ทอม บอมบาดิล

ทอม บอมบาดิล ปรากฏใน เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน มหันตภัยแห่งแหวน เขามีภรรยาชื่อ โกลด์เบอร์รี่ ธิดาแห่งสายน้ำ ซึ่งได้พบกับโฟรโด แบ๊กกิ้นส์ และเพื่อนฮอบบิทในป่าดึกดำบรรพ์ ได้ช่วยพวกเขาเอาไว้จากผู้เฒ่าหลิว เมื่อโฟรโดสวมแหวนเอก ทอมก็ยังมองเห็นเขาอยู่ แต่เมื่อทอมสวมแหวนบ้างปรากฏว่า แหวนไม่สามารถส่งผลอะไรต่อทอมเลย พวกฮอบบิทพักที่บ้านของทอมสองคืนจึงเดินทางจากไป แต่พวกเขาถูกปีศาจจับตัวไว้อีกระหว่างเดินทางผ่านเขาสุสาน ต้องเรียกให้ทอมมาช่วยไว้อีกครั้ง ทอมเดินทางไปส่งพวกฮอบบิทจนถึงชายอาณาเขตป่าดึกดำบรรพ์ และชี้ทางให้พวกเขาเดินทางต่อจนถึงเมืองบรี

เรื่องของ ทอม บอมบาดิล ถูกตัดออกไปทั้งใน เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ฉบับปี 1978 ของราล์ฟ บัคชิ และจาก ภาพยนตร์ไตรภาคเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ของปีเตอร์ แจ็คสัน ผู้เขียนบทของทั้งสองเรื่องมีความเห็นเหมือนกันว่า เรื่องของทอม บอมบาดิล แทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลัก

พวกเอลฟ์เรียกทอมในภาษาซินดารินว่า ยาร์ไวน์ เบน-อดาร์ (Iarwain Ben-adar) หมายถึง แก่ที่สุดและปราศจากบิดา พวกคนแคระเรียกเขาว่า ฟอร์น (Forn) (มาจากคำในภาษาสแกนดิเนเวียน หมายถึง โบราณ) ส่วนพวกมนุษย์เรียกว่า โอรัลด์ (Orald) ซึ่งหมายถึง แก่ที่สุด แกนดัล์ฟเคยพูดถึงทอมว่า เป็น "ผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาสรรพชีวิตบนโลกนี้"

ไม่มีงานเขียนชิ้นใดของโทลคีนพูดถึงชาติพันธุ์ของทอมว่าเขาคือใคร เขาไม่ใช่มนุษย์ ไม่ใช่คนแคระ ไม่ใช่ฮอบบิท และยังไม่ใช่เอลฟ์ จากคำพูดของทอม บอมบาดิล เอง บอกว่า เขาเป็น "คนที่แก่ที่สุดในโลก" และ "เป็นนายเหนือทุกอย่าง" (เห็นชัดจากแหวนเอกไม่มีอำนาจเหนือเขา) ทอมยังบอกอีกว่า เขาได้เห็น "สายฝนหยดแรกตกลงบนโลก และต้นไม้ต้นแรกงอกขึ้นมา" เขายังเคย "อยู่ในความมืดใต้แสงดาวเมื่อครั้งโลกยังไม่รู้จักความกลัว ก่อนที่เจ้าแห่งความมืดจะมาจากโลกภายนอก"

บางทฤษฎีคิดว่าทอมน่าจะเป็นหนึ่งในเหล่าไอนัวร์ คือจิตวิญญาณหรือปวงเทพผู้สร้างโลกอาร์ดา ซึ่งอยู่บนโลกนี้ "ก่อนที่เจ้าแห่งความมืดจะมาจากโลกภายนอก" บ้างก็ว่าเขาเป็น เอรู อิลูวาทาร์ (หรือ "พระผู้เป็นหนึ่ง" ตามที่เรียกในหนังสือ เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์) พระผู้เป็นเจ้าสูงสุดของโลกในจินตนิยายแห่งนั้น เมื่อมีผู้อ่านเขียนไปถามว่า ทอมคือ พระผู้เป็นหนึ่ง ใช่หรือไม่ โทลคีนตอบแค่ว่า ไม่ใช่^[1]

โทลคีนไม่เคยอธิบายเรื่องของทอม บอมบาดิล ให้ชัดเจนมากไปกว่าที่เป็นอยู่ นอกจากเรื่องของทอม บอมบาดิล ก็ยังมีความลับเกี่ยวกับการหายตัวไปของพวกเอนท์ไวฟ์ หรือสิ่งมีชีวิตลี้ลับในมอเรียที่มีอายุเก่าแก่ยิ่งกว่าเซารอน ในจดหมายฉบับหนึ่งของโทลคีน เขาเคยบอกว่า มีบางสิ่งบางอย่างที่ยังคงเป็นความลับ เป็นเรื่องที่ไม่กระจ่างแม้แต่กับตัวผู้เขียนเอง และนั่นเป็นส่วนที่ดีที่สุดของแฟนตาซี