İspanya'da eşcinsel evlilik
İspanya'da eşcinsel evlilik, 2004'te İspanya'nın yeni seçilen sosyalist hükûmetinin başbakanı José Luis Rodríguez Zapatero önderliğinde, eşcinsel evliliğin ve eşcinsel çiftlerin evlat edinebilmesinin yasallaştırılması için kampanya başlatması sonucunda[1][2] 2005 yılında yasallaştı. Birçok tartışmadan sonra, 30 Haziran 2005'te İspanya Parlamentosu'nda eşcinsel evliliğine izin veren bir yasa hazırlandı ve 2 Temmuz 2005'te yayımlandı. 3 Temmuz 2005'te eşcinsel evlilik İspanya'da resmîleşti.[3]
| İspanya'da eşcinsel evlilik | |
|---|---|
| İspanya Parlamentosu | |
| Mevzuat metni | Ley 13/2005 por la que se modifica el Código Civil en materia de derecho a contraer matrimonio. |
| Bölgesel kapsam | İspanya |
| Kabul eden | İspanya Parlamentosu |
| Kanun numarası | 13/2005 |
| Kabul tarihi | 30 Haziran 2005 |
| İmzalanma tarihi | 1 Temmuz 2005 |
| Teklif eden | Başbakan José Luis Rodríguez Zapatero |
| Durum: Yürürlükte | |
İspanya nüfusunun %66'sının eşcinsel evliliğine destek vermesine rağmen, kanunun onaylanması birçok tartışmaya neden oldu.[4] Özellikle İspanya'nın Roma Katolik Kilisesi, bu kanunun evliliğin anlamını zedelediği düşüncesiyle eleştirerek kanuna karşı çıktı.[1][5] Diğer bazı örgütler de, lezbiyen ve gaylerin evlat edinmeleri olasılığıyla ilgili kaygılarını dile getirdi.[6] Kanunu desteklemek ve kanuna karşı çıkmak amacıyla yapılan gösterilere İspanya'nın bütün bölgelerinden binlerce kişi katıldı. Kanunun kabul edilmesinden sonra İspanya'nın muhafazakâr Halk Partisi, kanunu İspanya'nın Anayasa Mahkemesi'ne taşıdı.[7]
Kanunun uygulandığı ilk yıl boyunca yaklaşık 4500 eşcinsel çift evlendi.[8] Kanunun çıkarılmasından kısa bir süre sonra, İspanyol olmayan ve kendi ülkeleri eşcinsel evliliğe izin vermeyen kişilerin evliliklerinin hukuki durumuyla ilgili sorunlar ortaya çıktı. Adalet Bakanlığı, eşcinsellere evlenme hakkı veren kanunun bir İspanyol vatandaşının İspanyol olmayan biriyle evlenmesine, o kişinin kendi ülkesinin bu evliliği tanıyıp tanımamasından bağımsız olarak izin verdiğini açıkladı.[9] Günümüzde yürürlükte olan kanuna göre; evlenmek için çiftlerden en az birinin İspanya vatandaşı olması yeterlidir. Buna ek olarak, İspanya vatandaşı olmayan iki kişi, eğer ikisi de İspanya'da oturma iznine sahipse evlenebilir.
Tarih
1990'lı yıllarda birçok şehir konseyi ve özerk topluluk, herhangi bir cinsiyetten evli olmayan çiftlerin yararına olan medeni birliktelikler (unión civil) için kayıt açtı. Ancak bunların etkileri çoğunlukla sembolikti.[10] O zamandan bu yana, İspanyol hukuku kişilerin tek başına evlat edinmesine izin vermektedir. Böylece bir eşcinsel çiftin de de facto evlat edinmesi mümkün hale gelmiştir. Ancak yasal olarak evlat edinmiş görünmeyen partner, ilişkinin sona ermesi ya da evlat edinenin ölmesi durumunda herhangi bir hakka sahip değildi.[10] Eşcinsel evlilikler, özerk topluluklarda yasadışıydı. Çünkü İspanya Anayasası İspanya'da evliliği yasal kılma gücünü yalnızca devlete vermekteydi.[11]
30 Haziran 2004'te Adalet Bakanı Juan Fernando López Aguilar, evlenme hakkının eşcinsel çiftlere de tanınmasını amaçlayan hükûmet planının, İspanya Temsilciler Meclisi'nce şartlı olarak onaylandığını açıkladı. Böylece Başbakan José Luis Rodríguez Zapatero'nun göreve başlama töreninde verdiği söz yerine getirilmiş oldu.[2] López Aguilar ayrıca Katalunya'nın yerel partisi Convergència i Unió'nun iki teklifini de dile getirdi. Bunlardan biri, hem heteroseksüel hem eşcinsel çiftlerin fiili beraberliklerine (parejas de hecho, resmi nikâhsız beraber yaşama) yasal statü kazandırılması; diğeriyse transgender kişilere, cinsiyet değiştirme ameliyatı olmaksızın yasal olarak adlarını ve cinsiyetlerini değiştirme hakkı verilmesine ilişkindi.[12]
Eşcinsel evliliğe ilişkin yasa tasarısı, 1 Ekim 2004'te Kabine tarafından kabul edildi. Tasarı 31 Aralık'ta Parlamento'ya gönderildi[13] ve 21 Nisan 2005'te Temsilciler Meclisi tarafından onaylandı.[14][15] Ancak tasarı, 22 Haziran 2005'te muhalif Halk Partisi'nin çoğunluğu elinde bulundurduğu Senato'da reddedildi.[16][17] Ardından Senatonun üzerinde bir güce sahip alt yasama organına gönderilen tasarı, burada 30 Haziran 2005'te yapılan ve dört üyenin katılmadığı oylamada, 147 "red" oyuna karşılık 187 "kabul" oyuyla nihai olarak onaylandı.[1][16]
2 Temmuz 2005'te kanunun son kez onaylanmasıyla İspanya, Hollanda ve Belçika'dan sonra eşcinsel evlilikleri ülke çapında yasallaştıran üçüncü ülke oldu.[1][16][18]
İlk eşcinsel evlilik, kanunun onaylanmasından sekiz gün sonra gerçekleşti. Carlos Baturín ile Emilio Menéndez'in söz konusu evlilik töreni, Madrid'in banliyösünde bulunan Tres Cantos'ta meclis salonunda yapıldı.[19] Kadınlar arasında ilk eşcinsel evlilikse, on bir gün sonra Barselona'da yapıldı.[20]
Eşitlikçiliğe doğru atılan bu adımlara rağmen, hâlâ yasal bir eksiklik mevcuttu: Lezbiyen bir evlilikten doğan bir çocuk, biyolojik olmayan anası tarafından yasal olarak tanınamamaktaydı. Biyolojik olmayan annenin hâlâ, zaman ve kaynak kaybı yaratan evlat edinme sürecinden geçmesi gerekmekteydi.[21] Bu hak, evli olsun olmasın heteroseksüel çiftlere tanınmıştı. Yani erkek, biyolojik babası olmadığı aynı durumdaki çocuğunu, böyle bir sürece gerek kalmaksızın tanıyabilmekteydi. 7 Kasım 2006'da, İspanya Hükûmeti yapay üreme (tüp bebek, in vitro fertilizasyon) hakkındaki yasayı değiştirerek, bir lezbiyen evlilik içinde doğmuş çocuğu biyolojik olmayan annenin tanıyabilmesine olanak sağladı.[22]
13/2005 yasasının onaylanması
30 Haziran 2004'te Adalet Bakanı tarafından ilan edilen yasa tasarısı, İspanya Genel Hukuk Konseyi tarafından incelendi.[23] Genel Konsey'in eşcinsellere karşı yapılan ayrımcılığa göz yumulamayacağını söylemesine rağmen, eşcinsel çiftlere evlenme hakkının verilmesi çok eleştirildi. Bu hakkın verilmesinin Anayasa'ya uygun olmadığı ve ayrımcılığın önüne geçilebilmesi için diğer yasal konuların (örneğin sivil birliklerinin düzenlenmesi) çözüme ulaşması gerektiği hususlarında tartışmalar yaşandı.[24]
Bu olumsuz rapora karşın, İspanya Hükûmeti 1 Ekim 2004'te yasa tasarısını Kongre'ye gönderdi. Halk Partisi ve Demokratik Katalunya Birliği'nin bazı üyeleri hariç, diğer siyasi partililer yasaya destek verdi. 21 Nisan 2005'te 183 "onay" oyu, 136 "ret" oyu ve 6 çekimser oy ile (bir oy Halk Partisi üyesinden verildi), Kongre yasa tasarısını kabul etti.[25][26] Eşcinsel evliliklere izin veren yasa tasarısına, Medeni Kanunun 44. maddesine:
Evlenen kişiler değişik veya aynı cinsiyete sahiplerse bile, evlilik aynı gereklere ve etkilere sahiptir
şeklinde yeni bir paragraf eklendi.[27]
Anayasal düzenlemelere uygun olarak, Kongre tarafından kabul edilen metin; kabul edilmesi, değiştirilmesi veya reddedilmesi için İspanya senatosuna gönderildi. 21 Haziran 2005'te, konuyu tartışmak için uzmanlar Senato'ya getirildi. Uzmanların görüşleri çeşitliydi; uzmanların bazıları, eşcinseller tarafından evlat edinmesi çocuğun gelişiminde eşcinselliğe karşı daha hoşgörülü olmaları hariç hiçbir etkisi olmayacağı görüşündeydi.[28] Fakat Halk Partisi tarafından getirilen Aquilino Polaino adlı psikiyatrist, eşcinselliğin bir patoloji ve hissi bozukluk olduğunu söyledi. Ayrıca "çocukluğundan itibaren eşcinseller ırza geçirme suistimallerle yaşadılar" ve "eşcinsellerin "saldırgan, alkolik ve mesafeli" babaları vardı" iddialarını da dile getirdi. Önemli Halk Partisi üyeleri sonra Polaino'nun söylediklerini reddetti.[29]
Senato, Kongre tarafından gönderilen metni reddetti. Bu ret kararı Halk Partisi (Senato'da en çok koltuğa sahip olan parti) ve Katalunya Demokratik Birliği tarafından senatoya sunuldu ve 131 "onay" oyu, 119 "ret" oyu ve iki çekimser oy ile kabul edildi.[30] Bu ret kararının sonucunda, metin Kongre'ye geri gönderildi. Metin 30 Haziran 2005'te Kongre tarafından kabul edildi; Kongre, anayasal haklarını kullanarak Senato reddini geri çevirdi. Bu 187 "onay" oyu (Celia Villalobos adlı bir Halk Partisi üyesi dahil), 147 "ret" oyu ve dört tane çekimser oyu ile yapıldı. Reddin geri çevrilmesi, yasanın kanun olarak kabul edimesi anlamına geldi.[3] Bu oylama, Zapatero parlamentoda beklenilmeyen bir şekilde metne destek verdiğini açıkladığından sonra yapıldı. Zapatero:
Komşularımız, meslektaşlarımız, arkadaşlarımız ve akrabalarımızın mutlulukları için fırsatlarını geliştiriyoruz. Aynı zamanda daha iyi bir toplum sağlıyoruz.
diye açıklama yaptı.[31] Halk Partisi'nin lideri Mariano Rajoy, Zapatero'nun konuşmasından sonra parlamentoda konuşma imkânı verildiği iddialarını reddetti ve Zapatero'yu İspanyol halkını bölmekle suçladı.[1][31][32]
Basın, Kral Juan Carlos'a eşcinsel evlilik yasasını neden desteklediğini sorunca; kendisi Belçika'nın kralı değil, İspanya'nın kralı olduğunu söyledi. Kral böylece, Belçika Kralı I. Baudouin'ın Belçika'nın kürtajı yasallaştıran kanunu imzalamayı istememesine gönderme yaptı.[33][34] 1 Temmuz 2005'te İspanya kralı, 13/2005 Kanununa kraliyet onayını verdi; böylece 3 Temmuz'da eşcinsel evlilik hakkındaki yasa tasarısı resmîleşti.[35]
Tepkiler
Sosyolojik Araştırmalar Merkezi (Centro de Investigaciones Sociológicas) tarafından yapılan bir anket, İspanya nüfusunun %66'sının eşcinsel evliliğin yasallaştırılmasına destek verdiğini gösteren sonuçlarını Nisan 2005'te yayımladı.[4] Instituto Opina tarafından ve yasanın kabul edilmesinden bir gün önce sunulan diğer bir anket, nüfusun %62,1'i eşcinsel evlilik yasasına desteklediklerini ve %49,1'i eşcinsel çiftlerin evlat edinmelerini desteklediklerini ilan etti.[36] Dokuz ay sonra yapılan bir diğer Instituto Opina anketi, nüfusun %61'inin hükûmetin bu kararını desteklediklerini göstermekteydi.[37]
Fakat Roma Katolik Kilisesi, II. Jean Paul ve onun halefi XVI. Benedictus dahil, sözde aile değerlerinin yitirmesi hakkında uyarıda bulunarak, yasanın kabul edilmesine karşı tepki gösterdi.[38] Eşcinsel haklarını destekleyenler, Roma Katolik Kilisesi'nin resmi olarak karşı çıktığı heteroseksüel, dinî olmayan evlilikler söz konusu olduğunda kilisenin tepkisinin bu kadar büyük olmadığını savundular. Buna ek olarak, hem Prens Felipe hem de Prenses Letizia Ortiz önceki sivil evliliklerinden boşanmış olmalarına rağmen, Roma Katolik Kilisesi onların evliliğine karşı hiç tepki göstermediğini bu konuya örnek olarak gösterdiler. İspanya nüfusunun %80'inin Roma Katolik olmasına karşın, yasaya karşı çıkan Roma Katolik Kilisesi'ne yeterince destek vermedi. Sosyologlar bunun nedeninin, zaman içinde liberalizmin artmasına bağlı olduğunu düşünmektedir.[39] Bir anketin sonuçlarına göre, İspanya'nın dörtte üçü kilise hiyerarşisinin sosyal gerçeğin dışında olduğuna inanıyor.[40]
Başbakan Zapatero, Katolik eleştirilerini şöyle cevapladı:
Aynı cinsiyete sahip olan iki kişiye evlenme izni vermekle evlilik ve ailelere zarar verilmiyor. Bundan ziyade, bu vatandaşlar artık evlenmeye ve aileye ait olan yöntemlere ve ihtiyaçlara göre hayatlarını düzenleme yeteneğine sahiptirler. Evlenme geleneklerine hiç zararları yok, aslında tam tersi: bu kanun evliliği kabul ediyor ve evliliğe değer veriyor.
Birçok insanın ve kuruluşların bu yasal değişimine karşı olduklarından farkında olarak, evlilik koduna bu ıslahtan önce yapılan ıslahları gibi, bu yasa kötü sonuçlar yaratmayacağını ve tek sonucu insanların manasızca acı çekmelerini durdurmak olduğunu söylemek istiyorum. Vatandaşlarının manasızca acı çekmelerini durduran bir toplum, daha iyi bir toplumdur.
Herhangi bir durumda, o insanlara ve kuruluşlara en büyük saygımı göstermek istiyorum, ve bu yasayı destekleyenlere de aynı saygının gösterilmesini de istiyorum. Kişisel olarak yıllarca suistimal ve hakarete dayanmağa mecbur kalan eşcinseller, sivil hakları için mücadelenizde gösterdiğiniz cesaretine katkı eklemenizi istiyorum, herhangi bir inanca saygı göstererek, cömertlik ve mutluluğun bir örneği olun.[41]
19 Haziran 2005'te yasanın protesto edilmesi amacıyla halk tarafından bir miting yapıldı. Halk Partisi üyelerinin öncülük ettikleri protestoda, İspanyol piskoposlar ve İspanyol Aile Forumu (Foro Español de la Familia) sözde geleneksel ailelere yapılan zararı önlemek için 1.5 milyon kişi topladıklarını söyledi; bu karşın Madrid'deki İspanya Hükûmeti'nin Delegasyonu, aynı eylemde 166.000 kişi olduğunu söyledi.[42] Bu eylemden iki hafta sonra, Gey Onur Günü'nde FELGT (Federación Estatal de Lesbianas, Gays, Transexuales y Bisexuales - İspanyol Lezbiyen, Gey, Transeksüel ve Biseksüel Organizasyonu) yasayı desteklemek için yaptığı yürüyüşte, 2 milyon kişinin yürüyüşe katıldığı iddia edildi; polis kaynaklarında ise katılanlar 97.000 kişi olarak belirtildi.[43][44] Her iki yürüyüş Madrid'de yapıldı.
İspanyol piskoposları, hükûmetin eşcinsel ve heteroseksüel çiftlere aynı hakları vererek, evliliğin anlamını (piskoposlara göre evlilik, erkek ve kadın arasında olması gerekmektedir.) yitirdiğini iddia etti.[45] İspanyol Aile Forumu, eşcinsel çiftlerin çocuk evlat edinebilmesine tepki gösterdi ve evlat edinme velilerin hakkı değil, evlat edilen çocuğun hakkı olduğunu savundular.[46] Gay dernekleri, İspanya'da eşcinsel çiftler tarafından yapılan evlat edinmenin zaten de facto olarak uzun süredir yapıldığını belirtti. Ek olarak eşcinsel çiftler tarafından yapılan evlat edinmenin, eşcinsel evlilik yasasının uygulamasından önce Navarra, Asturyas, Aragon, Bask Ülkesi ve Katalunya'da zaten yasal olduğunu belirttiler.[47] Ayrıca bu dernekler, velilerin cinsel tercihleri evlat edilen çocuğun gelişmesinde bozukluklar yaptığı iddialarına karşın bu konuda hiçbir fenni temel veya araştırma olmadığı iddia ettiler. Bu fikir, İspanyol Psikoloji Okulu ile paylaşılmaktadır ve bu okul eşcinselliğin bir patoloji olmadığı görüşündedir.[48]
Kanuna karşı mahkeme kararları
21 Temmuz 2005'te, Denia şehrinden bir hâkim, lezbiyen bir çifte evlilik cüzdanı vermeyi reddetti. Aynı hâkim ayrıca, Anayasa'nın 32. maddesinde yer alan "Erkekler ve kadınlar, kanunî eşitliğe sahip olarak, evliliği mukavele etme hakkına sahiptir." ifadesine dayanarak Anayasa Mahkemesi'nde eşcinsel evlilik yasasına karşı dava açtı.[49] Ağustos 2005'te Gran Kanarya'dan başka bir hâkim yine üç eşcinsel çifte evlilik cüzdanını vermeyi reddetti ve Anayasa Mahkemesinde ilgili kanuna karşı dava açtı.[50] Aralık 2005'te Anayasa Mahkemesi her iki davayı da, hâkimlerin bu davaları açmakta hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle reddetti.[51]
30 Eylül 2005'te muhalefet partisi olan Halk Partisi, kanunun partide bölünmeye yol açmış olmasını gerekçe göstererek Anayasa Mahkemesinde ayrıca bir dava açtı.[52] Haziran 2008 itibarıyla dava henüz sonuçlanmamıştır.
27 Şubat 2007'de İspanyol Aile Forumu, evliliğin sadece bir erkek ve bir kadının birliği olarak kanunlaşmasına (ve böylece eşcinsel evliliğin yasaklanmasına) yönelik, 1,5 milyon kişi tarafından imzalanan bir dilekçe sundu. Bu dilekçe İspanya Kongresi tarafından reddedildi.[53]
30 Mayıs 2007'de, Dénia'daki hâkime, eşcinsel bir çifti evlendirmediği için 305 Euro para cezası verildi, hâkim Yargı Kolu Genel Konseyi Disiplin Komitesi (Comisión Disciplinaria del Consejo General del Poder Judicial -CCPJ-) tarafından kınandı ve davranışını tekrarlamaması için kesin bir şekilde uyarıldı.[54] Hâkimse, bunu hükûmetin "propaganda mekanizmasına" bağladığını dile getirdi.[54]
İkâmet sorunları
Kanunun kabul edilmesinden kısa bir süre sonra, Katalunya'da yaşayan bir Hindistan vatandaşıyla bir İspanyol'a, Hindistan'da eşcinsel evliliğe izin verilmemesi nedeniyle evlilik cüzdanı verilmemesi üzerine, İspanyol olmayanlarla evliliğin hukuki statüsüyle ilgili sorunlar ortaya çıktı.[55] Öte yandan, 22 Temmuz'da Katalunya'da başka bir hakim, İspanyol bir kadınla Arjantinli partnerini evlendirdi -ki bu, İspanya'da kadınlar arasında yapılan ilk eşcinsel evliliktir-. Bu hakim, meslektaşının kararına katılmayarak, Arjantin hukuku eşcinsel evliliğe izin vermemesine rağmen, bir Arjantinliye evlenme hakkı vermeyi tercih etti.[56]
27 Temmuz'da Savcılığın Adalet Bakanı'na tavsiye veren bir organı olan Junta de Fiscales de Sala; lezbiyen, gey, biseksüel ve transseksüel İspanyolların eşcinsel evliliğine izin vermeyen ülkelerden olan yabancılarla evlenebileceği yönünde görüş bildirdi.[57] Bu evlilik İspanya hukukuna göre geçerli olurken, yabancının milli hukuku açısından otomatik bir geçerlilik kazanmayacaktı. Official State Bulletin'de yayımlanan bir hükme göre:
bir İspanyolla bir yabancı arasında ya da İspanya'da oturmakta olan aynı cinsiyetten iki yabancı arasındaki evlilik, yabancının vatandaşı olduğu ülke böyle evliliklere izin vermiyor ya da geçerliğini tanımıyor olsa bile, İspanyol maddî hukukunun uygulanmasının bir sonucu olarak geçerli olacaktır.[12]
Adalet Bakanlığı'nın (Dirección General de Registros y Notariado) talimatlarına göre yurtdışındaki İspanya Konsoloslukları, bir eşcinsel evlilik için evrak hazırlama işlemlerini yapabilir.[58] Evlenen taraflardan en az birinin İspanya vatandaşı olması ve konsolosluk sınırları içinde ikâmet ediyor olması gerekmekte; öte yandan, evlenme töreninin konsoloslukta yapılabilmesi için yerel kanunların eşcinsel evlilikleri tanıyor olması gerekmektedir. Mart 2007 itibarıyla bu özelliğe sahip İspanyol konsoloslukları, Boston, Brüksel, Amsterdam, Toronto, Montreal, Ottawa, Pretoria, Cape Town ve Stokholm'dakilerdir.[dn 1] Diğer bütün durumlarda, çiftin İspanya topraklarında evlenmesi gerekmektedir.[59] İspanya'da oturmayan yabancılar İspanya'da evlenemez; evlilik için eşlerden en az birinin İspanya vatandaşı olması ya da eşlerin ikisinin de İspanya'da oturma iznine sahip yabancılar olması gerekir.
Evlenme istatistikleri
4 Eylül 2005'te La Razón adlı muhafazakâr gazete, o tarihe kadar yapılan 35.000 evlilikten 24'ünün eşcinsel evlilik olduğunu gösteren, ülkenin 430 nüfus müdürlüğünden 273'üne ait bilgileri yayımladı. Gazete, bu bilgilerin hükûmetin söz konusu kanuna parlamentoda öncelik verilmesini sağlayan açıklamaları ile eşcinsel hakkı savunucularının bu kanunun nüfusun %5 ila %10'una yarar sağlayacağı yönündeki iddialarına tezat oluşturduğunu savundu. 27 Aralık 2005'te Adalet Bakanı, o zamana kadar bilgileri bilgisayara aktarılmış olan (İspanya'daki toplam 437 nüfus müdürlüğünden) 200 nüfus müdürlüğünce 5 Aralık'a kadar 327 eşcinsel evliliğin kaydedildiği açıkladı. Bu evliliklerin arasında 90'ı Madrid'de, 63'ü Valensiya'da, 35'i Barselona'da ve 18'i Sevilla'da yapıldı.[60] Ülkenin diğer bölgelerinde, toplam evlilik sayısı içinde heteroseksüel evlilik - eşcinsel evlilik ayrımı yapılmadı.
Mart 2006'nın başında Sosyalist İşçi Partisi'nin deneyimli üyelerinden Pedro Zerolo 1.000'den fazla eşcinsel çiftin evlendiğini ilan etti. Verileri tamamen bilgisayar ortamına aktarılmış bölgelerde (yaklaşık olarak ülkenin yarısında) 800 evlilik kaydedilirken, ülkenin geri kalanında da 200 civarında daha evlilik yapıldığı tahmin edilmektedir. Zerolo ayrıca, İspanya'da yapılan her on evlilikten birinin eşcinsel evlilik olduğunu söyledi.[61] FELGT'e kanunun yürürlüğe girdiği yıl yaklaşık 4.500 eşcinsel çift evlendi, 50 evlat edinme başvurusu yapıldı ve 3 çift boşandı.[62]
27 Haziran 2007'de Adalet Bakanlığı, son iki senede 3.340 eşcinsel evlilik yapıldığını açıkladı. Öte yandan, bu bilginin verileri bilgisayara aktarılmış 356 müdürlüğü kapsaması ve 7.000'den fazla sulh mahkemesi ya da Bask Ülkesi kayıtlarının bunun dışında olması nedeniyle hatalı olabileceği kabul edildi.[63] Ek olarak Adalet Bakanlığı, evliliklerin 2.375'inin erkekler, 965'ininse kadınlar arasında olduğunu belirtti.[63] Madrid 1.060 evlilikle en çok eşcinsel evlilik yapılan bölge olurken, onu 871 evlilikle Katalunya, 399 evlilikle Endülüs, 263 evlilikle Valensiya, 116 evlilikle Balear Adaları, 101 evlilikle Asturyas, 89 evlilikle Kastilya ve Leon, 86 evlilikle Aragon, 83 evlilikle Kanarya Adaları, 61 evlilikle Murcia Bölgesi, 56 evlilikle Kastilya-La Mancha, 54 evlilikle Ekstremadura, 31 evlilikle Galiçya, 28 evlilikle Kantabria, 25 evlilikle Navarra ve 13 evlilikle La Rioja izledi.[63]
Dipnotlar
Kaynakça
Dış bağlantılar
- 13/2005 evlenme kanunu 29 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)
- Centro de Investigaciones Sociológicas'tan Haziran 2004'te edilen, eşcinsel evliliğe %66.2 destek gösteren "barometre" (İspanyolca)
- Eşcinsel evliliğin hakkında bir yasal bibliografi (İspanya'daki durumu dahil) (İngilizce)
- Carla Antonelli - LGBT aktivist web sitesi (bu sitede eşcinsel evliliğine kadar bir hatıra defteri bulunmaktadır) 8 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İspanyolca)