Валтер Гропиус

Меъмориро дар донишгоҳҳои техникии Мюнхен ва Шарлоттенбург омӯхт. Соли 1907 дар бюрои меъмории П. Беренс якҷо бо Л. Мис ван дер Роэ ва Ш. Э. Корбюзе кор кард; аз соли 1910 — меъмор ва тарроҳи саноатии мустақил (моделҳои мебелу автомобилҳо ва ҳатто локомотивҳои дизелиро тарҳрезӣ мекард). Солҳои 1911-1914 дар Алфелд корхонаи «Фагус»-ро (ҳамроҳи А. Майер) месозад. Шаклҳои ҳандасии равшан, намои берунии шишабандӣ, конструксияҳои филиззии кушода ва набудани унсурҳои ороишӣ имкон медиҳад, ки ин биноро ба равияи ба истилоҳ «сохтмони нав» дар меъмории модернизм мутааллиқ донист. Солҳои 1919-1928 директори «Бауҳауз» аввал дар Веймар, баъд дар Дессау. Г. ба масоили лоиҳакашии шаҳр ва сохтмони хонаҳои иқоматӣ ҳамчун яке аз тарзҳои ҳалли масъалаҳои иҷтимоӣ машғул буд. Сипас ба Британия (1934) ва баъдан ба ИМА (1935) мусофират карда, дар донишгоҳи Ҳарварди он ҷо муаллим буд; соли 1946 гурӯҳи ТАС (Иттиҳоди меъморон)-ро таъсис намуд, ки ба андешаи ӯ, бояд бартарии кори дастаҷамъиро намоиш медод. Солҳои охир дубора ба Берлин баргашт.

Бинои «Бауҳауз» дар Дессау, хонаҳои иқоматӣ дар шаҳраки Вайссенҳофи Штуттгарт ва ноҳияҳои Сименсштадту Ҳанзафиртели Берлин, маҷмӯаи биноҳо дар Ҳарвард ва донишгоҳ дар Бағдод (гурӯҳи ТАС), Ф-каи чинивории Розентал дар Ротенбюл ва ғ.

• Валтер Гропиус // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.

• Валтер Гропиус. Границы архитектуры //серия Проблемы материально-художственной културы / под ред. В. И. Тасалова. М., 1971.