Ҷунбиши истиқлоли Туркистони Шарқӣ
Ҷунбиши истиқлоли Туркистони Шарқӣ — ҳаракати миллӣ-озодихоҳӣ, ки дар робита ба истилои Туркистони Шарқӣ (Уйғуристон) аз ҷониби империяи Син дар солҳои 1757—1759 ба вуҷуд омадааст. Давлати теократии уйғурҳо барҳам дода шуд, аксарияти аъзои ду қабилаи ҳукмрони ҳоҷӣ — Ақтағлик ва Қаратоғлик кушта шуданд. Ягона насли зиндамондаи қабилаи Актаглик Самсак-Хоҷа ба Бухоро ва сипас ба Қӯқанд ҳиҷрат кард. Сарфи назар аз он, ки минтақа ҳоло ба ҳайати ҶМЧ дохил шудааст, ҳаракат то имрӯз фаъол аст.
Таърих
Ҷанги сеюми Ойрат-Манчжур
- Ҷанги уйғурҳо бо сарбозони Тсин, 1757Ҷанги уйғурҳо бо сарбозони Тсин, 1757
- Ҷанги уйғурҳо бо сарбозони Тсин, 1757Ҷанги уйғурҳо бо сарбозони Тсин, 1757
- Ҷанг дар кӯли Яшилкул, 1759
- Ҷанговари захмдори уйғур, 1759
- Ҷанги Курмон, 1759
Асрҳои XVIII—XIX
- 1760 — ташкили ҳокимияти Син, саркӯбии шӯриши Қошғар.
- 1764—1765 — шӯриш дар Уч-Турфон бо роҳбарии Раҳматулло — несту нобуд кардани тамоми сокинони Уч-Турфон, ба таври маҷбурӣ кӯчонидани уйғурҳо аз минтақаҳои дигар ба минтақаи Илӣ.
- 1814 — шӯриш бо роҳбарии Тилло-қорӣ.
- 1816 — шӯриш бо роҳбарии Зиёуддин.
- 1818 — аввалин шӯриши Ҷангир-Хоҷа (писари Самсак-Хоҷа).
- 1826—1828 — исёни такрории Ҷангир-Хоҷа, забти Қошғар, Ярқанд, Хотан, Янгисисор аз ҷониби шӯришиён. Ҳамлаҳо Оқсу, Учтурфон, Қарашар, Кучар. Шикасти шӯришиён. Хиёнат. Қатли Ҷангир-Хоҷа дар Пекин.
"Пас аз исёни Ҷангир тамоми заифии чиниҳо ошкор гардид, ки то он замон ба осиёиҳо мағлубнашаванда менамуданд. Ватандӯстони Қашғар дар рӯҳ эҳё шуданд ва умеди наву қавӣ барои баргардонидани истиқлоли Ватани худро гирифтанд " Ч. Валиханов.
- 1830 — шӯриши бародари Ҷангир-Хоҷа Юсуф-Хоҷа. Аз тарафи шуришгарон забт карда шудани Қошғар ва Янгисор.
- 1847 — шӯриши ҳафт хоҷа, забти Қошғар ва Янгисисор аз ҷониби шӯришиён.
- 1855—1856 — шӯриш бо роҳбарии Валихон-Тюря. Гирифтани Қошғар.
- 1864 — шӯриши Кучарск бо роҳбарии пешвои қаратоғликҳо Рашиддин-Хоҷа. Шӯриш дар Қошғар, Ярқанд, Хотан. Шӯриш ба шимол паҳн шуд, намоиш дар минтақаи Илӣ, Чугучак. Харобшавии қудрати империяи Тсин дар қаламрави Туркистони Шарқӣ (Уйғуристон). Рошиддин-Хоҷа пазируфтани унвони хон-хоҷа. Таъсиси се давлат: Йеттишор, Султонати Илӣ, Аморати Дунгон.
- 1871 — пайвастани минтақаи Илӣ ба империяи Русия.
- 1878—1879 — амалиёти ҷазои 80 ҳазораи артиши Тсин, ки бо силоҳҳои аврупоӣ мусаллаҳ аст, бо сарварии генерал Зуо Зонгтанг. Фурӯравии Йеттишаҳр.
- 1881 — бозгашти русҳои минтақаи Илии империяи Тсин. Кӯчидани уйғурҳо дар Семиречйе.
- 1884 — Ташаккули вилояти Шинҷон бо маркази маъмурӣ дар Урумчӣ.
- сарбози давлатии йетишарӣ
- сарбози давлатии йеттишарӣ
- Қӯшунҳои давлатии ЙеттишарҚӯшунҳои давлатии Йеттишар
- Қӯшунҳои давлатии ЙеттишарҚӯшунҳои давлатии Йеттишар
- Аълохон СултонАълохон Султон
- Яъқуб-бек ҳокими давлати Иттишор
Нимаи аввали асри 20
- 1912—1913 — шӯриши уйғурҳои Кумул бо сардории Тимур Халпа.
- 1931—1934 — шӯриши уйғурҳои Кумул бо роҳбарии Хоҷа Ниёз-ҳоҷим.
- 1932 — Шӯриши Турфон бо роҳбарии оилаи Мухитҳо. Муттаҳидсозии нерӯҳои шӯришиёни Кумул ва Турфон.
- 1933 — Оғози шӯриш дар Хотан, бо сардории оилаи Богра. Озодкунии Ёрқанд ва Қошғар. Эълони Ҷумҳурии Туркии Исломии Туркистони Шарқӣ (ҶТИТШ) дар Қошғар, Хоҷа Ниёз президент ва Собит Абдулбаки Дамуллоҳ сарвазир мебошанд.
- 1934 — ҶТИТШ аз ҷониби нерӯҳои муттаҳидаи дунганҳо бо сардории Ма Жунин, чиниҳо ва артиши махсуси Олтойи СССР нобуд карда шуд.
- 1937 — шӯриши дивизияи 6-уми уйғурҳо (дивизияи собиқ Маҳмут Муҳитӣ) бо роҳбарии Абдуниёзбек Камол. Саркӯби ошӯб аз ҷониби ҷузъҳои низомии муттаҳидаи Чину Шӯравӣ. Қатли Хоҷа Ниёз-ҳоҷим.
- 1943 — шӯриши Илии халқҳои мусулмон.
- 1944 — эълони Ҷумҳурии Туркистони Шарқӣ (ҶТШ), ташкили ҳукумат бо сарварии Алихон Тура Сагуний.
- 1946 — рабудани президенти ҶТШ аз ҷониби хадамоти махсуси Иттиҳоди Шӯравӣ, ташаккули ҳукумати нав таҳти сарварии Аҳмадҷон Қосим.
- 1949 — Шинҷон як қисми ҶМЧ шуд.
- Шӯришиёни Хотан, 1933Шӯришиёни Хотан, 1933
- сарбози хотанӣ, 1930сарбози хотанӣ, 1930
- Афсари комулӣ, 1930Афсари комулӣ, 1930
- Шӯришгарони Хотан, солҳои 30-юмШӯришгарони Хотан, солҳои 30-юм
- Собит Дамулло, Сарвазири ҶТИТШ, 1933-1934Собит Дамулло, Сарвазири ҶТИТШ, 1933-1934
- Хоҷа Ниёз Ҳоҷим, президенти ҶТИТШ, 1933-1934Хоҷа Ниёз Ҳоҷим, президенти ҶТИТШ, 1933-1934
- Ҳукумати ҶТИТШҲукумати ҶТИТШ
Нимаи дуюми асри ХХ
Афсари собиқи ГРУ Анатол Тарас иддао дорад, ки дар ибтидои солҳои 70-уми асри гузашта ГРУ кӯшиш кард, ки дар сурати ҷанг бо ҶМЧ шабакаи зеризаминии уйғурҳоро созмон диҳад ва баъдан уйғурҳо як қатор ба ном «созмонҳои инқилобӣ» -ро дар ин асос, ки ба муқовимати мусаллаҳона оғоз кунад[1].
Пас аз ба истилоҳ озод шудани " Туркистони Ғарбӣ " (Қазоқистон, Қирғизистон, Тоҷикистон, Туркманистон ва Узбакистон) пас аз пошхӯрии СССР дар соли 1991, даъватҳо ба ташкили Уйғуристон ва озод кардани Туркистони Шарқӣ аз Чин дар Осиёи Марказӣ дубора пайдо шудан гирифтанд.
Асри XXI
Соли 2007 дар округи Акто задухурд байни исломгароён ва полиси ҶХЧ баргузор шуд.
Расонаҳои чинӣ одатан дар бораи эътирозҳои зиддиҳукуматии уйғурҳо гузориш намедиҳанд ва ё онҳоро ба «террористҳо» ва «экстремистҳо» нисбат медиҳанд. Аммо, гузоришҳо дар бораи ошӯбҳои соли 2008 дар Туркистони Шарқӣ ба расонаҳои байналмилалӣ расиданд.
5-7 июли соли 2009, дар натиҷаи таъқиби полис бар зидди намоишҳои оммавии уйғурҳо, ҳадди аққал 129 нафар кушта ва тақрибан 1600 нафар маҷрӯҳ шуданд (тибқи изҳороти расмии мақомоти Чин). Мақомоти маҳаллӣ истифодаи ҷазои қатлро нисбат ба «барангезандагони ошӯбҳо» талаб карданд[2][3][4]. Мувофиқи маълумоти муҳоҷирони уйғур, шумораи кушташудагон ба 600 нафар расид[5].
Конгресси умумиҷаҳонии уйғурҳо
Ин созмон моҳи апрели соли 2004 таъсис ёфта, як созмони чатрест, ки тамоми ҷамоаҳои уйғурро муттаҳид мекунад. Ҳоло ин ташкилотро Робия Қодир сарварӣ мекунад. Ташкилот мавқеи принсипан мӯътадилро риоя намуда, ҳама гуна усулҳои зӯроварии расидан ба ҳадафҳои сиёсиро инкор мекунад. КУУ мақсад дорад, ки ба худмухтории ҳақиқӣ ноил гардад, ки онро ба минтақаҳои мухтор Конститутсияи ҶХЧ додааст. Бо вуҷуди ин, дар Чин ҳамчун як созмони террористӣ шинохта шудааст. КУУ ба ташкили ҳодисаҳои фоҷиабори Урумчӣ дар моҳи июли соли 2009 айбдор карда шуд. Қароргоҳи ин созмон дар Мюнхен ҷойгир аст.
Ҳаракати исломии Туркистони Шарқӣ
Ташкилотро дар аввали солҳои 90-ум Ҳасан Махсум (аз ҷониби хадамоти ҷосусии Покистон дар соли 2003 кушта шудааст) таъсис дода буд. Аз ҷиҳати идеологӣ, ин ташкилот ба гурӯҳҳои радикалии суннӣ наздик аст, пешвои собиқ Ҳасан Махсум як диншиноси маъруф дар Қошғар буд, барои эътиқоди сиёсии худ се сол дар колонияи ислоҳии Чин адои ҳукм кард. Тибқи иттилои расонаҳои чинӣ, ҲИТШ урдугоҳҳо барои омӯзиши ҷангиён дар Афғонистон дошт, аммо дар бораи мавҷудияти онҳо маълумоти боэътимод нест[6].
Эзоҳ
Адабиёт
- ба забони русӣ
- Бондаренко А. В. Проблема борьбы с уйгурским сепаратизмом в СУАР: международный контекст // Китай в мировой и региональной политике: История и современность. — 2007a. — С. 178–198. Архивировано из первоисточника 15 июли 2021.
- Бондаренко А. В. Международные аспекты борьбы против «трех зол» в Синьцзян-Уйгурском автономном районе КНР // Известия Алтайского государственного университета. — 2007b. — № 4/2. — С. 23–27.
- бо забонҳои дигар
- Kim H. Holy War in China: The Muslim Rebellion and State in Chinese Central Asia, 1864-1877. — Stanford: Stanford University Press, 2004. — 320 p. .
Пайвандҳо
- О.Столповский, В.Парамонов «Проблема уйгурского сепаратизма» в китайско-центральноазиатских отношениях: или о необходимости постановки новых задач для ШОС
- Сергей Козлов. В странах Центральной Азии считают уйгурский вопрос несуществующим
- Павел Драган. Уйгурский сепаратизм в контексте региональной безопасности
- All News about Uyghurs(Uighurs) and East Turkistan
- The World Uyghur Congress Бойгонӣ шудааст 28 май 2014 сол.
- London Uyghur EnsembleБойгонӣ шудааст 20 ноябри 2019 сол.
- The Uyghur Human Rights Project