Manuel Urrutia Lleó

Yaguajay, Las Villas, Küba'da doğdu. Batista hükûmetine karşı sivil direniş hareketinin önde gelen isimlerinden biri oldu. 1957'de hükûmet karşıtı faaliyet ile suçlanan sanıkların haklarını korumak için mahkemede başkanlık yaptı. Bir yıl sonra Batista güçlerine silah satışının durması ve Küba devrimine destek toplamak için ABD'ye gitti. Bu istekler Urrutia'nın eğitimli bir liberal ve Hristiyan olmasından dolayı Amerika tarafından memnuniyetle karşılandı.

1 Ocak 1959 Küba Devrimi zaferinden sonra sürgünde olduğu Venezuela'dan başbakanlık sarayında yerini almak için ülkesine geri döndü. Devrimci hükûmet, başbakan Urrutia tarafından atanan liberalizm yanlısı siyasi gazilerden oluşuyordu. İktidar ülke üzerinde yozlaştırıcı etkisi nedeniyle genelevleri ve kumarhaneleri hızlıca kapatmaya başladı. Önlemleri birleşmiş sendikalar tarafından hemen tepki çekti. Bu önlemleri onaylamayan ülkenin yeni silahlı kuvvetler komutanı Fidel Castro, yeni istihdam alanları bulunana kadar yürütmenin durdurulmasını talep etti. Görüş ayrılıkları Castro'nun kamu çalışanlarının maaşlarında kesintiye gitme isteğiyle de devam etti.

17 Temmuz 1959 tarihinde şeker işçileri lideri Conrado Bécquer tarafından istifası istendi. Castro bu istifayı kendisi yürürlüğe koydu. Gerekçe olarak da Urritia'nın Anti-Komünist dünya görüşünü ve rejime zarar vermesini gösterdi. Castro 23 Temmuz 1959 tarihinde yerine Osvaldo Dorticos Torrado'yu getirdi.

Görevinden ayrıldıktan sonra Venezuela büyükelçiliğine sığınma talebinde bulundu. Fakat ömrünün geri kalanını Queens, New York'ta bir lisede İspanyolca öğretmeni olarak tamamladı.

5 Temmuz 1981 tarihinde öldü.