Lalawigan ng Samut Songkhram
Ang Samut Songkhram (Thai: สมุทรสงคราม, binibigkas [sā.mùt sǒŋ.kʰrāːm]) ay isa sa mga sentral na lalawigan (changwat) ng Taylandiya.
Samut Songkhram สมุทรสงคราม | |||
|---|---|---|---|
     .jpg) (Paikot pakanan mula sa taas kaliwa) lumulutang na palengke ng Bang Noi, Ilog Mae Klon, Lumulutang na Palengke ng Amphawa, Pang-aalalang Liwasang Haring Rama II, Don Hoi Lot, Palengke ng Daambakal ng Maeklong, kilala rin bilang Talat Rom Hup kung saan dumarating ang tren | |||
| |||
| Palayaw: Mae Klong | |||
 Mapa ng Taylandiya na nagpapakita ng lalawigan ng Samut Songkhram | |||
| Bansa | Taylandiya | ||
| Kabesera | Samut Songkhram | ||
| Pamahalaan | |||
| • Gobernador | Charas Bunnasa (simula Oktubre 2019)[1] | ||
| Lawak | |||
| • Kabuuan | 417 km2 (161 milya kuwadrado) | ||
| Ranggo sa lawak | Ika-77 | ||
| Populasyon (2019)[3] | |||
| • Kabuuan | 193,305 | ||
| • Ranggo | Ika-76 | ||
| • Kapal | 465/km2 (1,200/milya kuwadrado) | ||
| • Ranggo sa densidad | Ika-7 | ||
| Human Achievement Index | |||
| • HAI (2017) | 0.6203 "somewhat high" Ika-18 | ||
| Sona ng oras | UTC+7 (ICT) | ||
| Postal code | 75xxx | ||
| Calling code | 034 | ||
| Kodigo ng ISO 3166 | TH-75 | ||
| Websayt | samutsongkhram.go.th | ||
Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa timog paikot pakanan) Phetchaburi, Ratchaburi, at Samut Sakhon. Tinatawag ng mga lokal na tao ang Samut Songkhram Mae Klong. Ang lalawigan ay ang pinakamaliit sa lugar sa lahat ng mga lalawigang Taylandes. Sina Chang at Eng Bunker, ang sikat na Siames na kambal ay isinilang dito noong Mayo 11, 1811.[5]
Heograpiya
Ang Samut Songkhram ay nasa bukana ng Ilog Mae Klong hanggang sa Look ng Bangkok (itaas na Golpo ng Taylandiya). Sa pamamagitan ng ilang mga kanal (khlong) ang tubig ng ilog ay kumakalat sa lalawigan para sa irigasyon. Sa baybayin ay maraming lawa para sa paggawa ng asin dagat. Ang sandbar na Don Hoi Lot sa bukana ng ilog ay sikat sa endemikong populasyon ng kabibeng Solen regularis.
Sinasaklaw nito ang kabuuang lawak na 416.7 km 2 (mga 160.9 sq mi). Maaari itong ituring na pinakamaliit na lalawigan sa Taylandiya. Ang kabuuang lugar ng kagubatan ay 30 square kilometre (12 mi kuw) o 7.3 porsyento ng sakop ng lalawigan.[6]
Ang lalawigang ito ay tahanan ng mga pook ng pagsamba ng tatlong pangunahing relihiyon. Mayroong 110 Budistang templo, dalawang Kristiyanong simbahan, at isang mosque.
Kasaysayan
Ang Samut Songkhram o Mae Klong o Suan Nok (sa labas ng hardin) ay bahagi ng Mueang Ratchaburi noong nakaraan. Ang lumang pangalan ng Mae Klong ay Bang Chang na nakasentro sa Tambon Amphawa, Samut Songkhram (mula sa distrito sa kasalukuyan). Sa panahon ng paglipat mula sa Ayutthaya hanggang sa mga panahon ng Thon Buri, ito ay nahiwalay sa Ratchaburi at pinangalanang Mueang Mae Klong.
Mahalaga sa kasaysayan ang Samut Songkhram sa panahon ng pagtatatag ng Thon Buri bilang kabesera ng kaharian ni Haring Taksin ang Dakila. Nang pamunuan ng mga Burmes ang isang hukbo sa Tambon Bang Kung, tinipon ng hari ang mga tao upang magtayo ng isang kuta at pigilan ang lungsod na mabihag ng mga tropang Burmes. Ito ay isang mahalagang pagkilos laban sa mga mananakop na Burmes noong panahong iyon.
Mga pagkakahating pampangasiwaan
Pamahalaang panlalawigan
Ang lalawigan ay nahahati sa tatlong distrito (amphoe). Ang mga distrito ay nahahati pa sa 38 subdistrito (tambon) at 284 pamayanan (mubans).
|