Eleftherios Venizelos

1864 yılında o zamanlar bir Osmanlı toprağı olan Girit adasındaki Hanya şehrinde doğdu. Osmanlı karşıtı isyanlarda yer alan bir aileden geliyordu. Dedesi Venizelos Krevattis 1770 Orlof Ayaklanmasında, babası Kiriakos Venizelos ise hem 1821 Yunan İsyanında hem de 1866 yılında Girit'te meydana gelen Osmanlı karşıtı ayaklanmalarda yer almıştır. Bu yüzden Elefterios Venizelos henüz iki yaşındayken sürgün ile tanışmış ve 1880 yılına kadar o dönem modern Yunanistan Devletinin en önemli limanlarından biri olan Siroz adasında eğitim görmüştür.^[3] Hukuk öğrenimi gördü. 1887 yılının Mart ayında Girit'e avukat olarak döndü ve adanın 6'sı Müslüman 11'i Rum olan 17 avukatından biri oldu. Daha sonra siyasetle ilgilenmeye devam eden Venizelos Lefka Ori (Beyaz Dağlar) isimli gazeteyi satın alarak burada Lefkoritis (Akdağlı) mahlasıyla Girit hakkında çeşitli yazılar kaleme aldı. Elefterios Venizelos Girit'in Yunanistan'a katılmasını amaçlayan 1897 Akrotiri ve 1905 Terisso isyanlarında ise lider kadroda yer aldı.^[3] 1898 yılında Girit komiserliğine atanan Prens Georgios'u düşürdükten sonra, yüksek komiser yardımcılığını elde etti.

1910 yılında Yunanistan'daki askeri yönetimin başkanlığına getirildi. Sırbistan, Bulgaristan ve Karadağ ile kurduğu Balkan Birliği'nin desteğiyle, Osmanlı İmparatorluğu'na açtığı savaşta, Girit'in 1913 yılında Yunanistan'a bağlanmasını sağladı.^[4] Osmanlılardan aldığı toprakları kaybetme korkusuyla, I. Dünya Savaşı'nda tarafsız kalmayı tercih etti. Ancak, İtilaf Devletleri'nin verdiği teminatla Çanakkale'ye kuvvet göndermeye kalkışınca, 1915 yılında Kral Konstantin tarafından istifaya zorlandı.^[5]

Aynı yıl yapılan seçimlerle tekrar iktidara geldi. Fakat Sırbistan'ın yanında savaşa girme kararı, ikinci kez görevinden uzaklaştırılmasına sebep oldu. 1916 yılında Selanik'te muhalif bir hükûmet kurdu ve ancak 1917 yılında Konstantin'in tahtı bırakmasından sonra Yunanistan'a dönebildi. I. Dünya Savaşı'ndan sonra yapılan Nöyyi ve Sevr Antlaşmaları'yla sağladığı topraklarla, 1918 muhtırasında belirttiği Megali Idea gerçekleştiremeyince, İngilizlerin desteğiyle 1920 yılında Türkiye ile savaşa girdi.

1928 yılında millî birlik hükûmetiyle iktidara geldi. Bu yıllarda Türkiye'ye karşı barışçı bir siyaset uygulamaya çalıştıysa da ülke içindeki ekonomik dengesizlik nedeniyle 1933 yılında iki kez hükûmetten çekildi. 29 Ekim 1930'da Türkiye'deki Cumhuriyet Bayramı kutlamalarına katıldı.

1935 yılında Yunanistan askerî darbe girişimi durumunu güçleştirdi. Seçimleri kaybedince Paris'e gitti ve orada gıyaben ölüme mahkûm edildi. 1936 yılında Paris'te öldü.