoleni, a sërcava ëd fabrichesse daspërchiel dj'angign pi precis possìbil për verifiché la validità ëd soe dëscuverte.

Ant ël 1609 Galilei a l'avìa sentù dì che doi ucialé, Lippershey e Metius, ëd fasson indipendenta a l'avìo fabricà dj'utiss për podèj sciairé dj'oget leugn; peul desse ëdcò ch'a l'abia podù procuress-ne un.Ai 3 d'ost 1609, rintrà a Pàdoa da Venessia, an ameliorand l'utiss a fàbrica sò prim telescòpi, ch'a deuvra a parte da la fin dël 1609 për fé dj'osservassion astronòmiche motobin precise.

Sempe an travajand ëd fasson artisanal a fabrichërà ëdcò n'ucialin për vëdde da davzin le ròbe cite, dont a l'avìa già anmaginà la possibilità dël 1610.Sòn a l'ha duvertà la stra a la microscopìa.

A l'ha ëdcò fabricà na sòrt ëd termòmeter rudimental.

Matemàtica

Galilei a butava la matemàtica al livel d'un lengage ùtil e necessari për la formolassion ëd concet fìsich tirà fòra da la sìntesi dj'osservassion e dle mzurassion.

A l'é chiel che dël 1599 a l'ha anventà ël nòm siclòid.
Vers ël 1620 a l'ha ancaminà a studié ël lans ëd tre dé.

Astronomìa

Soe contribussion a l'astronomìa a son dzortut cole dovùe a soe dëscuverte con ël telescòpi, antant che soa contribussion teòrica a l'é stàita assè limità.

Ai 7 ëd gené dël 1610 a l'ha fàit la dëscuverta pì sorprendenta, an ës-ciairand quatr satélit ëd Gieuv: Io, Euròpa, Ganimede, Calist.An doi agn da la dëscuverta a l'ha compilà dle tàule con dle bon-e aprossimassion dj'arvolussion ëd si satélit.
A 3 bòt e 45 minute dla matin dij 28 dë dzèmber 1612, 'me ch'a arzulta da soe nòte e da l'arcostrussion dël cel fàita pì tard, Galilei a l'ha s-ciairà Netun, ma a l'ha pijalo për na stèila fissa.
Dël 1637 a l'ha dëscoatà le librassion cotidian-e e mensij ëd la lun-a, mach chèich mèis prima dë dventé bòrgno.

Fìsica

Galilei a l'é ocupasse d'òtica, acùstica, termologìa.A l'ha dimostrà che la trajetòria ëd na bala tirà a l'é na paràbola.A l'era convint che la lus a l'èissa n'andi finì e a sërcava dë mzurene ël valor.

A l'é ëdcò ocupasse d'angegnerìa e idràulica.

Sò angagg ant la polìtica coltural

J'arzultà contnù ant ël Sidereus Nuncius, tanme ij mont an sla Lun-a, ij satélit ëd Gieuv, la dëscomposission dla Via dël làit an na caterva dë stèile mnùe, e d'àutri otnù un pòch pì tard a bastavo pa a dimostré la vrità sientìfica dla teorìa copernican-a, ma a j'ero dle preuve indirete.Galilei a l'era convint che la continuassion ëd jë studi a l'avrìa mnà a dle dëscuverte bon-e a garantì la validità dël copernicanism, ma a pensava ëdcò che për podèj dësvlupeje ëd fasson completa a-i fussa da manca dl'apògg o almanch ëd la toleransa dle gerarchìe catòliche.Antra 'd coste l'orientament a l'era an general pòch pro al copernicanism, për l'oposission antra la tesi dl'imobilità dël sol e chèiche afermassion dël Vej Testament.
A-i ero però d'àutre corent convinte ch'a-i fussa pa 'd contradission.Galilei a l'ha chërdù ëd dovèj pijé part al debà, da la part ëd coste-sì.La contribussion ëd Galilei a l'é an soe litre copernican-e anté ch'a difend l'autonomìa dla siensa rëspet a la fé.Sò argoment pì original a l'é basà an sl'arconossiment che a esisto doi lengage diferent: col ordinari, insert e imprecis, e col sientìfich, rigoros e precis.Le Scriture Sacrà a son ëstàite scrivùe an col ordinari, për fesse capì da l'òm comun, e sò but a l'é nen col ëd mostré la strutura fìsica dl'univers, ma dë smon-e le vrità ch'a toco la fé e la moral.Nopà, l'anteligensa divin-a a l'ha scrivù ël lìber dla natura an dovrand ël lengage sientìfich.A l'é për sòn che ant la Bibia as treuva scrit che a l'é 'l sol a giré dantorn a la Tèra, mentre che an realtà a l'é costa-sì ch'a vira dantorn al sol.
Galilei a fortiss che la vrità a l'é un-a, mach che ij lengage dovrà pr'ësmon-la a son doi.Arnonsié ant ël camp sientìfich al lengage dovrà ant la Bibia a veul mach dì passé da 'n lengage men precis a un pì precis.
Cost'argomentassion, ansema a d'àutre, a l'é nen ëstàita acetà da j'autorità eclesiàstiche, miraco ëdcò përchè a j'era mancaje l'apògg dij gesuita, dont Galilei a l'avìa motobin ësperà.

Dòp dël process dël 1616, apress chèich agn ëd silensi an sla chestion, Galilei a l'ha pensà ëd podèj arpijé soa bataja cand dël 1623 a l'é stàit elegiù vësco ëd Roma Maffeo Barberini (Urban VIII), angign viv e sensìbil a j'esigense ëd la coltura.

Ël métod sientìfich

Galilei a l'era convint ëd la strutura matemàtica dl'univers, na posission ëd derivassion platònica, e dla përfession dla conossensa matemàtica.A sòn a giontava ël determinism fìsich, conforma al qual a na dàita càusa a corëspond tavòta, ant le mideme condission, n'efet determinà: mach ës presupòst a përmet d'estende le relassion dëscoatà an dij cas sìngoj a tuti ij cas possìbij, elaboranda dle teorìe generaj e antivëdend ëdcò l'avnì.
N'àutr presupòst ëd sò métod a l'é la rassionalità dël real.

Antra le tesi filosòfiche e metodològiche smonùe ant ël Saggiatore, as n'armarco dzortut tre:

  • la distinsion antra doi tipo ëd qualità dij còrp (cole ch'a saran ciamà qualità primarie e qualità scondarie), con l'afermassion che mach le prime a son ëd qualità reaj ëd la materia;
  • la tesi che ël lìber dla natura a l'é scrivù an vocabolari matemàtich e donca a peul nen esse capì da chi ch'a deuvra nen ës lengage;
  • la crìtica dël vej métod silogìstich ch'a venta bandoné pròpe a pro dël métod matemàtich.

Antant che ant ël Sidereus nuncius a l'era l'osservassion potensià dal canucial a constituì ël moment caraterisant ëd l'arserca sientìfica, ant ël Saggiatore ës moment a l'é vist ant la sìntesi antra osservassion e matemàtica.
Galilei a s-ciairiss nen coma coste a devo combinesse antra 'd lor ma, an sot-lignand l'amportansa essensial ëd tute doe, a mostra la régola metodològica ch'a sarà considerà fondamental da la siensa moderna.

Ël Dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo

Torna fiusos mersì al grand sucess otnù dal Saggiatore (Urban VIII midem as lo fasìa lese e a lo apressiava motobin), Galilei a l'ha arpijà sò programa ëd conciliassion antra copernicanism e cristianésim.Sta vira, a vorìa antërven-e ëd fasson direta ant la controversia, publicanda n'ampli debà antra 'n sostnidor dla tesi tolemàica e un ëd cola copernican-a, an manera da fé smon-e a chiel-sì ëd fasson ciàira j'argoment sientìfich che Galilei a chërdìa d'avèj a pro dël copernicanism.
A nass parèj ël Dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo, ch'a peul esse considerà tanme n'euvra filosòfica-pedagògica o un tilèt programàtich.

L'ardità galilean-a

Ant l'anfluss che Galilei a l'ha avù an sla fìsica moderna as arconòsso almanch tre element essensiaj: un filosòfich, ël valor ëd l'esperiment për la conossensa; un metodològich, l'utilisassion dla matemàtica; un fenomenològich, ël concet ëd sistema d'arferiment.Për prim a l'ha capì che le propietà dlë spassi-temp a devo esse studià dovrand e confrontand dle trasformassion dij sistema d'arferiment.Soa ardità pì amportanta a l'é la serie d'esempi ëd col métod sientìfich che, apress, a l'ha dominà l'arserca sia ant la fìsica che an tute j'àutre siense sperimentaj.N'ilustrassion a n'é l'utilisassion dël pian anclinà për podèj studié, an ralentand-lo, ël moviment ëd robatament lìber.A l'é a 's métod sientìfich che a venta atribuì na bon-a part ëd la conossensa sientìfica dij sécoj apress.
Al di d'ancheuj l'ampostassion metodològica general a séghita a esse la soa.

A pòrto sò nòm

Euvre prinsipaj

La prima edission completa ëd jë scrit ëd Galilei a l'é stàita publicà a Firense an sëddes volum, dal 1842 al 1856, cudìa da Eugenio Alberi.A conten ëdcò chèich vers sensa tròpe pretèise e lë sbòss ëd na comedia.

  • De motu (1590)

Ambelessì a son esaminà le tesi dinàmiche d'Aristòtil e smonùe le prime crìtiche.

  • Trattato di fortificazioni (1593)
  • Le mecaniche (1594)
  • Trattato della sfera o Cosmografia (1597)

A smon ëd fasson convensional ël sistema ëd Tolomé.

  • Le operazioni del compasso metrico militare (1606)

Cost librèt a l'ha provocà na rudia polémica con Baldassarre Capra, ch'a arvendicava soa primassia ëd l'anvension.La polémica a l'é sarasse con ël prevalèj ëd Galilei.

  • Sidereus Nuncius (Venessia, 1610)
  • Discorso intorno alle cose che stanno in su l'acqua e che in quella si muovono (1612)

Ambelessì Galilei a deuvra ël prinsipi dj'andi virtuaj për dimostré ij teorema pì elementar ëd l'idrostàtica, an derivand-ne l'echilibri d'un flùid ant un sifon; a deduv le condission për ël galegiament dij còrp sòlid ant un lìquid.

  • Istoria e dimostrazioni intorno alle macchie solari e loro accidenti (1613)

Scrivù an polémica con Christoph Scheiner për la primassìa ant la dëscuverta dle mace solar.

  • Il Saggiatore (1623)

An sla natura dle comëtte, an polémica con Orazio Grassi.La publicassion, ch'a pòrta na dédica passionà a Urban VIII, a l'é stàita cudìa dai Linceo.

  • Il dialogo sopra i due massimi sistemi del mondo (1632)

L'euvra, an forma dialògica an sël model platònich, as dësrola arlongh quatr giornà.Tre a son ij përsonage, dal caràter ësbossà ëd fasson përfeta: Simplissi, difensor d'Aristòtil e ëd Tolomé; Salviati, dissìpol ëd Galilei e difensor ëd Copérnich; Sagred, amis venessian ëd l'autor, da lë spìrit duvert vers ël copernicanism ma a l'ancamin neutral, ch'a spron-a j'àutri doi a s-ciairì e aprofondì soe rason.

  • Discorsi e dimostrazioni matematiche intorno a due nuove scienze attenenti alla mecanica et i movimenti locali (Lèida, 1638)

A l'é ël travaj che Galilei a considerava tanme soa ciadeuvra e a l'ha në s-cet but sientìfich.La forma diàlogica e ij përsonage a son j'istess che ant ël Diàlogh, con na strutura pì ordinà.Le doe neuve siense dont a parla ël tìtol a son l'arzistensa dij materiaj e la cinemàtica.Vàire dj'argoment tratà a j'ero già stàit ësmonù ant ël Diàlogh e dovrà da Galilei a difèisa dla teorìa copernican-a, ma ambelessì a son tratà ëd fasson pì rigorosa, mersì a n'utilisassion ëstragròssa dla matemàtica.Galilei a fórmola dij prinsipi fondamentaj dla fìsica clàssica, tanme col d'inersia e col ëd relatività.

Ansima a Wikimedia Commons a-i é d'archivi multimojen ch'a-i intro con
l'argoment: Galileo Galilei