Буддоия

Будда бо ин аломат (санскритӣ: बुद्ध, - «бедоршуда») дар буддоӣ — мавҷудоте, ки ба равшанӣ расидааст (бодхи). Сиддхартха Гаутама (Буддо), ки аз рӯи дини Буддоӣ асосгузори ин дин мебошад.

Сиддхартха Гаутама (Буддо), ки аз солҳои (623 то 543) пеш аз мелод зиндагонӣ кардааст ва соли 588 пеш аз мелод ба бадхи расидааст, дар дини буддоия на аввалин ва на охирон буддо мебошад. Аз нуқтаи назари классикии буддоӣ, ҳар касе, ки барои худ дҳармаро кушодааст ва ба равшанӣ ноил гаштааст, Буддо шуда метавонад. Дар таърихи олами дунё ҳамин гуна мувҷудот зиёд буд. Ҳамин тариқ Гаутама, ки бо номи динии (Шакямунӣ) маълум гаштааст, дар силсилаи буддоҳо мебошад, ки аз давраҳои қадим то ояндаи дур давом дорад.

Пайравони дин

Соли 2010 шумораи диндорон 450 — 500 миллион нафар (аз рӯи донишномаи Британика (Encyclopedia Britannica) — 463 млн. наф.[1], мувофиқи донишномаи Динҳои ҷаҳонӣ («русӣ: Религии мира») Ҷон Мелтон — 469 млн.[2] нафарро ташкил мекард.

Эзоҳ