Rosário Oeste
Rosário Oeste (Zapadni Ružičnjak) je naselje od 9,790[2] i općina od 16,999 stanovnika.[1] na jugozapadu Brazila u Saveznoj državi Mato Grosso.
Rosário Oeste | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 14°50′S 56°25′W / 14.833°S 56.417°W | |
| Država |  Brazil |
| Savezna država | Mato Grosso |
| Vlast | |
| - Prefeito | Alex Steves Berto |
| Površina | |
| - Ukupna | 7,648 km²[1] |
| Visina | 192[2] |
| Stanovništvo (2021./2022.) | |
| - Urbano područje | 9,790[2] |
| - Područje utjecaja | 16,999[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 2,223 stan/km²[1] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Pozivni broj | 65[2] |
| Karta | |
  Rosário Oeste Pozicija Rosária u Brazilu | |
Geografske karakteristike
Rosário Oeste se prostire u duž lijeve (zapadne) obale rijeke Cuiabá, udaljen stotinjak km istočno od mjesta gdje se ona formira sutokom tri potoka.Od svog administrativnog centra grada Cuiabá je udaljen 103 km sjeverno
Historija
Nukleus današnje općine bila je plantaža porodice Tourino osnovana 1757. Uz nju je izraslo naselje Monjolo sa kapelom i ikonom Gospe od ružarija, koje je postalo odmorište brojnih avanturista koji su išli u potragu za zlatom u Diamantino, pa se i dobar dio stanovnika odselio u Diamantino.[3]
Druga plantaža osnovana 1812. na današnjem mjestu, pokazala se otpornijom jer se u nju preselio ostatak stanovnika Monjola, zajedno sa ikonom i tako je nastalo naselje Arraial do Rosário. Ono je 1883. dekretom br. 30 postala parohija Rosário do Rio Acima.[3]
Ime joj je službeno promjenjeno 1915. u Rosário Oeste (Zapadni ružarij), a 1918 je dobilo i povelju [3]
