II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardımanlar

madde maddedir

II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardıman, II. Dünya Savaşı sırasında düşman bölgelerde demiryolları, limanlar, şehirler, işçi konutları ve sanayi bölgelerine yapılmış devamlı hava saldırıları. Stratejik bombardıman, kara kuvvetlerinin yakın hava desteğinden ve taktiksel hava gücünden ayrı bir askerî stratejidir.[13]

II. Dünya Savaşı sırasında stratejik bombardıman
II. Dünya Savaşı

Tidal Wave Operasyonu sırasında Romanya, Ploiesti'de Astra Romana arıtım evini bombalayıp kaçan bir B-24[1]
Bölge
II. Dünya Savaşı'nda Avrupa Cephesi
II. Dünya Savaşı'nda Pasifik Okyanus Cephesi
Taraflar
 Birleşik Krallık
 ABD
 Kanada
 Avustralya
 Almanya
 Japonya
İtalya Krallığı İtalya
Komutanlar ve liderler
Birleşik Krallık Charles Portal
Birleşik Krallık Richard Peirse
Birleşik Krallık Arthur Harris
Amerika Birleşik Devletleri Hap Arnold
Amerika Birleşik Devletleri Carl Spaatz
Amerika Birleşik Devletleri Curtis LeMay
Kanada Clifford McEwen
Nazi Almanyası Hermann Göring
Nazi Almanyası Albert Kesselring
Nazi Almanyası Hugo Sperrle
Japon İmparatorluğu Naruhiko Higashikuni
Japon İmparatorluğu Masakazu Kawabe
Kayıplar
60595 İngiliz sivil[2]
160000 havacı (Avrupa)[3][4]
500000'den fazla Sovyet sivil[5]
2691 havacı (Japonya)[6]
260000–350934 Çinli sivil[7][8]
Almanya'da 305000–600000 sivil, yabancı işçiler dahil[2][9]
330000–500000 Japon sivil[10]
Müttefik bombardımanla öldürülen 50000 İtalyan[11] Vichy Fransası'nda ABD-Birleşik Krallık bombardımanıyla öldürülen 67078 sivil[12]

II. Dünya Savaşı sırasında birçok askerî hava gücü uzmanı, yalnızca askerî hedeflerden ziyade endüstriyel ve siyasi altyapılara saldırarak büyük zaferler kazanılabileceğine inanıyordu. Stratejik bombardıman çoğu zaman sivil yerleşim yerlerini bombalamayı da kapsıyordu, hatta bazen bombardıman operasyonları, korkutmak, düzenlerini altüst etmek ve olağan faaliyetlerini dağıtmak amacıyla kasten sivil halkları hedef alacak şekilde tasarlanıyordu. II. Dünya Savaşının başında uluslararası hukuk, daha önce I. Dünya Savaşı, İspanya İç Savaşı ve İkinci Çin-Japon Savaşı gibi savaşlar sırasında gerçekleşen bombardımanlara rağmen, şehir hava bombardımanını özel olarak yasaklamadı.

II. Dünya Savaşı'nda stratejik bombardımanların Japon şehirlerine verdiği hasar[14]
ŞehirHasarlı
alan %
Yokohama
58%
Tokyo
51%
Toyama
99%
Nagoya
40%
Osaka
35,1%
Nishinomiya
11,9%
Şimonoseki
37,6%
Kure
41,9%
Kobe
55,7%
Ōmuta
35,8%
Wakayama
50%
Kawasaki
36,2%
Okayama
68,9%
Yahata
21,2%
Kagoşima
63,4%
Amagasaki
18,9%
Sasebo
41,4%
Moji
23,3%
Miyakonojō
26,5%
Nobeoka
25,2%
Miyazaki
26,1%
Ube
20,7%
Saga
44,2%
Imabari
63,9%
Matsuyama
64%
Fukui
86%
Tokushima
85,2%
Sakai
48,2%
Hachiōji
65%
Kumamoto
31,2%
Isesaki
56,7%
Takamatsu
67,5%
Akashi
50,2%
Fukuyama
80,9%
Aomori
30%
Okazaki
32,2%
Ōita
28,2%
Hiratsuka
48,4%
Tokuyama
48,3%
Yokkaichi
33,6%
Ujiyamada
41,3%
Ōgaki
39,5%
Gifu
63,6%
Shizuoka
66,1%
Himeji
49,4%
Fukuoka
24,1%
Kōchi
55,2%
Shimizu
42%
Ōmura
33,1%
Chiba
41%
Ichinomiya
56,3%
Nara
69,3%
Tsu
69,3%
Kuwana
75%
Toyohashi
61,9%
Numazu
42,3%
Chōshi
44,2%
Kōfu
78,6%
Utsunomiya
43,7%
Mito
68,9%
Sendai
21,9%
Tsuruga
65,1%
Nagaoka
64,9%
Hitachi
72%
Kumagaya
55,1%
Hamamatsu
60,3%
Maebashi
64,2%
Tokyo, 26 Mayıs 1945 tarihinde ateş bombaları ile düzenlenen saldırı sırasında yanıyor.
II. Dünya Savaşı boyunda ABD bombardımanının Tokyo'ya verdiği hasar.

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Kaynakça