Mâlik
Mâlik (Arapça: مالك), Arapça bir kelime olup "Mülk" kökünden türemiştir ve "bir mülke sahip olan" anlamını taşır. İslam inancında Mâlik cehennemin yöneticisi olan meleğin ismidir. Kur'an'da bu anlamdaki tek kullanımında, günahkârlar Mâlik'e, Allah'ın kendilerini yok etmesini isteyerek seslenirler, ancak orada sürekli kalacakları cevabı ile karşılaşırlar.[1]
Ayrıca Mâlikü'l-Mülk şeklinde, "Dünya ve ahiretin mülkü, yalnız ve mutlak olarak kendisinin olan" anlamında, Allah'ın adlarından biri olarak da geçer.
Etimoloji
Semitik dillerde ve Türkçede kullanılan melek İbranice "m-l-k" kökünden gelir.[2]
Melek, malik, mülk, malik’ül mülk, memlük gibi kelimelerin köken aldığı "m-l-k"nin İsraillilerin komşuları olan Ammonluların tanrısı Molek (molech, moloch)’in isminden türetildiği düşünülür. Bu ilişki cehennem bekçisi malik açısından düşünüldüğünde daha açıktır.[3][4] Buna göre Molek'e çocukların kurban olarak sunulduğu Hinnom vadisi (Ge be Hinnom) cehenneme, Molek ise Malik'e dönüşmüştür.[kaynak belirtilmeli]