ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2510

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967) เป็นฤดูของพายุหมุนเขตร้อนแต่ไม่มีการกำหนดช่วงของขอบเขตของพายุ แต่ส่วนใหญ่จะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ในช่วงระหว่างเดือนมิถุนายนและธันวาคม วันเหล่านี้ในแต่ละปีเมื่อพายุไซโคลนเขตร้อนมักจะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2510
แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล
ระบบแรกก่อตัว	4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2510
ระบบสุดท้ายสลายตัว	20 ธันวาคม พ.ศ. 2510
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	คาร์ล่า
• ลมแรงสูงสุด	295 กม./ชม. (185 ไมล์/ชม.)
• ความกดอากาศต่ำที่สุด	900 hPa (มิลลิบาร์)
สถิติฤดูกาล
พายุดีเปรสชันทั้งหมด	40
พายุโซนร้อนทั้งหมด	35
พายุไต้ฝุ่น	20
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น	5
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	494
ความเสียหายทั้งหมด	ไม่ทราบ
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2508, 2509, 2510, 2511, 2512

ขอบเขตของบทความนี้จะจำกัดอยู่ทางบริเวณตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตร และทางตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล โดยพายุที่เกิดทางด้านตะวันออกของเส้นนี้และทางตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตรจะถูกเรียกรวมๆว่า เฮอร์ริเคน ดูที่ ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2510

พายุหมุนเขตร้อนในแอ่งแปซิฟิกนี้ ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่นของสหรัฐอเมริกาได้กำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ข้างหน้า

สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตนเองเมื่อมีพายุก่อตัวหรือทวีความรุนแรงในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ (Philippine area of responsibility)