Samaria (sinaunang lungsod)
Ang Sinaunang Lungsod ng Samaria (Hebreo: שֹׁמְרוֹן, romanisado: Šōmrōn; Sinaunang Griyego: Σαμάρεια, Samareia; Arabe: السامرة, as-Samira) ay isang lungsod sa rehiyon ng Samaria na nagsilbing kabisera ng hlagang Kaharian ng Israel (Samaria) noong ika-9 hanggang ika-8 siglo BCE..[1][2] Sa mga wakas ng ca. 722 BCE, ang Samaria ay binihag ng Imperyong Neo-Asirya, ito ay naging sentro ng pamahalaan ng Asirya, Imperyong Neo-Babilonya at Imperyong Akemenida. Sa panahon ng Imperyong Romano, ang lungsod ng Samaria ay pinalawak at pinagtibay ni Dakilang Herodes, na muling nagpangalan rito bilang “Sebastia” in honor of emperor Augustus.[3][4]
| שֹׁמְרוֹן | |
 Kompleks ng palasyo noong Panahong Bakal na itinayo ng dinastiya ni Haring Omri ng Kaharian ng Israel (Samaria) | |
  Kinaroroonan sa State of Palestine | |
| Ibang pangalan | السامرة |
|---|---|
| Kinaroroonan | Nablus Governorate, Palestinian territories |
| Mga koordinado | 32°16′35″N 35°11′42″E / 32.27639°N 35.19500°E |
Ang bundok ng sinaunang lungsod ng Samaria ay matatagpuan sa nayong Palestina ng Sebastia. Ang lugar na arkeolohikal nito ay nasa kontrol ng parehong Israel at Palestina.[5] Ito ay matatagpuan sa silangangan libi ng bundok.[6]