Зарф (дастури забон)
Зарф — ҳиссаи мустақили нутқ мебошад, ки замон, макон, сабаб, мақсад, миқдору дараҷа, тарзи иҷрои амал, яъне аломати амалро мефаҳмонад. Зарфҳо аз рӯйи маъно ба гурӯҳҳои зерин ҷудо мешаванд:
Адабиёт
- Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. — Душанбе: Дониш, 1985. — 268 саҳ.
🔥 Top keywords: Саҳифаи аслӣСадриддин АйнӣВижа:ҶустуҷӯАбдулҳақ БетобБаҳорТоҷикистонКонститутсияи ТоҷикистонСайёҳӣ дар ТоҷикистонРӯзи кайҳоннавардонДушанбеМирзо ТурсунзодаЗабони тоҷикӣРӯзи ҒалабаҶанги ҷаҳонии дувумАбдурраҳмони ҶомӣДавлати СомониёнЛоиқ ШералӣЭмомалӣ РаҳмонАҳолии ТоҷикистонБобоҷон ҒафуровКонвенсияи ҳуқуқи кудакИбни СиноХунШаҳрҳои ТоҷикистонИбора (дастури забон)ИсломҚаҳрамони ТоҷикистонҶанги Бузурги ВатанӣСотим УлуғзодаЗарф (дастури забон)НаврӯзТаърихи ТоҷикистонВикипедиа:Ошноӣ бо донишномаРӯзи забони давлатии Ҷумҳурии ТоҷикистонЗарбулмасалШамсиддини ШоҳинҚоидаҳои имлои забони тоҷикӣАндозҲиндустон