ฮีธ สเลเตอร์
ฮีธ มิลเลอร์ที่ 3 (Heath Miller III; 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1983)[3] นักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันที่สังกัดWWEในนาม ฮีธ สเลเตอร์ (Heath Slater)
| ฮีธ สเลเตอร์ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อเกิด | Heath Wallace Miller |
| เกิด | กรกฎาคม 15, 1983 Pineville, West Virginia, United States |
| ที่พัก | Fort Mill, South Carolina, United States |
| คู่สมรส | Stephanie Jean (สมรส 2011) |
| บุตร | 2 |
| ประวัติมวยปล้ำอาชีพ | |
| ชื่อบนสังเวียน | Heath Miller Heath Slater[1] Heath Wallace Miller Esq.[2] Sebastian Slater[2] Heath |
| ส่วนสูง | 6 ft 2 in (1.88 m)[1] |
| น้ำหนัก | 216 lb (98 kg)[1] |
| มาจาก | Pineville, West Virginia[1] |
| ฝึกหัดโดย | Curtis Hughes[2] |
| เปิดตัว | 2004[2] |
ประวัติ
เขาเซ็นสัญญากับWWEในปี 2007 และร่วมฝึกกับค่ายพัฒนาทักษะ Florida Championship Wrestling (FCW) ได้เป็นแชมป์FCW Florida Heavyweight Championship, FCW Southern Heavyweight Championship และFCW Florida Tag Team Championship[4][5] ในปี 2010 ได้เข้าร่วมแข่งขันNXTซีซั่น1 และเปิดตัวในนามกลุ่มเดอะเน็กซัสโดยมีเวด บาร์เร็ตต์เป็นหัวหน้า[6] เขาและจัสติน เกเบรียลได้คว้าแชมป์แท็กทีม WWEจากจอห์น ซีนาและเดวิด โอทังกา สมาชิกของกลุ่มตนเอง[7] ก่อนเสียแชมป์ให้กับซานติโน มาเรลลาและวลาดิเมียร์ คอซลอฟ[8] ในช่วงปลายปี 2010 ซีเอ็ม พังก์ได้มาเป็นหัวหน้ากลุ่มเดอะนิวเน็กซัสคนใหม่ และได้ให้สเลเตอร์และเกเบรียลเอาดาบเคนโด้ฟาดกันเอง ทำให้ทั้งคู่ไม่พอใจและออกจากกลุ่ม[9] จากนั้นทั้งคู่ได้ไปเข้าร่วมกลุ่มเดอะคอร์ของบาร์เร็ตต์[10][11]
ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011) สเลเตอร์และเกเบรียลคว้าแชมป์แท็กทีมกลับมาได้[12] ก่อนเสียแชมป์ให้กับจอห์น ซีนาและเดอะมิซ แต่ในวันเดี่ยวกันนั้นเองก็ได้แชมป์กลับมาเนื่องจากบาร์เร็ตต์เรียกกลับมาเนื่องจากสามารถรีแมตช์ได้[13] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27กลุ่มเดอะคอร์ได้เจอกับบิ๊กโชว์, เคน, ซานติโน มาเรลลา และโคฟี คิงส์ตัน แบบแท็กทีม 8 คน สุดท้ายเป็นทีมของบิ๊กโชว์ที่ชนะไปในเวลาสั้นๆ[14] ต่อมาก็เสียแชมป์แท็กทีมให้กับบิ๊กโชว์และเคน[15] หลังจากนั้นเดอะคอร์เริ่มมีปัญหากัน และได้แตกทีมกันในวันที่ 10 มิถุนายน[16]
ในรอว์ ตอนที่ 1000 สเลเตอร์ออกมาประกาศท้าตำนานคนไหนก็ได้ ออกมาเจอกันแบบไม่มีกฎกติกา ลิตาออกมาพร้อมกับบอดี้การ์ดคือทีม APA (แบรดชอว์ & ฟารุก) สเลเตอร์เห็นท่าไม่ดีเลยวิ่งหนี แต่บรรดาตำนานพากันออกมาขวางไว้แล้วและลากสเลเตอร์เหวี่ยงขึ้นเวทีไปให้ APA ใส่ท่าไม้ตาย ต่อด้วยท่าไม้ตายของลิตาจนแพ้ หลังแมตช์บรรดาตำนานพากันมารุมล้อมสเลเตอร์แล้วให้ฟารุกพูดว่า DAMN ต่อมาสเลเตอร์ได้ตั้งกลุ่มทรีเอ็มบีพร้อมกับจินเดอร์ มาฮาลและดรูว์ แม็กอินไทร์[17] จนกระทั่งมาฮาลกับดรูว์ถูกไล่ออกในปี 2014 จึงต้องยุบทีม[18] ในปี 2016 สเลเตอร์ได้ก่อตั้งกลุ่ม The Social Outcasts[19] ต่อมาได้มีการดราฟท์ตัวแยกสังกัดส่งผลให้ต้องแยกกลุ่มแต่ทว่าตัวเองกลับไม่ได้ถูกดราฟท์ทำให้ไม่มีสังกัด[20]
ในแบ็กแลช (2016)สเลเตอร์ได้คว้าแชมป์สแมคดาวน์แท็กทีม WWEร่วมกับไรโนโดยชนะดิอูโซส์ในทัวร์นาเมนต์หาแชมป์คู่แรก[21][22] และทำให้สเลเตอร์ได้รับสัญญาจากการเป็นนักมวยปล้ำสังกัดสแมคดาวน์[23] ในทีแอลซี (2016)เสียแชมป์ให้กับแรนดี ออร์ตันและเบรย์ ไวแอ็ตต์ ในเดือนเมษายน 2017 สเลเตอร์กับไรโนได้ย้ายมาสังกัดรอว์แต่ก็ไม่มีบทบาทเด่นอะไร ก่อนจะแยกกับไรโนหลังจากที่ไรโนหมดสัญญากับ WWE[24] ในปี 2020 สเลเตอร์ได้ออกจาก WWE[25]
ผลงานอื่นๆ
ภาพยนตร์
| ปี | เรื่อง | รับบท |
|---|---|---|
| 2017 | The Marine 5: Battleground | Cash |
เว็บ
| ปี | รายการ | รับบท |
|---|---|---|
| 2013 | The JBL and Cole Show | Himself |
| 2013–2015 | The JBL and Renee Show | Himself/"Big" Clem Layfield |
| 2016–2017 | WWE Game Night | Himself (a.k.a. Mr. Miller) |
| 2017 | Southpaw Regional Wrestling | Pelvis Wesley |
แชมป์และรางวัล
- All Star Wrestling
- ASW Heavyweight Championship (1 time)[26]
- Figure Wrestling Federation
- Florida Championship Wrestling
- Georgia Championship Wrestling
- GCW Columbus Championship (1 time)[32]
- Impact Wrestling
- Impact World Tag Team Championship (1 time) – with Rhino[33]
- Moment of the Year (2020) – debuting on Impact at Slammiversary, shared with the other returns and debuts that night[34]
- Insane Wrestling Revolution
- Lariato Pro Wrestling Guild
- Lariato Pro Championship (1 time)[37]
- Pro Wrestling Illustrated
- Feud of the Year (2010) The Nexus vs. WWE[38]
- Most Hated Wrestler of the Year (2010) as part of The Nexus[39]
- Ranked No. 66 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2011[40]
- Rolling Stone
- Ranked No. 7 of the 10 best WWE wrestlers of 2016[41]
- Squared Circle Expo
- SCX Tag Team Championship (1 time) – with Rhino
- World Wrestling Entertainment/WWE
- WWE 24/7 Championship (1 time)[42][43]
- WWE Tag Team Championship (3 times) – with Justin Gabriel[44][45][46][47]
- WWE SmackDown Tag Team Championship (1 time, inaugural) – with Rhyno[48][49][50]
- Slammy Award for Shocker of the Year (2010) The debut of The Nexus[51]
- Xtreme Intense Championship Wrestling
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
